make love to me or just fuck me

Flashback thirteen

Honey's POV

Isang Guhit.......

maya maya lang...

luminaw na rin ang ikalawa.

Napatutop ako.

Halo-halong emosyon. Takot,sya excitement at lungkot.

Magkaka-anak na kami ni Justin..

Si Justin..

Oo kailangan nyang malaman to..

Namumula ang mata kong lumabas sa fast food.

Naghintay ako sa gate nh school nila. Natatakot ako kinakabahan. Paano kung hindi nya matanggap. Paano kung kaya pala hindi na sya nagpaparamdam eh dahil sa ayaw na pala nya sa'kin?

Ang daming paano.

Maya maya lang nakita ko na ang mga classmate. Nya isang classmate nya ang kakilala ko dahil schoolmate namin Si Gin hindi ko din sya pinagkakausap katulad ni Milo iba syang makatingin.Sabagay magkabarkada sila ni Milo.

"Oh?Honey ba't nandito ka?"Sa dibdib ko pa naglanding ang tingin nya.

"Ah hinahanap ko kasi SiJustin"Ngiti ko sa'kanya.

Nangunot ang nya na parang sinasabing hindi mo ba alam?

Ayoko ng tingin na yun hindi ko gusto.

"Hindi ba sinabi sayo ni Justin?"Nagtataka

"Na?"Alam kong bumakas sa mukha ko ang takot sa maari nyang sabihin.

"Nagdrop out si Justin last 2weeks."Naawang napatingin sa'kin si Gin.

"Ba...bakit daw?"Nangilid ang luha ko. Sa lahat ng nawala sa'kin ngayong taon yung kay Justin ang pinaka masakit.

"Walang nakakaalam samin eh. Basta balita namin umalis sya dito at binenta yung bahay nila."

Napahawal ako sa balikat ni Gin. Hilong hilo ako. Hindi maabsorb ng utak ko ang mga impormasyon.

Sa'kanya ang pinaka masakit dahil hindi sya nag-paalam. Dahil iniwa nya ako ng walang dahilan. Nag-iwan pa sya ng isang bakas ang anak namin.

"Naku Honey ayos ka lang?"Iginiya ako ni Gin paupo sa isang bench duon.

"Ok lang."Namanage kong ngumiti.Pero parang buong pagkatao ko nasasaktan kahit kaluluwa ko.

"Sigurado ka?"

"Oo Gin"Tumayo ako. Sigr Gin kailangan ko ng umalis.

Paalam ko.

-------------

Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Wala akong maramdamdaman kundi sakit. Ayaw din naman tumulo ng luha ko.

Nakita ko na lang ang sarili ko sa bahay namin.

"Anak?"Nagulat pa si Inay na maaga akong nakauwi.

Niyakap ko si Inay doon ako nakaramdam ng karamay kaya nag-uunahan ng naglabasan ang luha ko.

"Inay una sila Tita at Tito..tapos si k-el si Gia. "Niyakap na ako ng inay ko nasubsob ako sa mga dibdib nya. Doon kung saan nakaramdam ako ng kapanatagan.

"Anak."Naramdaman kong malungkot ang boses ni Inay.

"Inay hindi ko mahagilap si Justin.Nawala sya ng hindi ko alam kung bakit...Ng walang dahilan Inay."Nangingig ang buong katawan ko.

Hinahagod nya ang likod ko.

"Nay... pano na ako?Paano na anak ko?"Wala sa loob na nasabi ko.

Kanina lang hula ni Inay na Buntis ako ngayon confirm na.

"Anak."Inilayo.nya ako sa pagkakayakap halong awa galit at disappointment ang nasa mukha ni Inay kaya hindi na ako maktingin pa ng diretso sa mata nya.

"Sorry po Inay.."Yumuko ako. Panay ang patak ng luha ko. Ngayon ko.pinagsisihan ang maling desisyon ko. Pero hindi ko pinagsisihan na kay Justin ko iyon binigay pinagsisihan ko na sa maling oras."so..sorry po...sorry po..sorry"

Kinabig ako payakap ni Inay."Hindi ko anak na galit ako sayo ngayon. Galit din ako sa sarili ko dahil sobra akong nagtiwala na sapat na ang mga pangaral ko para wala kang magawang mali."

Lalo lang may gumuhit na sakit sa'kin. Knowing that I disappointed her so much.

"Pero anak kita at anak mo at apo ang dinadala mo kaya hindi tulad ng iba maiintindihan kita."Umiiyak na din si Inay."Hindi kita iiwan at hindi kita pagtatabuyan.Dahil anak kita."Niyakap nya ako ng mahigpit.

Ng gabing iyon naramdaman ko lalo ang pagmamahal ni Inay sa'kin.Ang kaibahan nya sa ibang magulang. Ang kakayahan ni Inay na umunawa sa sitwasyon.

Pero hindi pa rin maalis sa isip ko kung nasaan na si Justin??

---------

Noong nalamn kong buntis na ako dalawang buwan na daw ang anak ko.

Tuwang tuwa pa nga kami ni Inay ng marinig namin ang heartbeat nya.

Sa malayong bayan kami nagpacheck up. Nag-usap kami ni Inay na walang makakaalam na buntis ako dahil tyak na mawawala sa'kin ang scholarship ko.

Lumawas ako ng Maynila ng hindi alam ni Inay minsan. Balak kong hanapin si Justin nagbabakasali din kasi ako na makita sya. Pero malaki ang Maynila hindi ko sya nakita.

Kahit sa Facebook inunfriend nya ako. Nakapagtatakang pati si Gia nawala sa friendslist ko.

Madaming nakakasama ng loob ang nangyari sa'kin. Si K-El nalaman ko na lang na umalis na ng bansa dahil sa status nya na Flying to Japan.

Masamang masama ang loob ko pero hindi ko na yun inintindi may nabasa kasi ako sa book about sa baby na naapektuhab daw ang development ng baby sa emotion ng mother kaya kahit masakit ang nangyari naging positive naman ako.

Wala nga sila may baby naman ako.

Months later lumalaki na ang tyan ko buti na lang maliit lang akong magbuntis. Kaya kahit six month na sya hindi pa rin halata.

Nasabi ko pa nga sa baby ko

"Mikaila, Konting tiis na lang anak.. malapit ka ng hindi magtago"

Ng Nagbakasyon Lumipat kami nila inay sa bayan kung saan ako nagpapacheck up.

Malapit na ang pasukan ng maglabor ako.

June ng nanganak ako.

"Anong pangalan.ng baby?"Tanong ng pareng nagbinyag sa'kanya. Mga piling kakilala lang ang ginawa kong Ninong at ninang pero isinama ko pa rin ang pangalan ni K-el at Gia.

"Mikaila Justinne Castro Perez."

Nagtaka si Inay ng ipinagamit ko ang pangalan ni Justin sakanya. Ang katwiran ko may mangyari man sa'kin hindi pwedeng ipagkaila ni Justin ang anak nya sa'kin.

Hindi naman ako nahirapang makarecover at nakapasok din agad. Wala naman kasi akong natamong tahi mula sa panganganak.

Sa loob ng third year nag-aral at nagtrabaho ako sa isang bakeshop. Hindi na kasi sapat ang allowance na natatanggap ko sa foundation para saming tatlo.

Si inay kasi hindi na pwede magtrabaho.

Si Mikaila salamat at hindi sakitin.

Minsan naalala ko sila Justin pero hindi ako pwedeng mabuhay sa nakaraan dahil may anak akong nakasandig sa'kin.

Bata pa lang ako pero namulat na ako sa katotohanang mahirap ang buhay.

-------------

a.n

Ayan ah....

hahahaha

***icefire20***