Lost deel 6

290 12 0
                                    

Eva:
'Ik ben Eva van Dongen mevrouw, van de recherche in Maastricht.' 'U bent als vermist opgegeven.'  Ze kijkt me iets blijer aan dan voorheen. 'Er wordt dus nog aan mij gedacht?' Vraagt ze zacht. Ik glimlach naar haar. 'Ja mevrouw, heel Nederland kijkt naar u uit.' 'Maar hoe bent u hier dan terecht gekomen Eva? Hoe komt u van Maastricht naar Leeuwarden?' Ik kijk haar aan. 'Ben ik in Leeuwarden?' 'Ja, wist u dat nog niet?' 'Nee', kijk ik haar verward aan. 'Waarom ben ik in Leeuwarden?' 'Kunt u mij vertellen wat wij hier doen?' 'Ik weet het echt niet Eva, wij waren een weekendje weg hier in Leeuwarden. In dit huisje. Gewoon gezellig een weekendje weg na al die drukke dagen. Maar opeens kreeg hij een telefoontje en keek hij me heel raar aan. Echt Eva hij keek zo eng, je zag de woede en de haat in zijn ogen staan. Hij hing op en bleef me aanstaren. Ik vroeg wat er was en op dat moment leek er iets bij hem te knappen...'

Lost, Flikken MaastrichtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu