•Ο Δικος Μου Γειτονας

°•Ζηλεια•°

'Πηγε αργα.'
Του λεω και εκεινος ειχε αποκοιμηθει.
Τι γουρουνι θεε μου!!
Σηκωνομαι σιγα-σιγα για να μην τον ξυπνησω και βγαινω απο το σπιτι του.
                  ...
Χτυπαει το ξυπνητηρι βγαινω απο το ζεστο παπλωματακι μου και πηγαινω στην τουαλετα και πλενω τα δοντια μου και τα ματια.Κατευθυνομαι προς την κουζινα.
'Καλημερα Πηνελοπη.' μου λεει η μαμα μου καθως φτιαχνει καφε για εκεινη.
'Καλημερα μαμα.'
Της απανταω και την φιλαω.
Τρωω ενα κρουασαν και φευγω για το σχολειο.

  Ειναι τοσο αδειο το σχολειο χωρις την Αναστασια δεν ξερω καν με ποιους θα κανω παρεα, αλλο αν εχω τοσες φιλιες αλλα καμοια σαν την κολλητη μου...Πηγαινω προς τον Γιωργο το αγορι της Αναστασιας.
'Καλημερα Πηνελο.'
Μου λεει μελαγχολικα.Ο καημενος ειναι πολυ στεναχωριμενος που εφυγε η Σια.Αλλα ειπαμε πως θα κανουμε παρεα μαζι,αα...ναι βρηκα με ποιον θα καθομαι σωστα,γενικος ειναι καλο παιδι βασικο πολυ καλο παιδι και τον συμπαθω παρα πολυ.

Χτυπαει το κουδουνι για την τριτη ωρα και μπαινουμε μεσα με τον Γιωργο.Παλι καλα που ειμαστε και στην ιδια κατευθυνση,τωρα ειχαμε μαθηματικα κατευθυνσης  που τα συμπαθω σε σχεση με τα αλλα μαθηματα.
'Πηνελοπη θα μου κανεις μια χαρη;'
Μου ειπε ψυθιριστα αφου ειχε μπει μεσα η στριμενη μαθηματικος μας.
'Ναι πες μου.' του λεω καθως κοιταζω την στριμενη για να μην καταλαβει οτι μιλαμε.
'Να μου κανεις μαθημα στα μαθηματικα γιατι δεν εχω καταλαβει μια ενοτητα.'
'κυριε Γεωργακοπουλε μηπως θα ηθελες να βγεις εξω μαζι με την δεσποινης;'
Μας ειπε η στριγγλα μες την  ειρωνια.
'οχι καλα ειμαστε και εδω.' της απαντησε χαλαρος και γυρισε παλι προς εμενα συνεχιζοντας την συζητηση μας.
'ΕΞΩ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΤΩΡΑΑ!!'
Ειπε νευριασμενη πια η Σπυροπουλου βασικα πιο νευριασμενη απο ποτε γιατι γενικος ειναι παντα νευριασμενη η τυπισσα.
Εν τελει βγαινου βγαινουμε εξω με τον Γιωργο και μου λεει τι βοηθεια θελει και του ειπα πως αμα θελει να ερθει μετα το σχολασμα απο το σπιτι μου.
'Παντως Γιωργο το καλοκαιρι θα ερθει η Αναστασια.Μου λυπει τοσοο πολυ!' του λεω αφου εχω νοσταλγιση τοσοο πολυ το φιλαρακι μου.
'Ναι ανυπομονω να ερθει το μωρο μου.Μου λυπει και εμενα ιδη,παλι καλα που εισαι και εσυ και μου την θυμιζεις λιγο.'
Μου λεει και χαμογελαμε.

     Αφου σχολασαμε πηγαμε με τον Γιωργο προς το σπιτι.Εψαχνα μεσα στην τσαντα μου για τα κλειδια μου αλλα ακουσα μια φωνη να με φωναζει και αυτος ηταν ο Αντρεας.
'Πηνελοπηη!!' μου φωναξε τοτε εγω γυρισα και τον χαιρετησα.
Με ειδε και μου χαμογελασε,αυτο το χαμογελο νομιζω πως το εχω ερωτευτει.Αφου ειδε και τον Γιωργο διπλα μου του κοπηκε το χαμογελο και μπηκε μεσα στην πολυκατοικια του κοπανοντας την.
'Τι παιζει με αυτον τρελη;'
Μου λεει πονηρα.
'Εε κατι παιζει αλλα δεν ειναι κατι σοβαρο.'
'Κοιτα να δεις που αυτος σε γουσταρει τρελα.' μου ειπε και με τσιμπισε στο μπρατσο.
Οταν θελει γινετε πολυ αστειος (να συμπληρωθει η ειρωνια)
'Ποιος ο Αντρεας; Ελαα μην λες βλακειες.'
Του λεω αφου φτανουμε στο σπιτι μου και μπαινουμε μεσα.
Χαιρεταμε την μαμα μου και πηγαινουμε προς το δωματιο μου.

     Καθως εξηγω στον Γιωργο κατι περι μαθηματικων μου ερχετε ενα μυνημα στο κινητο. 'Ποιος ηταν αυτος Πηνελοπη;' οκαυ αυτος ειναι ο Αντρεας δεν του απανταω ομως και συνεχιζω το μαθημα στον Γιωργο.
Μετα απο μιαμιση ωρα αφου τα εχει καταλαβει φευγει,τον συνοδευω μεχρι την πορτα και τον χαιρετω.
Οταν πηγαινω στο δωματιο μου μου ερχετε και δευτερο μυνημα.
'Τωρα που εφυγε μπορεις να μου απαντησεις ή θα με αγνοης ακομη;' μου στελνει, μα καλα που το ξερει τον παρακολουθει;
'Ζηλευεις Αντρεα;' του απανταω.
'Οχι δεν ζηλευω απλως δεν θελω να με κοροϊδευουν' μου απανταει και ειμαι σιγουρη οτι ειναι τερμα νευριασμενος αφου του παω κοντρα.
'Ειναι το αγορι της Αναστασιας και απλα ηθελε μια μικρη βοηθεια στα μαθηματικα αυτο ειναι ολο'
Του απανταω και ταυτοχρονα ετοιμαζομαι για το φροντιστηριο.
'Ας το πιστεψω οτι ηθελε μονο αυτο.'
Μου στελνει και νευριαζω και ετσι δεν του απανταω απλα το διαβαζω.
                          ...
   Μια μερα Πεμπτης φτανοντας στο σπιτι απο το φροντιστηριο βλεπω τον Αντρεα με μια κοπελα, τους βλεπω καπως κρυμενη πισω απο ενα αμαξι.
Καθως τους παρακολουθω εκεινη τον πλησιαζει και τον φιλαει,ενιωσα παλι εκεινο το αισθημα της προδοσιας να με κυριευει και ετσι πηγα τρεχοντας με τα κλειδια στο χερι μου προς την πορτα.
Αφου την ξεκλειδωνω ακουω τον Αντρεα να φωναζει το ονομα μου  οποτε κανω πιο γρηγορα και ανεβαινω τις σκαλες τις πολυκατοικιας μου.Αλλα αδικος κοπος ειναι πιο γρηγορος και με προλαβε,με τραβηξε απο το μπρατσο και με κοιταξε στα ματια.
'Γιατι δεν σταματησες μικρο και εφυγες σαν κυνηγημενη;'
Μου ειπε νευριασμενος και σχεδον φωναζε ενω εγω θα επρεπε να ειμαι θυμωμενη.
'Δεν σε ακουσα καλα.'
Του ειπα με ενα αθωο υφος.
'Ναι ειμαι σιγουρος γι'αυτο.Τι εγινε ζηλεψες;'
Μου ειπε χαμογελοντας και πιο χαραλαρα.
Θεε μου πεθαινω απο την ζηλειαα μου!!
'Να ζηλεψω τι;'
'Που φιλησα εκεινη την τυπισσα Πηνελοπη μην μου το παιζεις ανηξερη.'
'Μα δεν εχουμε κατι σοβαρο εμεις οι δυο για να ζηλεψω απλα δεν μ'ρεσει να με κοροϊδευουν.'
Του ειπα υπενθιμιζοντας τα λογια του.'
Τοτε νευριασμενος....