•Ο Δικος Μου Γειτονας

°•Πληγες•°

Με κοιτουσε στα ματια και μου αφησε το μπρατσο.
Εγω εφυγα προς το ασανσερ αφηνοντας τον πισω,οταν μπηκα μεσα αφησα τα δακρυα μου να πεσουν.
Γαμω τον θελω μονο δικο μου γιατι να μην με παιρνει στα σοβαρα γιατι!

Αφου μπηκα μεσα στο σπιτι μου πηγα τρεχοντας προς την μπανιερα εβγαλα εξω το ξυραφι που ειχα κρυψει πολυ καλα και αρχιζα να πληγωνω το αριστερο μου χερι.
Παλια το εκανα πολυ συχνα μετα απο τον χωρισμο μου με εκεινον που με πληγωσε πιο πολυ απο καθε ανθρωπο,εκεινον που ειχα ερωτευτει πολυ αλλα ποτε δεν μου το ανταπεδωσε.

Τρεχει αιμα απο το χερι μου και προσεχω μην λερωσω το χαλι ή καμοια πετσετα.
Καθομαι μεσα στην τουαλετα πανω απο μισαωρο.Αφου περνω την αποφαση να σηκωθω απο το πατωμα και να πλυνω λιγο το προσωπο μου αφου εχουν πρηστει τα ματια μου.

Υστερα απο αυτη την προσωπικη στιγμη πηγαινω στο κραβατι μου και σκεπαζομαι με προσοχη αφου ποναει το χερι μου.

Το επομενο πρωϊ ξυπναω χωρις καμοια ορεξη, ετοιμαζομαι για το σχολειο και πηγαινω στην κουζινα για να φαω τιποτα.
'Καλημερα αγαπη μου.'
Μου λεει η μαμα μου και με φιλαει στο μαγουλο.
Της χαμογελαω και αρχιζω να τρωω το τοστ μου.

Ακουω το κουδουνι να χτυπαει και τρεχω γρηγορα κατω αφου με περιμενει ο Γιωργος.
Τον χαιρετισα και ξεκινησαμε για το σχολειο.
'Εισαι ετοιμη για σημερα;'
Μου ειπε γεματο ενθουσιασμο και εγω τον κοιταξα απορημενη.
'Γιατι να ειμαι ετοιμη;'
τον ρωτησα με απορια.

'Για το παρτυ της χρονια Πηνελοπη ξυπνα!'
Πιο παρτυ;
Δεν εχω ιδεα για τι μιλαει...
'Δεν δεν εχω ακουσει τιποτα Γιωργο.' ειπα και συνεχισα να περπαταω κοιτοντας μπροστα μου.
'Αα εσενα σε εχουν φαει οι ερωτες με τον γειτονα το ξεχασα.'
Μου ειπε ειρωνικα και χασκογελουσε.
'Γρρ Γιωργο σταματα!' Του ειπα νευριασμενα.
'Καλα χαχαχ καλα σταματαω.Τελικα θα ερθεις; φερε και εκεινον.'
'Δεν ξερω θα δω πες μου μονο που ειναι.'
'Στο σπιτι του Πανου.'
Μου λεει και φευγει προς την παρεα του αφηνοντας με μονη μου...τστσ τι χαζος.

Ολες τις ωρες τις περναω βαρετα σκεφτοντας εκεινον και αμα θα επρεπε να του πω να ερθει.
Αλλα το λογικο ειναι να μην του πω αφου δεν εχουμε κατι ετσι δεν ειναι;
Μου την σπαει τοσο ασχημα αυτη η κατασταση μεταξυ μας,με κανει τοσο νευρικη!

Αφου σχολαω απο το σχολειο μου ερχετε ενα μυνηνα στο κινητο μου.
'Ελα απο δω οταν σχολασεις'
Μα τι νομιζει πως θα με κανει οτι θελει; (αλλο που το κανει) τωρα τι να του πω; βασικα θα του στειλω κατι σκληρο μουαχαχ.
'Οκ' του απανταω,ετσι ξερο χωρις τιποτα ουτε φατσουλα.
Ουφ τωρα νιωθω κακια εχω και τυψεις...αλλα καλα να παθεις αντε.
Μετα απο την κακια μου πραξη χτυπαω το κουδουνι του.
'Ποιος ειναι;'
Μου απανταει απο το μικροφωνο ή οπως αλλιως λεγετε.
'Ο μπαμπουλας!'
Του λεω αλλα δεν μου ανοιγει γρρ ελεος ουτε μια πλακα δεν μπορει να παρει στα σοβαρα,που εμπλεξα;
Κανω αλλη μια προσπαθεια και ξαναχτυπαω.
'Ποιος;'
Με ρωταει με ενα αθωο τονο.
'Αντρεα γαμωτο ανοιξε.'
Του λεω πλεον νευριασμενη.
'Ξαναπροσπαθειστε παρακαλω, πιο ηρεμα αυτη την φορα.'
'Αντρεα ειμαι εγω η κουκλα Πηνελοπη ανοιξε!'
Ειμαι πολυ νευριασμενη αλλα εχε χαρη που ειναι εκεινος αλλιως θα εφευγα.
Μετα απο λιγο ακουω το χαρακτηριστικο ηχο της πορτας και μπαινω μεσα.

Αφου βγαινω απο το ασανσερ χτυπαω την πορτα του και μου ανοιγει.
'Εσυ ησουν τοση ωρα βρε Πηνελοπη; δεν σε καταλαβα.'
Μου λεει κοροϊδευτικα και κανει στην ακρη για να μπω μεσα.
'Ναι μωρε κοιτα να δεις, πολυ ωριμο εκ μερους σου χαχα γελασαμε.'
Του απανταω με τον ιδιο τονο και παω να σηκωσω τα πανικια μου αλλα παλι καλα που θυμηθηκα οτι το προηγουμενο βραδυ τα χαραξα οποτε τα κατεβασα κατευθυαν.
Αλλα για κακη μου τυχη τα προδεξε διαολε.
Παιρνει το αριστερο μου καρπο και σηκωνει το μανικη γουρλωνει τα ματια του και μενει να με κοιτα.
'Γιατι γαμωτο γιατι;'
Μου λεει και χαϊδευει τις πληγες μου.Δεν του απανταω διοτι δεν ξερω τι να πω.
'ΓΙΑΤΙ;!!!'
Φωναζει και τρανταζομαι.
Αφηνει το χερι μου και μου γυρναει την πλατη βαζει τα χερια του αναμεσα στα μαλλια του και πεταει το πρωτο πραγμα που βρισκει μπροστα του.
Δεν καταλαβαινω τι ζορι τραβαει,πιο ειναι το θεμα του.
'Δεν ειναι η πρωτη φορα.'
Βρισκω το θαρρος λεγοντας του αυτο.
Γυρναει και με κοιταει με τα ματια του να πετανε σπιθες.
'Σοβαρα; αυτο βρηκες να μου πεις;'
Λεει και καθετε στον καναπε παρασερνοντας και εμενα.Με εβαλε να καθησω στα ποδια του και νε αγκαλιασε τοσο σφιχτα που ενιωσα ολα τα σπασμενα μεσα μου να κολανε.
'Μην το ξανακανεις αυτο Πηνελοπη ποτε με ακους; ΠΟΤΕ!'
Μου ειπε πλεον ηρεμα τονιζοντας την τελευταια λεξη.
Αλλα δεν ξερει,δεν ξερει ποσο δυσκολο μου ειναι.
Δεν θα το καταλαβει ποτε αυτο.

Μετα απο αυτο το περιστατικο μαζευα τα γυαλια απο το βαζο που εσπασε προηγουνενος και εκατσα διπλα του.
'Πως εισαι;'
Μου λεει αφου εκατσα.
Απο ποτε τον νοιαζει πως ειμαι;
'Καλα εσυ;'
'Τι θα κανεις αποψε;'
Δεν απαντησε στην ερωτηση μου ομως.Μα γιατι; με νοιαζει τοσο πολυ αμα ειναι καλα,θελω να ειναι καλα.
'Με εχουν καλεσει σε ενα παρτυ.'
'Και;θα πας;'
Με ρωταει με ενα ενδιαφερον.
'Λογικα ναι θες να ερθεις;'
Του λεω αλλα η αληθεια ειναι οτι δεν εχω ορεξη αμα δεν ειναι ειναι εκεινος.
'Αμα με θες ναι.'
'Αμα εχεις ορεξη ελα.' του λεω αδιαφορα αλλα παρακαλαω απο μεσα μου να ερθει.
'Εσυ θες να ερθω;'
Με ρωτησε και με φιλησε.Ειναι τοσο ωραια οταν με φιλαει απο το πουθενα.
'Ναι.' Αλλα δεν μπορω να καταλαβω γιατι τον συγχωρεσα τοσο γρηγορα,γαμωτο δεν αντεχω στιγμη μακρια του μου εχει γινει εθισμος.

Ειμασταν στον καναπε του,ηταν απο πανω μου.
Ειχε βαλει το ενα χερι του μεσα στο δεξι μου στηθος και το χαϊδευε υστερα σηκωσε περισσοτερο την μπλουζα μου και ρουφιξε την ρογα μου,αφησα εναν αναστεναγμο.
Μετα επεστρεψε παλι στα χειλι μου και με φιλουσε πιο παθιασμενα απο πρην.
Φορουσε φορμα κανοντας πιο ευκολη την αισθηση της στησης του.Νομιζω πως θα του δινομουν αλλα οχι απο τωρα δεν ηθελα.
'Παω λιγο τουαλετα και ερχομαι.'
Μου λεει και σηκωνεται απο πανω μου,αφου με ειχε ξαπλωσει στον καναπε.
'Ναι και εγω πρεπει να φυγω.' λεω και σκωνομαι
'Οκαυ θα περασω κατα της ενια να σε παρω.'
Μου απανταει φιλοντας με και ετρεξε προς την τουαλετα αφηνοντας με κατακοκκινη πισω.
Αφου εφτασα σπιτι μου πηγα και εκατσα στο σαλονι διπλα στην μαμα μου.
Μαμα-Βρε βρε πια μας θυμηθηκε;
Ειπε η μανα μου παραπονεμενα.