Onun Gölgesinde

3.Bölüm

Mediada:Ece

Ortalara doğru kim olduğunu öğrenirsiniz iyi okumalar :)

Çok sakin bir hayatım vardı. Bugün çok sıkıcıydı biraz heyecan lazımdı hergün aynı şeyler bıktım artık, mesela 'aşk'. Bitane sevgilim olmuştu o da hüsranla sonuçlandı. Aslında çok uzun sürdüğü söylenemez. Adı Emre'ydi. Onu seviyordum, daha doğrusu sevdiğimi sanıyordum. Namussuz yakışılıydı da ama benim  ona olan sevgim kardeşlikten öteye gidemezdi.

Beni mutlu etmek için elinden geleni yapıyordu. Ama onun yanında o heyecanı hissedemiyordum yanımdayken kalbimin ritmini değiştirmiyordu. Ben sevdiğim adamla içmek, eğlenmek, gezmek,  tozmak istiyordum. Emre ise'bunlara ne gerek var biz birbirimize yeteriz' gibi sıradan laflar söylüyordu. Küçümsemek gibi olmasın ama emre'nin söyledikleri sıradan geliyordu. Şimdi bana bulduda istemiyo falan diyosunuz. Ama öle değil, eğer onu seviyormuş gibi yapsaydım duygularıyla oynamış olurdum. Ve kalbi daha çok kırılırdı. Ama emreden ayrılmak sandığım kadar kolay olmamıştı.

Ona, onunla yapamadığımı, ayrılmak istediğimi söylediğim de ağlamıştı. Acaba beni bu denli sevecek kadar ne yapmış olabilirim diye düşünmeden kendimi alamamıştım. Onu öle görünce kötü olmuştum. Ama yapacak birşey yoktu. Zilin çalmasıyla hemen düşüncelerimden sıyrıldım. Son derse kadar tenefüslerde sınıfta çıkmadım. Çünkü önemli bir olay olmadı. Tabi birazcıkda üşenmiş olabilirim. Bende dışarı çıkma gereği duymadım. Son derse girmiştik. Çok sıkıcıydı. Acaba annem bugün eve erken gelirmi? Diye düşündüm bi an. Çünkü annem bi kalp doktoruydu. İşinden dolayı bazen geç gelebiliyordu. Zilin çalmasıyla kendime geldim. Ne bitmez dersmiş anasını satayım sanki yıllar geçti. Yanıma baktığımda aren yoktu. Ben düşüncelerimle boğuşurken gitmişti sanırım. Sinir bozucu biriydi ama yakışıklıydı pislik. Yani yakışıklı derken gideri var demek istemiştim. Aman ne saçmalıyorum ben ya! çocuk yok olmasına rağmen beni sinir etmeyi başarıyordu ya.! Köpek, it, ego yığını pisli- dolunayın kolumu dürtmesiyle sövmelerime ara vermek zorunda kaldım

"Hadisene kızım eve geç kalcağız" dedi

"Tamam"

Dedim. Çantamı koluma attım. Sınıftan çıktık koridorda merdivenlere doğru giderken, eceyi gördüm. Ece benim en yakın arkadaşımdı. Bazen dolunaya anlatamadıklarımı ona anlatırdım. Eceyle farklı sınıflardaydık, bu yüzden onunla bügün hiç karşılaşmadım. Beni görünce el salladı ben de el sallayınca yanıma gelip bana sarıldı. Özlemiştim bu deli kızı. Biraz çatlak falan ama güzel kızdır. Hatta neredeyse bütün operasyonlarımızı dolunayla ece planladı ve operasyonlarda yanımıdaydı. Ah deli kız özlemiştim sarışın yellozumu. Yürümeye devam ederken eceyle konuşup görüşmediğimiz günlerin acısını çıkartıyorduk, onlar tatildeyken telefonla konuşmuştuk ama çok kısa konuşmuştuk çünkü tatilini mahvetmek istemiyordum. Dışarı doğru yürümeye başladık. Herkesin arabası vardı. Malum özel okuldaydık. Biri bana çarparak geçince düşüncelerimden sıyrıldım. Kafamı kaldırıp bana çarparak geçen kişiye baktığımda.

Bana çarparak geçen kişinin aren olduğunu görünce çok sinirlendim. Size çabucak sinirlenebildiğimi söylemişmiydim? O zaman söyledim.

"YUH!!" Diye bağırdım"Önüne baksana be!"

Diye çirkefleşince, bana baktı ve omuzlarını silkip yoluna devam etti. Ardında içimde kalmasın diye

"Egoist!!!"Diye bağırdım arkasından. Söylediğim şey onu eğlendirmiş olacak ki kahkaha attı. Kahkaha atınca ayrı bi tatlı oluyodu ibne. Kahkaha atmayı bırakıp arabasına bindi. Arkamı döndüğümde dolunay'la ece'nin bıyık altından bana güldüklerini gördüm. Onlara attığım ölümcül bakışları gördüklerinde başka yöne bakmaya başladılar. En sonunda dolunay dayanamayıp kahkahayı patlatınca ecede dayanamayıp, kahkaha atmaya başladı. İkiside rezilliğime hunharca gülerken ben de gözlerimi devirdim. Sonra dolunayı kolundan tutup çekiştirmeye başladım. Ah bir günümü rezil olmadan geçiremiyecekmiyim!!.