•Ο Δικος Μου Γειτονας

Λειπεις!

Χτυπαει το ξυπνητηρι και εγω σηκωνομαι απο το κρεβατι.Κατευθυνομαι στην τουαλετα και υστερα στην κουζινα,τρωω ενα τοστ καθως ετοιμαζομαι.

Περνω το κινητο μου και βγαζω την καθημερινη μου φωτο για τον Αντρεα.Ακομη δεν εχει ερθει Θεσσαλονικη αλλα ουτε μου λεει τα νεα του πλεον.Με τον καιρο εγινε πιο κλειστος και απομακρυνεται σιγα σιγα.

Μου λειπει παρα πολυ αλλα ευτυχως εχω την σχολη και ξεχνιεμαι.Εχω πιασει και παρεες εδω και ετσι αυτο βοηθαει περισσοτερο.

Αρχιζω να ντυνομαι αφου οπως παντα την μονη απαντηση που περνω απο τον Αντρεα ειναι μια καρδουκα και τιποτα παραπανω.

Αφου ειμαι ετοιμη περνω την τσαντα μου τα κλειδια και το κινητο μου και βγαινω απο το διαμερισμα μου και πεφτω πανω στον Πανο τον γειτονα και συμφοιτητη μου.

'Καλημερα Ιθακη.' ναιι μαντεψτε γιατι με λεει ετσι το βλαμμενο.

'Καλημερα Πανο τι κανεις;' του λεω με ενα χαμογελο.

'Καλα μωρε βαριεμαι να παω σχολη,θα κοψω φλεβα παλι με την ηλιθια που εχουμε πρωτη ωρα.' απανταει βαριεστημενα σερνοντας το κορμι του.Εχει πολυ πλακα ο Πανος και ειναι πολυ καλη παρεα.

'Μπορεις να μην πας δεν πηγαινεις σχολειο πλεον.'

'Μπα θα οαω γιατι την ξερει ο μπαμπας μου και δεν θεω να μου τα πριζει στις ερωτησεις μετα.' Ειπε καθως κλωτσησε ενα μπουκαλακι που ηταν στο δρομο.

Μετα απο πεντε λεπτα φτασαμε στην σχολη,καπου εκει ο Πανος με παρατησε και πηγε στην παρεα του ενω εγω πηγαινα προς την ταξη.Βαριομουν να χαιρετησω ειναι και πρωι και δεν ειμαι και πολυ του μπλα μπλα αυτες τις ωρες.

Μετα απο απο δυο ωρες χημεια και αλλες τοσες φυσικη και ιταλικα δεν αντεξα αλλο και αποφασισαμε με την Αλεξια να παμε για καφε,βαριομασταν απιστευτα η αληθεια ειναι και ετσι κι αλλιως ειναι η αρχη ακομη ας ευχαριστηθουμε την ελευθερια μας.

Πηγαινουμε σε μια καφετερια που δουλευει ενας γνωστος της Αλεξιας.Μπαινουμε μεσα στο μαγαζι και βρισκουμε αμεσως θεση,καθομαστε και παραγγελνουμε η καθεμια τον καφε της.

'ΑΝΤΡΕΑΑΑΑ ΕΔΩΩ' ακουω να φωναζει η Αλεξια και μολις ακουω αυτο το ονομα μου κοβονται τα ποδια και η καρδια μου παει να φυγει απο την θεση της.Ετσι ξαφνικα κυλαει ενα δακρυ στα μαγουλα μου.

'Αλεξ εδω και εσυ;' λεει εκεινος

'Πρεπει να φυγω Αλεξια συγγνωμη.' Της λεω και φευγω χωρις να δωσω αλλες εξηγησεις.

Φτανω στο σπιτι και καθομαι στο κρεβατι βλεποντας τηλεοραση και με διαθεση χαλασμενη πλεον.

Σκεφτομαι να στειλω στον Αντρεα,εχω να του πω τοσα πολλα.Θελω να του πω για την σχολη,την ζωη μου μακρια του,για το ποσο δυσκολα περναω μακρια του,το ποσο μου λειπει.Αλλα δεν μπορω δεν θα τον ενδιαφερει καθολου για το τι κανω αφου δεν μου εχει στειλει ουτε ενα κανονικο μηνυμα τοσο καιρο.Αδιαφορη τοσο πολυ.Ετσι μς την σκεψη του με πηρε ο υπνος χωρις να το καταλαβω.

Εχει φτασει βραδυ και αποφασισαμε με την παρεα να παμε για ποτο,καλυτερα κιολας γιατι πρεπει να βρω εναν τροπο για να ξεχαστω.

Αφου ειχα ντυθει εβαλα και το κοκκινο κραγιον μου και ημουν ετοιμη για να βγω απο το διαμερισμα.

Πηγα και χτυπησα το κουδουνι του Πανου για να φυγουμε μαζι,χτυπαω και την πορτα ανοιγει μια κοπελα.

'Ωχ σορρυ λαθος στιγμη.' Ειπα και πηγα να φυγω,ντραπηκα τοσο.

'Οχι δεν πειραζει θα φυγουμε ολοι μαζι μου ειπε ο Πανος ελα περνα.' μου ειπε χαμογελωντας και ανοιξε περισσοτερο την πορτα.

'Αα δεν μου ειπε τιποτα.' ειπα καθως μπαινω μεσα.
'Πηνελοπη χαρηκα.' ειπα τεινοντας το χςρι μου για χειραψια,εκανε και εκεινη το ιδιο λεγοντας το ονομα της,Βικυ την λεγανε και ηταν πολυ γλυκουλα.

Η Βικυ

Μετα τη γνωριμια μου με την Βικυ ηρθε ο Πανος και φυγαμε για το μπαρακι.