Lost, Flikken Maastricht

Lost, deel 28

Sorry sorry sorry dat ik heel lang niet ge-update heb, dat komt omdat de story op instagram al is afgelopen en daardoor vergeet ik het hierop te updaten 😁. Maar hier is nu deel 28! (Insta is @flevaflikken)

Eva pov:
'Ja, ik zou dat best willen.' Hij kijkt me dankbaar aan. 'Zullen we dan maar meteen naar het bureau gaan om het voor te stellen?' Evert knikt. Ik kijk naar Fleur. 'Ja ja ik blijf hier zodat niemand me ziet.' Zegt ze. Ik glimlach. Het is echt net d'r vader. 'Kom je Evert?' Hij knikt en samen lopen we de deur uit. Als we in de auto zitten vraagt Evert 'hoezo wil jij dat ik op Wolfs' plek ga werken? Je houdt van hem!' Ik kijk strak voor me uit naar de weg. 'Ook als hij terug zou zijn zou hij niet meer mogen werken, hij heeft iemand uit de gevangenis gehaald! Hij gaat de bak in!' Het blijft stil aan mijn rechterkant. We praten pas weer als we bij het bureau aankomen. 'Oja, Evert? Ik moet je even waarschuwen voor de teamchef. Ze heeft bij de gevangenis gewerkt en dat zie je terug... Maar als je in het team zit vecht ze als een beest voor je. Dus zorg alsjeblieft dat je een goede eerste indruk maakt.' Hij trekt zijn jas recht en draait zijn nek. 'Ik ben er wel klaar voor denk ik.' Samen lopen we het gebouw in meteen weer richting het kantoor van Mechels. Voordat ik er kan zeggen komt Mechels al naar ons toe. 'Eva ik had jou naar huis gestuurd! Jij moet rust hebben! En wie is dat?' Ze bekijkt Evert van top tot teen. Ik kijk om me heen en zie dat iedereen ons aankijkt. Ik zie Marion, die er inmiddels ook weer was, lachen. Ik knipoog. 'Mevrouw Mechels zullen wij dit even in uw kantoortje bespreken?' Ze draait zich om en ze beent haar kantoor in. Evert kijkt me een beetje angstig aan. 'Ja ik heb je gewaarschuwd' lach ik. We lopen achter Mechels aan en gaan zitten. 'Nou Eva, vertel, wie is dit en wat heeft dit te betekenen?' 'Dit is Evert, hij was rechercheur in Leeuwarden en hij zoekt een baan, en aangezien hier een baan vrij is en ik geen partner heb...' Voordat ik kan uitpraten onderbreekt Mechels me. 'Nee Eva, geen denken aan.'