ENCHANTED LOVE (EDITED)

CHAPTER 13

LILLIA'S POV

"Hahahhaha." Tawa ni Kat. Buti pa siya ang saya-saya niya. Eha ako? Hindi. Kasi hindi parin nagpapansin si Bryan. Kahit isa lang. Kinuha ko ang remote para ibahin ang channel. Ang pamabata kasi ng tinitignan ni Kat. Phineas and Ferb. Chinange ko na ang channel.

"Ito ang maganda." Buti nakakaiyak yung show ngayon. Trip ko kasing tumingin ng broken hearted na show.

"Bakit yan?" Tanong ni kat.

"Masyadong pambata kasi tinitignan. Malaki na tayo."

"Ok fine." Iang segundo lang ay umiyak si Kat. Na touch siguro siya. Naiyak din. Hind nagatagal ay natapos din ang show. Magiistart na sana ang next  na show ng biglang may news na humarang.

Kinuha ni Kat para ilipat nang channel. "Stop." Pagpipigil ko sa kanya.

Nakinig ako sa balita. "News Report! Anak ng may ari ng Siara company nagpakasal kay Mira anak ng pinakamyamang tao sa mundo."  Nagulat ako sa nakiat ko. Si Bryan. Pero hindi ito maari? I rub my eyes and watch again. Si Bryan nga.

Hindi ko mapigilang umiyak. Lumabas ako at naglalakad ng umiiyak. Hindj ko alam kung saan ako pupunta. Iyak ako ng iyak. Masakit kasi. Ang sakit sakit.

Hindi ko akalin na ang taong minahal ko nang sobra ay sasaktan din pala ako ng sobra. Natigilan ako sa isang  simbahan.  Pumasok ako. Nakita si.... Bryan. Ang saya saya. Ag saya habang hinahalikan ang labi ng ibang tao.

Ang sakit. Sobrang sakit. Hindi ko napansin na nakita ako ni Bryan na umiiyak kaya tumakbo ako. Pilit akong habulin niya hanggang sa naabtan niya ako.

"Masaya ba ang wedding nyo. Pagnagkaanak kayo pwede nyo akong maging ninang." Paiyak kong sabi.

"Sorry Lillia."

"Sa tingin mo ang isang sorry ay sapat?"

"Alam ko na may ginawa akon---" Pinutol ko ang sinabi ni Bryan.

"Buti alam mo."

"Patawad, sorry ilan ba ang kailangan para mapatawad mo ako?"

"Walang katapusan. Kasi alma mo Bryan minahal kita kasi akala ko ikaw na yung magpaasaya sa akin.  Akala ko ikaw na yung pg-ibig na hinahanap pero hindi. Akala ko magiging paraiso ang mundo ko pero hindi. Magiging bangungot at mapait lang pala ito. Akala ko lang pala."

Pumanta siya sa akin upang yakapin ako pero pinigilan ko siya.

"Tigilan mo na ang kalokohan mo Bryan ayo ko na." Tumakbo ako sa daanan. Hindi ko napansin na mababangga na pala ako. Wala na akong pakielam kung ano ang mangyayari sa akin. Wala na.

"Peeeeppppp." Pug!