When I Say I Love You

Leaving

Hindi natuloy ang pag b-bar naming apat.

Umalis si Alex kasi may 'grasya' na naman daw na naghihintay sa kanya. Si Zac naman nagmamadaling umalis, may emergency daw. Si William na lang ang natira sa unit.

Pinapauwi ko na nga siya kasi baka may ibang aasikasuhin rin sya pero ayaw niyang umuwi.
Ang kulit.

Tapos mag hapunan ay natulog kami ng maaga.
Sa guest room siya matutulog ngayon.

Bumili rin siya kanina nang mga damit niya para hindi na raw siya uuwi para kumuha ng damit.
Pinaghandaan niya talaga huh?

Pagising ko kinaumagahan ay naabutan ko si William na nagluluto ng breakfast.

Umupo ako sa counter at natutulala.

"Goodmorning. Namumugto mga mata mo oh. Ang pangit mo na miss." He chuckled.

"Kainis ka."

"Nah, just kidding. You're beautiful. Kahit na may muta ka pa o may tuyong laway sa bibig." He laughed.

i ran into the CR and checked my face.

"Wala naman William! Kainis ka!"

Pero tinawanan niya lang ako.

He handed me a cup of coffee.

"Creamy coffee with two sugar cubes."

"Thanks"

I sip my coffee and close my eyes.
Taste good dammit.
I took my ash tray and lit a stick of cigarette.

"Ang aga niyan ah."

I shrugged my shoulders
"Na aadict na ako e."
At bumuga ng usok.
Na bobore na ako kasi si William nagluluto.

Pinaglaruan ko ang usok sa sigarilyo,
Binuga ko nang hugis pabilog at tinitigan.

Nilagay ni William ang kanyang iniluto sa dining table.
Kumuha rin siya ng sigarilyo at hinanap ang lighter.

I light his cigarette for him.

I stared at his face while smoking.
What a pretty boy.
His lips are red and thin. He has a pierce on his nose that made him look hot.
He also have this several tats on his arm.

Kung hindi ko unang nakilala si Drew, baka kay William ako na -inlove. Mabait siya, sweet, at tantiya ko ay mapagmahal rin siya. I can see that.

Im not dumb. Alam ko may gusto siya sa akin, pero hindi ko kayang suklian yon ng pantay kasi mahal ko si Drew.

Pero hindi rin akon pwedeng umiwas sa kanya kasi aside from being the manager, e hindi naman siya nag propose ng nararamdaman niya.

Mas mabuti nga iyon para walang mag iiwas at walang dapat iwasan.

He snapped at me and laughed like a crazy bitch.

"What?"

"Why are you spacing out? You are staring at me. Do you find me attractive?" Sabi niya tsaka humagalpak sa tawa.

"Feeler!" inirapan ko siya.

"Eto naman, di na mabiro. Pero totoo naman yon. Guapo naman talaga ako diba?" sabi niya at kumindat sa akin.

"Wow! William magdahan dahan ka. Hindi ko alam na may pagka Alex ka pala."
Humagalpak rin ako sa tawa para makabawi sa kanya.

Nilagyan niya ng rice ang plato ko tsaka nilagyan ng hotdogs tsaka itlog.

"Ganyan dapat. Minsan lang kita naririnig na tumatawa e. Ang swerte ko kasi ako palagi ang nagpapatawa sa yo."

I smiled at him.
He's right.