My Amnesia Boyfriend

Chapter 39

Yumi's POV

Nagising ako sa isang magandang lugar.

Ewan ko kung saan to.

Tatayo na sana ako nung maramdaman kong nakatali pala ang mga kamay at paa ko.

Shit ano ba ang nangyayari.

Sinong gagawa sakin nito?

Pero kung kidnap ito.

Bakit sa magandang lugar nila ko dinala?

Di ba dapat sa mga sirang building.

Nagulat ako nung biglang may pumasok.

Mas nagulat ako kasi ng nakita ko ay si

MARCO.

"SHIT MARCO ANONG GINAGAWA KO DITO?" sigaw ko.

"Easy babe. Masyado kang hot. Mas lalo kang gumaganda" sabi niya habang hinahawakan ang mga pisngi ko.

"Shit lumayo ka sakin. Ano ba ang ginawa ko sayo. Bakit mo to ginagawa sakin?" tanong ko.

"Simple lang. Dahil mahal kita. At ayokong mapunta ka lang kay ANGELO or MIKE. AKIN KA LANG AKIN." sabi niya.

Nagalit ako. Napaka selfish niya.

Umiyak lang ako ng umiyak.

"Wag kang umiyak." sabi niya.

"Please pakawalan mo na ko. Di kita mahal" sabi ko.

"HINDI MO KO MAHAL TAPOS SILA ANGELO MAHAL MO" sigaw niya sabay hawak sa buhok ko.

Nasasaktan na ko.

"Please nasasaktan ako Marco" sabi ko.

Pero di parin siya tumitigil.

Mike's POV

Di ko alam. Pero nakaramdam ako nang masamang mangyayari.

Pinutahan ko agad si Yumi sa school nila.

Pero sabi sakin kanina pa daw nakauwi.

Pumunta naman ako sa bahay nila.

"Tita nandyan na po ba si Yumi?" tanong ko.

"Wala pa nga eh. Kinakabahan na ko" sabi ni tita.

Shit nasan siya.

"sige po. Hahanapin ko nalang po siya." sabi ko sabay alis.

Naalala ko mag uusap nga pala sila ni Angelo

Kaya pumunta ako sa bahay nila.

Pag punta ko.

"Pre napapunta ka dito?" tanong niya.

"Kasama mo ba si Yumi?" tanong ko.

"Hindi. Saglit lang kaming nag usap tapos umalis na ko." sabi niya.

"Shit bat di mo hinatid? Wala padin si Yumi sa bahay nila" sabi ko.

"Ano? Tara hanapin na natin" sabi niya.

"Shit pag may nangyaring masama sa kanya. Ikaw ang malalagot sakin" sabi ko sa kanya.

"Wag na muna tayong mag sisihan. Hanapin na muna natin siya." sabi niya.

Bwisit siya kung hinatid niya lang sana.

Di mawawala si Yumi.

10:00 na ng gabi pero di parin namin siya nahahanap.

Kinakabahan na talaga ako. Baka kung ano na ang mangyari dun.

"Bwisit ka kasi. Kasalanan mo lahat ng ito" sabi ko kay Angelo.

"Kasalanan ko na kung kasalanan. Pero di tayo nandito para mag Sisihan. Nandito tayo para hanapin siya." sabi niya.

" Shit. 10:00 na san pa natin sya hahanapin?" tanong ko.

"Ipag pabukas na muna natin to." sabi niya.

Wala kong nagawa kundi ang pumayag.

Kung nasan ka man yumi. Sana umuwi kana.