My Amnesia Boyfriend

Chapter Twenty Four

Angelo's POV

Nasaktan ako nung hindi kinuha ni Yumi ang kamay ko.

Parang sinasabi niya na rin na.

Wala akong pag asa.

Pero sabi niya gusto niya ko.

Malay mo. Nag bago agad yun.

Mabilis pa naman mag bago si Yumi.

Nagulat nalang ako nung lumapit sakin si

Mike?

Anong problema nito?

"Oh! Kailangan mo?" tanong ko.

"May naaalala na ko" sabi niya.

Naguluhan ako sa sinabi niyang may naaalala na siya.

"Huh? Anong naaalala?" tanong ko.

"Nagkaroon ako ng Amnesia" sabi niya.

Nagulat ako sa sinabi niya.

Ano siya nag ka Amnesia?

"Pano nangyari yun?" tanong ko.

"Sige ikukwento ko. Pero one thing." sabi niya.

"Okay ano?" sabi niya.

"Mamaya na pag tapos kong ikwento" sabi niya.

"Okay sige." sabi ko.

Nag simula na siyang mag kwento.

**FlashBack

Mike's POV

Nag aayos ako ng susuutin ko para sa pag kikita namin ni Yumi.

Kasi niyaya ko siyang mag date.

Gf ko kasi siya. At mahal na mahal ko siya.

Habang nag hahanda ako.

Bigla kong na bangga ang picture Frame ko.

Nabasag ito.

Nakaramdam ako nang kaba pero binaliwala ko nalang yun.

Pinaayos ko kay manang ang picture Frame na nabasag.

Nung matapos na kong mag ayos.

Nag paalam na ko kina mom and dad.

Nung una ayaw nilang ipagamit sakin ang Kotse.

Pero nung malaman ni mom na si Yumi ang pupuntahan ko pumayag na din siya.

Boto kasi si mom kay Yumi para sakin. Pero si dad hindi. Kasi mahirap lang daw si Yumi.

Umalis na ko sa bahay.

Habang nag dadrive ako.

Nakalimutan kong itext si Yumi.

Na papunta na ko. Baka mamaya umalis pa yun.

Kaya habang nag dadrive kinuha ko ang Cp ko at..

Di ko na siya na text kasi naramdaman ko nang papapikit na ang mata ko.

Ang alam ko lang nabangga ako sa isang poste.

Wala akong ibang sinasabi kundi Yumi, yumi, yumi.

Pag gising ko. Wala na kong naaalala.

EndOfFlashBack.

Angelo's POV

So mahal niya talaga si Yumi.

"Bakit hindi mo sinabing nag kaamnesia ka?" tanong ko agad.

"Di ko din kasi alam" sabi niya.

Nalito ako sa sinabi niya

Panong hindi malalmlaman.?

May pamilya siya. Imposibleng hindi iyon sabihin.

" Paanong di mo nalaman?" tanong ko.

"Walang nag sabi sakin. Ang sabi sakin ni Stacey matagal ko daw siyang niligawan." sabi niya.

"Ano? Binulag ka ni Stacey na siya ang nakaraan mo kahit si Yumi" gulat na tanong ko.

"Oo ganon na nga" sabi niya.

"Pre ang hiling ko lang lumaban ka ng patas"sabi  ulit niya.

"Di na ko lalaban. Ipapaubaya ko na siya sayo"sabi ko.

"Hindi. Lumaban ka. Kailangan may manalo satin dalawa. Walang samaan ng loob"

Wala na talaga akong balak lumaban dahil in the first place sila na naman talaga.

Pero dahil sinabi niyang lumaban ako.

Lalaban na ko. Wala naman samaan ng loob eh.

"Okay. Goodluck" sabi ko.

Umalis na din siya agad.

Di ko parin makalimutan ang lahat ng naikwento sakin ni Mike.

Nasa isip ko lang kailangan iyon malaman ni Yumi.

Para malinawagan siya.