Η Πρώτη Απόφαση...

100 19 20
                                    

Είχαν μόλις προλάβει τον Δολοφόνο απ'το να σκοτώσει τα παιδιά. Έπρεπε απο δω και πέρα να είναι πάρα πολύ προσεκτικός. Ο Ντέσμοντ και ο Τζόν είναι μάλλον η τελευταία τους ελπίδα...και οι ίδιοι δεν υποπτεύονται τίποτα. Όμως έχει φτάσει πλέον η ώρα. Το τζίνι είχε βγει απο το λυχνάρι. Και τώρα οι δύο φίλοι έπρεπε να μάθουν την αλήθεια...

-Εντάξει Έλγουιν, τον γιάτρεψα είπε η κοπέλα με το ρόζ λαμπερό απο τους Ρούνους κοντάρι στον ώμο της.

-Ωραία. Πήγαινε να βοηθήσεις τον Σέντ. Γρήγορα! απάντησε εκείνος. Η κοπέλα έγνεψε κι έτρεξε προς το μέρος των πολεμιστών.

Ο Ντέσμοντ και ο Τζόν είχαν τρομοκρατηθεί. Σωματικά ήταν εντάξει...αλλά ο Έλγουιν περίμενε την αντίδραση αυτή.

Η πιο φυσική δεν είναι άλλωστε; αναρωτήθηκε.

-Ποιοί είστε; ρώτησε ο Ντέσμοντ. Τι θέλετε τέλος πάντων απο εμάς;

-Ακούστε με...δεν μπορώ να σας εξηγήσω τώρα. Είμαστε με το μέρος σας. Πρέπει να βοηθήσω τους φίλους μου να σκοτώσουν τον άντρα που σας κυνήγαγε. Μείνετε εδώ. Ότι και να γίνει...

Μια έκρηξη ακούστηκε αρκετά μέτρα πιο πέρα.

-Γαμώτο. Απλά μείνετε εδώ. Θα ενεργοποιήσω μια ασπίδα. Για λίγο δεν θα μπορεί να σας πειράξει τίποτα. Για λίγο όμως...

Κι άλλη έκρηξη. Και ο εκκωφαντικός θόρυβος ενός κεραυνού.

-Μα...

Ο Έλγουιν σήκωσε το χέρι του και τους σημάδεψε ανοίγωντας την παλάμη του. Ψιθύρισε κάτι ακατάληπτο και μέσα σε δύο δευτερόλεπτα, μια διάφανη κίτρινη ασπίδα τους περικύκλωσε, προστατεύοντας τους. Του Έλγουιν του ξέφυγε ένα μικρό χαμόγελο, πριν τηλεμεταφερθεί στο σημείο της μάχης.

Θα σε προστατέψω. Στο υπόσχομαι, Ντέσμοντ Βερμίλλιον.

******

Ο Σέντ με το δόρυ έβγαλε μια κραυγή και ξαναεπιτέθηκε στον Δολοφόνο. Η κοπέλα, έστρεφε το κοντάρι της κάνοντας κινήσεις και ο Σέντ ορμούσε στον άντρα πιο γρήγορα, πιο αποφασιστικά. Ο Έλγουιν πετούσε ήδη μπάλες φωτιάς στον εχθρό τους, ωστόσο τις απέφευγε επιδέξια.

-Ηλίθιοι. Είμαι απο τους τρείς εκλεκτούς υπηρέτες του Αφέντη Μορντεκάιζερ. Έχω την Ευλογία του! φώναξε γελώντας μανιασμένα.

-Ναι, ψηλέ οτι πείς είπε η κοπέλα. Τεχνική της Ενισχύτριας: Πνοή Ταχύτητας! φώναξε έπειτα σηκώνοντας το κοντάρι της ψηλά. Τα πόδια του Μονομάχου άρχισαν να λάμπουν. Σταθερότητα. Ενγρήγορση.

Το Χρονικό Ενός Γητευτή: Το Πετράδι Των Δύο Ηπείρων [Slow Updates] Where stories live. Discover now