~Sweet Vampires~

hoofdstuk 10: 'ohja, hij is ook nog eens een vampier'

hoofdstuk 10

-Avery-

ik werd wakker met een stevige hoofdpijn. geweldig, hebben we dat ook nog eens. 

kreunend probeerde ik mijn bed uit te stappen. ik merkte nu pas dat het kwart over elf 's avonds was, hoe haal ik het in m'n hoofd om nog wakker te worden 's avonds! ik kan me niet herrineren dat ik naar bed ben gegaan. zo te zien had Jack me waarschijnlijk in bed gelegd wat me grote zorgen gaf. hij weet dus waar ik woon. misschien moet ik hem ook niet als een bedreiging zien, ik bedoel; hij heeft me niks aangedaan, nog niet dan. maar ik hoef ook niet bang te zijn dat hij uberhaupt me wat aan gaat doen, hij weet dat er dan zeker twee (misschien drie) vampiers achter hem aan gaan zitten.

''zo, wat zie jij eruit!'' Joseph gooide de deur open en keek me met grote ogen aan. ik keek vlug in de spiegel en zag zat mijn kleren helemaal scheef zaten en mijn haar als een vogelnest.

''ja, ik... uhmm...'' wist ik eruit te brengen. als ik over Jack vertel is het sowieso voorbij. ze zouden eigenlijk al van hem moeten weten maar dat ik voor mij geen zorg.

''Avery, wat heb je gedaan?'' William kwam achter Joseph aan. Joseph kreeg vast de opdracht om te kijken of ik al sliep.

''niks, ik was in slaap gevallen en ik werd net wakker.'' antwoordde ik onschuldig. ik zag Joseph lachen. William daarintegen keek me wantrouwend aan. ik kan mezelf gek gemaakt hebben maar... volgens mij gedraagt Joseph zich meer als Daniel.

''nou, oké dan. ga maar slapen, je moet morgen naar school.'' zei William. ohja, school. het lijkt wel alsof school niks meer uit maakt, alsof het gewoon op de achtergrond staat. ik heb geen andere keus dan mijn school afmaken. dan zal mijn leven compleet zijn, als Joseph en William van plan zijn om me te veranderen. ik ben er onzeker van of Daniel er wel zal zijn, mijn twijfels worden alsmaar groter.

nadat ik mijn haar had gefasuneerd en het in een staart had gebonden ben ik mijn bed ingekropen.  ik kon -verrassend genoeg- niet in slaap komen. een deel van me was blij dat ik een soort van gelijk had dat Jack wél een vampier is. het andere deel maakte zich zorgen over de afloop van dit verhaal. ik weet zeker dat dit geen leuk einde wordt...

*-*-*

-Daniel-

ik kon m'n geluk niet op. Elisa hield nog steeds van me ondanks de dingen die ik haar heb aangedaan. en nu rende ik samen met haar door het bos opzoek naar een maaltijd. haar lange, rode krullen vlogen alle kanten op. ze is zo mooi.

na een minuut verstopte ze zich achter een boom en keek naar een paar herten. ik grijnsde. ik rende Elisa voorbij richting de open plek waar de herten stonden te grazen. ik greep gelijk naar de grootste en beet in zijn nek. na een paar seconden hield hij op met bewegen. ik keek lachend naar Elisa die aan kwam lopen.

''die wou ik.'' zei ze. natuurlijk wou ze die, het is de grootste die er is.

''dan neem jij deze, ik ga wel achter een andere aan.'' ik stapte bij het hert weg en draaide me om naar het bos. ik rende door tot ik een geur opving, een klein hert liep een paar meter voor me. nouja, beter iets dan niks. ik sprong op het dier en beet in zijn nek. 

*

nadat we aankwamen in het hutje wat ik een paar dagen geleden heb gevonden ging ik nog even naar buiten. het was inmiddels al donker en de lucht was helder waardoor je de sterren goed kon zien. ik moest denken aan de eerste 'date' met Elisa; ik had haar 's avonds meegenomen naar het bos. we gingen op de open plek liggen en staarde eindeloos naar de sterren.

ik ging op het dak liggen en staarde naar boven.

''weet je nog? vroeger?'' zei ik nadat ik merkte dat Elisa naast me kwam liggen. ik voelde haar knikken.