Zastanawialiście się kiedyś co by było z Lily i Jamse'm jakby nie było Voldzia?
A co gdyby Evans była czytej krwi?
James Potter a dokładnie, Lord Potter jest jednym z najbardziej pożądanych Lordów. Jednak jego rodzice już znaleźli odpowiednią kandyd...
Weekend minął całkiem spokojnie. Nie liczą tego że dziewczyny się do mnie nie odzywają. Hmm, za tydzień pełnia. Czas wyjaśnić huncwotom prawdę. A jaką? To że wiem o futerkowym problemie Remusa. Uważyłam eliksir tojadowy, on mu pomoże. Ale zrobię to po lekcjach. W co by się tu ubrać. Siódme roczniki nie noszą czarnych szat. Już wiem
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Jeszcze tylko się pomaluje i jestem gotowa. Dobrze czas iść. Dopóki moje współlokatorki nie wstały. *James* Mój pomysł z zemstą był prawie idealny. Jego jedynym minusem było to że dziewczyny nie odzywają się do Lily. Jest też plus tej sytuacji. Liluś cały weekend spędziła ze mną znaczy z nami. Ale to głównie ze mną. Dobra czas wracać do rzeczywistości. Lekcji eliksirów. -Dzisiaj zrobicie wywar żywej śmierci Czy ktoś wytłumaczy nam na czym polega?-rozejrzał się po sali i spojrzał na najpiękniejszą dziewczyne na świecie-może Lily? -Wywar żyjwej śmierci silny środek usypiający, powoduje omdlenia, które dla niedoświadczonego czarodzieja mogą wyglądać jak śmierć. Powoduje ją tylko w wypadku skrajnego przedawkowania. Nazwa tego eliksiru powstała od określenia działania wywaru- odpowiedziała bez najmniejszego zająkniecia Lily. A jej siostra mordowała ją wzrokiem. -Dobrze panno Evans, dwadzieścia punktów dla Gryffindoru. Bierzcie się do roboty.
Ach, ale ona mądra. Zdobyła już dla naszego domu pięćdziesiąt punktów na plusie oczywiście. Eliksiry minęły w miarę spokojnie. Nie licząc oczywiście tego że kociołek Petera wybuchnął. Eliksiry były ostatnie. Wreszcie koniec. Pobiegliśmy z chłopakami do naszego dormitorium. Godzinę potem do pomieszczenia weszła Lily z jakimś flakonikiem w ręce. Stanęła przed nami ze skrzyżowanymi rękoma na piersi. Ocho to oznacza kłopoty. Podeszła powoli do Remusa i zdzieliła go w potylice. Merlinie co tu się dzieje? - Ała za co?! Co ja zrobiłem?!- zapytał zdziwiony Remi. No właśnie przyjacielu. Boże nie rozumiem kobiet. -Myślicie że się nie dowiem?!- zapytała zła. O nie ona chyba nie wie? Spojrzałem na nią, cholera jest zła czyli wie- Remusie myślałam że jesteśmy przyjaciółmi. Po tych słowach podała mu flakonik. -To jest eliksir tojadowy. Pij go codziennie do pełni. Nie zabierze bulu przemiany ale odzyskasz władzę nad ciałem- mówiła spokojnie. Nie mogę uwierzyć. Ona stworzyła coś tak niesamowitego -Lily kiedy?- zaczął Lunio ale nie mógł dokończyć. -Stworzyłam go w Bellatrux. O twoim futerkowym problemie dowiedziałam się przed wyjazdem. Powinniśmy iść do dyrektora i mu wszystko wyjaśnić. Jak powiedziała tak zrobiliśmy. Jak byliśmy w gabinecie wyjaśniamy wszystko dyrektorowi. Dumbledora nie mógł uwierzyć że dziewczyna stworzyła coś tak niesamowitego. -Panno Evans, powinnaś udostępnić przepis na eliksir. Pomoże on wielu wilkołaką.- powiedziała profesor. -Panie profesorze tworzą eliksir tojadowy. Chciałam pomóc Remus'owi ale pan ma rację. Tak niech będzie udostępniony. Żeby ci ludzie nie musieli dłużej cierpieć-oznajmiła. Nie mogę uwierzyć w swoje szczęście. Mam piękną, mądra i dobrą narzeczoną. Nie mógłby lepiej trafić.
