Meant To Be Or Not?

Chapter 30-C

AN : Waaaaah! Naiiyak ako sakanilang dalawaaa! This is not the actually end of this chapter, may P.C paaa!

End of Chapter

---

Mahigit isang linggo na ang nakaraan nung huling away namin ni ian at huling text nya na pala yung narecieve ko nung gabing yun. Tuwing naiisip ko lahat ng nangyare, natutulala nalang ako ng parang nawawala na sa sarili. Sobrang nagsisisi ako sa nagawa ko. Ngayon parang tanga ako na hahabol habol sakanya at iiyak iyak, think twice before you do every decisions you make. Pero may karapatan akong habulin sya kasi wala pa naman kaming official break up, at hindi ko iintaying mangyare yun dahil mahal na mahal ko sya at lahat gagawin ko, mapatawad nya lang ako.

Lahat ng text, tawag at chat ko sakanya hindi nya nirereplyan at sinasagot. Ano na bang nangyayare? Hindi ko na maintindihan? Pero hindi pa din ako susuko! Iintayin kong magusap kami ! Kahit kelan pa yan! Hindi ko kayang mawala sya sa buhay ko.

Araw ng sabado. Wala pa ding paramdam si ian. Nag Gm ako at idinaan ko din sa contact nya.
Maya maya may nagmessage sakin.

*Text mode*

Ian : hello
Ako: Waaah! My gosh! Nagtext ka din. Namiss kitaaa!
Ian : hindi kita namiss
Ako: Ayts, ikaw ba talaga tong nagtetext sakin?
Ian : oo kailangan ba laging sweet?
Ako : Hindi ka naman ganto magtext eh.
Ian : edi wag mo kong itext bye.
Ako : hindeee! Jowk lang naman!
Ian : gusto ko muna mapagisa please
Ako : ano ba naman yan, mahigit isang linggo na nga tayong hindi naguusap ganyan ka pa.
Ian : wala akong pake
Ako : baby naman eh :'(
Ian : sino ba baby mo?
Ako : ikaaaaw!
Ian : wala akong baby kaya wag kang umiyak please
Ako : baby please :'( !
Ian : korni mo wala kang baby dito tyaka di ako bata
Ako : eh hindi naman kasi si ian tong kausap ko eh !
Ian : oo nga tama hindi si ian kausap mo si janna to.
Ako : janna mo mukha mo!
Ian : sige bye na us.
Ako : ano ba! Wag mo nga akong pagtripan! >,<

Pagtapos nung paguusap na yun, antagal na nyang hindi nagreply. Maya maya eh may hinabol syang text...

From : Baby😘
    "ito na last text ko sayo break na tayo sorry pero wala eh wala nang nararamdaman sayo puso ko kahit anong gawin ko wala eh sana wag mo isipin na di kita minahal sadyang nawalan lang ako sayo nang pagmamahal di ikaw ung may kasalanan ako kaya wag kang umiyak diyan hype na to please delete this messagae and please forget about me kase lalo ka lang masasaktan alam ko iiyak ka pero sorry Break na tayo (x99)"

"may training kame Uunahin ko ung ball is life kesa sa gf kase ayaw sayo ni mama kase di ka daw nag pph care jk seryoso ayaw muna ni mama ako magka gf kase unahin ko daw future ko"

Pagtapos kong basahin yung mga masasakit, kasinungalingan at kababuyan nyang sinabi, humagulgol na naman ako ng iyak at sinabunutan yung sarili ko. Hindi ko na alam gagawin ko. Pero nireplyan ko sya...

To : Baby😘
   "Baby please! Hindi ko kayaaaa! Tumawag ka kahit ilang minuto lang please! Pagusapan natin 'to!"

Paglaon ng ilang minuto tumawag sya sakin at binigkas ang mga salitang hindi ko inaasahang masasambit nya.

Hagulgol pa rin ako ng hagulgol sa pagiyak, hanggang sa...

"Break na tayo."

Biglang naguho yung utak ko dahil sa mga katagang nasabi nya. Bakit ganto yung balik sakin Lord? Bakit?! Lahat naman ibinigay ko sakanya ah, hindi ko sya pinigilan! Bakit?! Lord, ayoko ng mabuhay! Wala ng saysay ang buhay ko kung wala sya, parang gusto ko nalang mawala ng parang bula at ng makalimutan ko lahat ng mga masasakit na nangyayare sakin! Sinakal ko yung sarili ko, wala na akong magawa nung mga oras na yun kundi' ang humiling sa Diyos na kunin na nya ako.

Pero narealize ko na baka isa ito sa mga plano sakin ng Diyos, kaya't minabuti kong kumalma nalang at itigil ang pananakit ko sa aking sarili.

Ang dami kong tanong sa isip ko na pano nya naitapon ang 4 na buwang pagsasama namin at bigla bigla nalang ay kalimutan at hiwalayan ako.