~Sweet Vampires~

hoofdstuk 24: Stupid

hoofdstuk 24: Stupid

-Avery-

Mijn voeten doen pijn. Volgens mij lopen we al uren. Griffin loopt rechtdoor alsof hij recht op een doel afgaat. Greg en ik hebben geen woord gezegt tegen elkaar, terwijl Griffin af en toe een opmerking maakt over weet ik veel wat.

'James, waag het niet. Ik ruk je hoofd eraf als je nog dichterbij hen komt.' zegt Griffin, ik kijk om me heen maar ik zie niemand. Na een paar seconden komt er iemand uit de bosjes tevoorschijn. Het is een jongen rond de 22, zijn ogen zijn rood en hij komt dreigend op me af. Ik loop naar achteren totdat een boom me tegenhoud. In een ruk is zijn hoofd van zijn lichaam verwijdert en zakt hij op de grond. Ik slaak een klein gilletje.

'Rustig, niks aan de hand.' mompelt Griffin en pakt een aansteker uit zijn zak. Hij steekt met gemak het lichaam van James in de fik. 'Ik had hem gewaarschuwd.' mompelt Griffin weer en loopt door. Ik blijf staan en staar naar het brandende lichaam. Hoe kan Griffin zo gruwelijk zijn? Dat hij een vampier is hoeft niet te betekenen dat hij geen gevoel heeft, ik bedoel, kijk naar Daniël, Joseph en William... En Jack... Die hebben wel gevoel, dus waarom Griffin niet? Sluit hij het af?

'Avery, gaat het?' vraagt Greg, dit is de eerste keer dat hij wat tegen me zegt in al die uren. Ik staar nog even naar het lichaam en richt me dan tot Greg. Hij kijkt me vragend aan.

'Ja... Ja, het gaat.' zucht ik en loop naar Greg toe.

'Weet je het zeker? Je lijkt zo... Geshockt.' Hij kijkt me bestuderend aan, alsof hij wilt weten wat er in me omgaat.

'Het gaat prima, dank je.' glimlach ik om het te overtuigen dat het gaat. Greg knikt en laat een klein glimlachje zien.

'Komen jullie nog? Of blijven jullie daar flirten?!' schreeuwt Griffin die al verderop loopt. Ik zucht en loop met Greg naar Griffin toe. 'Ah! Kijk eens, we zijn er!' zegt hij enthousiast en wijst naar een helder blauw meer, het is een ander meer dan die Daniël me liet zien. 'Roos! Andrew!' schreeuwt Griffin, even later komt er een vampier naar ons toelopen, ik denk Roos omdat het een meisje is. Ik hoop niet dat Griffin ook haar hoofd eraf haalt.

'Waar is Andrew?' vraagt Griffin aan Roos.

'I-Ik weet het niet, hij liep achter me e-en nu is hij weg.' stottert ze en kijkt bezorgt. 'Straks is er wat met hem gebeurt.' ze raakt in paniek. Hoe kan zij wel emoties hebben en Griffin niet? Heeft Griffin speciale krachten of zo? Net zoals Jack die tegen me kon praten zonder dat iemand anders het kon horen?

'Rustig aan, doe niet zo raar.' sist Griffin en loopt heen en weer. 'Mmm... Ik had wel gedacht dat Daniël hier zou zijn. Oh Daniël!' zegt Griffin opgewonden. Ik zal hem nooit begrijpen.

'Ik ben er al.' hoor ik iemand achter me mompelen, het is Daniël. Ik draai me om en kijk hem aan, hij ziet er zo anders uit, ik weet alleen niet hoe. Het lijkt wel alsof hij wilder is geworden. Eigenlijk weet ik niet hoe ik het moet noemen. 'Je moet je slaafjes bij je houden, eentje viel me aan dus ik heb hem voor eeuwig het zwijgen opgelegd.' Grinnikt Daniël. Wacht, wat heeft hij gedaan?!

'Je hebt Andrew vermoord?!' schreeuwt Roos kwaad. Haar ogen veranderen en in een seconde vliegt ze naar Daniël en duwt hem weg. 'Hoe kon je?!' schreeuwt ze nog harder waarna een grote grom te horen is, ze vechten. Het gaat allemaal zo snel dat ik het amper kan zien.

'Daniël!' roep ik bang en ren richting hem en Roos.

'Blijf daar!' schreeuwt Daniël terug. Ik kijk achter me en zie Griffin vermakelijk grijnzen. Greg komt naar me toe lopen.

'Kom,' zegt hij en pakt mijn pols. 'Straks raak je gewond.' Hij probeert me met zich mee te trekken.

'I don't care! Straks ligt zijn hoofd eraf!' ik probeer me los te maken uit Greg's greep, maar hij is sterker dan mij. Na wat trekken kom ik eindelijk los en ren ik naar Daniël en Roos toe.