THE POISON† hood

Prolouge

➵
"Seviyorum dedim ya işte lanet olsun neden abartıyorsun! "
"Neden istiyorum anlamıyor musun sadece ufak bir neden."
"B-ben bilmiyorum."
"Tanrım neden bu kadar zor!"
"Çünkü kendimi seni sevdiğime inandırmak istemiyorum. Çünkü korkuyorum. Çünkü seni sevmeyi kendime bile kabul ettiremezken sana nedenini veremem.Çünkü ben buyum ama değişmekten korkuyorum ve Tanrı şahidim olsun ki seninle geçirdiğim her bir saniyenin yazdığım her bir notaya bir anlam katması beni korkutuyor. Avery Alessa Young bana benzemeni seviyorum, ama bir o kadar da garip. Çünkü ben senin sonun olurum. Biz birbirimizin sonu oluruz.Çünkü biz ikimizde ateşiz ve bu aşkta bizim suyumuz yok. İşler çığırından çıktığında etraf alev olacak ve biz de bu alevin ortasında yanacağız ve bir çok insanı beraberimizde yakacağız..."
➵
Bizim ne aşka ne de nefrete ihtiyacımız vardı.
Tek ihtiyacımız olan bir kıvılcımdı ve o da yangına dönüştü.
Acımız o kadar fazlaydıki birbirimize yetemedik daha fazlasını istedik ve biz fazla alevlenidiğini bile fark edemeden kül olduk.
Ve bu yetmezmiş gibi bu alevler sadece bizi değil herkesi bir bir etkiledi kimisi kül oldu kimisi eksik kaldı.
Onların aşkları zehirdi. Sinsice vücuda sızar ve kalbi fettheden türdendi ve onlar aşklarını tattıkları gibi zehirden bir yudum aldılar. Ve o yudum ne kadar küçük olsada sonları olmaya yetti.
-THE POISON (zehir)