NEFİL'İM

5.BÖLÜM

Kitabımı okuduğunuz için şimdiden teşekkür ederim :) 

Scott artık her geldiğinde beni şaşırtıyordu ama bu sefer anlattıkları beni çok fazla etkilemişti.

Böyle bir şey olamazdı bunların hepsinin bir şaka olmasını diliyordum ama kalbimin bir yerinde bunların bütün bu saçmalıkların gerçek olduğunu biliyordum ama iç sesim gerçek olmadığını haykırıp beni rahatlatmaya çalışıyordu. Kendi kendimi avutmak için teoriler üretmeye başlamıştım. Hatta bir ara Scott ın deli olduğunu ve bana işkence için bunları planladığını bile düşünmüştüm. Ama o mavi gözleriyle her şeyi anlatıyordu bunların gerçek olduğunu biliyordum işte ama olmamalıydı. Kafayı yemek üzereydim şuan tutunduğum tek şey doğum günümdü ondan sonra bunların gerçek olmadığını anlayacaktım. Yeni yetenekler falan olmayacaktı ve pat...Scott'ın manyak bir herif olduğu ortaya çıkacaktı. İşin kötü tarafı ona güvenip buraya gelmemdi. Tamam bu başlı başına bir hata olabilirdi ama biraz bana da hak verin adam rüyalarımı süsleyen gençti. Ve inanılmaz yakışıklıydı hani şu her istediğini yaptırabilecek tiplerden uzun boyu ve kaslı -ve burada ciddi anlamda kastan bahsediyorum - vücudu çok dar olmayan tişörtünde bile belli oluyordu. Yani kısaca Scott başlı başına gerçek üstü bir erkekti ultra ve ultra yakışıklıydı yani. Bu düşünceden sıyrılmaya karar verdim çünkü ondan bir gram bile hoşlanmak istemiyordum.Tek istediğim bunların şaka olması ve hayatımdan defolup gitmesiydi.

Nokta.

Kafamda delice düşünceler dolanmaya başladı bir anda.
Bir dakika Sonunda savaş mı demişti o pardon ama burada ne savaşından bahsediyoruz,hadi ama kaçıncı yüzyıldayız.Bu savaş işi de nereden çıkmıştı şimdi?
Ve birde başka annemin babamın olduğunu söylemişti, ya bunlar gerçekse kalbim bi anda sızladı.Öyleyse şuan benim için cehennemde miydiler. Her şey den benim için mi vazgeçmişlerdi? Bunu düşününce dehşete kapıldım. Scott benim düşmanlarım olduğunu söylemişti dilim varmıyordu ama melek annemle babam da mı kötüydüler. Ya Scott oda bir düşmüş melekti. Bunu düşününce bütün vücudum titredi . Tüm bu olanların yükü bir anda üstüme geldi ve gözümden yaşlar süzülmeye başladı.
Bir yanım Scott'a deli gibi güveniyordu ama mantıklı tarafım ondan uzak durmamı söylüyordu. İçimde birde bunun savaşını verirken Scott gelip bana sarılmış ve sakinleştirici sözler söylemeye başlamıştı.Bende buna karşı çıkmayıp uzun bir süre göğüsünde ağlamıştım.Tabii Onun beni sarhoş eden kokusunu da bolca içime çekmiştim.

Daha sonra Kendime geldiğimde duygusallıktan çıktım ve hiç onun göğüsünde ağlamamışım gibi konuştum sanki bir anda hissizleşmiştim.
"Sen...sen bundan sonra uzak dur benden,sakın bir daha bana yaklaşma Scott. Sen delisin bir an sana gerçekten inanmıştım bunların hiçbiri gerçek değil.!"
"Derin lütfen sakin ol bana bunları söyleme"
-Sıkıntılı bir şekilde içini çekmişti ne yapması gerektiğini bilmiyormuş gibiydi. Oradan koşarak uzaklaşmak istiyordum ama elimi kolumu bağlayan bir şey vardı ve arabam yoktu.Kahretsin!
Scott bana anahtarını attı ve soğuk bir sesle
" Hemen buradan git Derin."
Yine o ses tonu. Lanet olsun bunu yapınca korkudan ölüyordum tüylerim diken diken olmuştu attığı anahtarı kaptığım gibi arabaya koştum arkamdan bana arabayı evimin önünden alacağını anahtarı üstünde bırakmamı söylemişti.
Arabayı çalıştırdığımda Scott ın bir tür sinir krizi geçirdiğini düşündüm çünkü gereğinden yüksek şekilde kırılma sesleri geliyordu ve deli gibi bağırıp hırlıyordu.
Hemen gazı kökledim ve oradan uzaklaştım.

************************************

Telefonu akşam elime aldığımda bir sürü cevapsız arama ve mesaj görmüştüm. İki gündür okula gitmiyordum ayrıca Eva ile bile konuşmuyordum. Tamamen eve kapanmış bir tür bunalıma girmiştim.
Bu gün günlerden salıydı Scott 'tan bir haber yoktu ve bundan memnundum.
Mesajları okumaya başladım okuldaki en yakın erkek arkadaşım Brendan dan gelen mesajlara baktım
"Dee seni çok özledim lütfen artık cevap ver ve bize neyin olduğunu anlat hadi ama Dee biz her şeyi birbirimizle paylaşırız."
"Dee kapıyı açmayı düşünüyor musun?"
"Dee bir daha ki geldiğimde kapıyı kırmayı düşündüğümü bil.
"Derin Enver gerçekten kızmaya başladım."
Gözlerim dolmuştu arkadaşlarımı üzmeye hakkım yoktu. Diğer mesajlar ise Eva dandı iki gündür milyon kez aramışlar ve sonra evime gelmişlerdi fakat kapıyı açmamıştım.
Brenn ve Eva benim en değerlilerimdi onlara bunu nasıl yapmıştım hemen toparlanıp kendime gelmem gerekiyordu birde büyük gün yaklaşmıştı yarın doğum günümdü.