Pinokyo ||Baekhyun||

12.Bölüm''Sahil Yolu''

Seni ilk gördüğümde
Sinirli bir çocuk gibiydin.
Birgün, yanımda durduğunda
Çok sevimli birine dönüşeverdin
Aşık olacağımızı biliyor muydun?
Seni özlüyorum, seni seviyorum

 

Tam arabaya binecekken durdu.

"Motora binmekten korkar mısın?''

"Daha önce binmedim. Neden?''

"Tamam. Motorla gidiyoruz." Aman tanrım! Bir anda elim ayağım titremeye başladı. Heyecan ve korku!''

"Baekhyun... Şey... Bunun iyi bir fikir olduğuna emin değilim."

"Çocuk musun? Korkacak bir şey yok. Haydi." Onu takip ettim. Evinin önüne geri geldik.

"Sen burada bekle kaskları alayım." Elinde iki kaskla döndü ve birini bana uzattı. Kafamdan geçirip taktım.

Çok rahatsızdı.

Sanki içinde nefes alamıyordum bir de saçlarımı çekiştiriyordu.

Gözümün önündeki camı kaldırdım ve ona baktım. Kimseye hissetmediğim duyguları Baekhyun için hissediyordum.

Ağzımın suyunu akıtıyordu resmen. Kaskını takacakken bana baktı. Elindeki kaskı bana uzattı.

"Hemen geliyorum." Tekrar eve doğru yürüdü. Geri geldiğinde elinde deri başka bir ceket vardı.

Elimdeki kaskı aldı, deri ceketi uzattı.

"Bunu giy yoksa üşürsün." Elimdeki ceketle ona bakakaldım. Kaskı kafasına taktı, ceketinin fermuarını boynuna kadar çekti ve motora bindi. Bana döndü.

"Neyi bekliyorsun vahşi?" Sorusu kendime gelmemi sağlamıştı.

Ceket bana tabi ki büyüktü ama giymek zorundaydım. Aynı şekilde fermuarı çektim.

Aynı koku... Deri ceket ve Baekhyun.

Motorun yanına gidip tek bacağımı kaldırıp diğer tarafa attım ve oturdum. Alışık olmadığım için biraz zorlanmıştım ama sonuç olarak binmiştim.

Tek geri kalan şey hareket halindeyken neler olacaktı?

Baekhyun ayaklarını yere koydu, ellerini önden bana uzatıp kollarımı tuttu.

"Sarıl vahşi." Kollarımı beline sardı ve hareket ettik. Daha önce hiç böyle bir adrenalin yaşamamıştım.

Çok güzel bir duyguydu.

Hızı severdim ama bu çok başka hissettiriyordu. Belki de bundan sonra kendi arabamla yaptığım hızdan zevk almayacaktım.

➰➰➰➰➰

Her virajlarda, hafif eğiliyorduk ve yüreğim ağzıma geliyordu. Refleks olarak belini kavrayan kollarımı sıkıyor, gözlerimi kapatıyordum.

Bir ara Baekhyun'un kahkaha attığını bile duymuştum. Ben korktukça daha hızlı gidiyordu. Bu motor olayına alışırsam belki de arabamı satıp motor alabilirdim.

Zaten bu aralar kendimi oldukça aşmıştım. Bu çılgınlığı da yaparsam tam olacaktı.

Babam motora bindiğimi öğrense ne derdi acaba? Bazen beni izlediğini, başkalarına takip ettirdiğini hissediyordum.

Bir gün Miya'ya bu durumu anlatmıştım ve bana konu babam olunca her şeyin mümkün olabileceğini söylemişti.

Benim aklım yine babama gitmişken Baekhyun yavaşlayıp durdu. Ayaklarını yere koyup,kaskı kafasından çıkardı.