Γυρισμός

158 12 0
                                    

'Χαρη δεν το πιστευω πως σε ξαναβλεπω μετα απο καιρο!' ειπα και αγκαλιαζω για εκατοστη φορα τον αδερφο μου.

Ναι μετα απο μηνες γυρισε ο αδερφος μου ο οποιος δεν μας εδινε σημεια ζωης μετα τον θανατο του πατερα μας.

'Ηρεμησε Πηνελοπη θα με πνιξεις.' ειπε και με τραβηξε ελαφρα.

'Και για πες τι εκανες οσο ελειπα,εκτος απο το διαβασμα.' συνεχισε και μου εκλεισε το ματι.

'Εμμ τιποτα βαρετα με την μαμα και...' σταματησα και σκεφτηκα αυτα που μου ειπε ο Αντρεας.

'Και;;;' ειπε και σηκωσε το δεξι του φρυδι.

'Και με την Αναστασια μεχρι να φυγει.' ειπα τελικα και τον ειδα να χαλαρωνει.

Δεν μπορουσα να καταλαβω γιατι δεν ηθελε ο Αντρεας να μαθει οτι μιλαω μαζι του.Ο Χαρης δεν ειχε ποτε θεμα με εμενα και τα αγορι,αρκει να μην με πληγωναν γιατι μετα γινοταν ο κακος χαμος.
Αλλα ηθελε να βιωσω αυτο το συναισθημα για να γινομαι καλυτερη και να προσεχω πιο πολυ στην επομενη μου επιλογη.Παντα πιστευε πως με αυτον τον τροπο γνωριζουμε καλυτερα τον εαυτο μας και ξερουμε τι μας αρεσει και τι δεν μας αρεσει.

'Και για πες κανενα γκομενακι παιζει;' λεει ολο νοημα και μου κλεινει πονηρα το ματι.

Αμεσως σκεφτηκα να του πω για τον Αντρεα,γι'αυτο τον ανθρωπο που με εχει τρελανει,αλλα δεν μπορουσα.

'Μπαα...οχι που να ειχα χρονο.' Ελα που εβρισκα χρονο,μονο για εκεινον.

Και εκει τελειωσε η συζητηση μας.

Η επομενη μερα ηρθε γρηγορα και μαζι της εφερνε και τα αποτελεσματα των πανελληνιων.Ημουν τοσο αγχωμενη,δεν ηθελα να περασω εξω απο την Αθηνα,εκτος της Θεσσαλονικης.
.....

Σηκωνομαι απο το κρεβατι και στελνω μυνημα στο Αντρεα.

ΠΡΟΣ:Αντρικο!

'Θα ερθεις μαζι μου να δουμε τα αποτελεσματα;'

Του ειπα καθως σηκωθηκα για να ετοιμαστω ψυχολογικα αλλα και να ντυθω.
Η απαντηση δεν αργησε.

ΑΠΟ:Αντρικο!

'Μαλιστα μικρο...σε 10 θα ειμαι στο σχολειο να σε περιμενω.'

Μετα απο ενα δεκαλεπτο φτανω στο σχολειο και βλεπω τον Αντρεα να κατευθυνεται προς το μερος μου χαρουμενος.
Με αγκαλιαζει σφικτα.

'Μικρο μου,περασες Θεσσαλονικη.'
Μου λεει χαρουμενος και μου δινει ενα φιλι.

Εγω ειχα μεινει αφωνη,δεν το πιστευα.
Πηγαινω τρεχοντας και βλεπω το ονομα μου.

Δεν το πιστευωωωωωωω....περασα φαρμακευτικη Θεσσαλονικης!
Ενα απο τα ονειρα μου πραγματοποιηθηκε.

Απο την μια χαρηκα τοσο πολυ,αλλα απο την αλλη σκεφτηκα αμεσως τον Αντρεα.Πηγαινω τον αγκαλιαζω κια του δινω ενα φιλι επειδη ειμαι σιγουρη πως στεναχωριεται εστω και λιγο που δεν θα βλεπομαστε καθε μερα.

'Εχω σπιτι στην Θεσσαλονικη,θα ερχομαι οσο πιο συχνα γινεται.' Μου ειπε αναβοντας το τσιγαρο του.

'Δεν θα ειναι το ιδιο βεβαια αλλα...εει που πας;' του ειπα καθως το εβλεπα να κατευθυνεται προς την μηχανη του.

'Αυτη η πολη δεν θα με αφησει ησυχο ποτε.' Ειπε καθως εβαλε προς την μηχανη.

'Που πας; ΑΝΤΡΕΑ!' Φωναζω καθως τον βλεπω να φευγει σαν καπνος απο μπροστα μου.

Αυτος ο ανθρωπος θα με τρελανει δεν υπαρχει περιπτωση.




~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΓΥΡΙΣΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!
Σορρυ που δεν εχω ανεβασει εδω και πολλουυυς μηνες.
Εδωσα πανελληνιες,βασικα.για την ακριβεια ξανα εδωσα πανελληνιες και ηθελα να ειμαι συγκεντρωμενη σε αυτο.Θα προσπαθησω να ειμαι οσοοο πιο συνεπεις γινεται και θα ανεβαζω πιο συχνα για να αναπληρωσω τον χαμενο καιροο!!

Φιλακιααααα!! ♥♥♥♥

•Ο Δικος Μου Γειτονας Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora