NEFİL'İM

6.BÖLÜM

Kitabımı okuduğunuz için şimdiden teşekkür ederim:) (DEE=Dİİ DİYE OKUNUYOR )

Soğuk, karanlık, acı,çürümüş bir koku.
Yavaşca gözlerimi açtım bilmediğim karanlık bir yerdeydim. Korku bütün hücrelerime işlemişdi. Koku yüzünden kusmak üzereydim. Etrafımı elimle yoklamaya başladım. Hiçbir şey göremiyordum ve nefes alamamaya başlıyordum.

Kendimi ölümün kıyısında bulmuştum bir anda, bunu bana düşündüren neydi bilmiyorum ama yavaş yavaş dünyadan uzaklaştığımı hissediyordum.

Zaman hızla geçiyordu, bağırmak için debeleniyordum ama sesim çıkmıyordu. Aman Tanrım neredeydim ben. Hiç bir şey hatırlamıyordum. Kalbim sıkışmaya  Nefeslerim daha fazla kesikleşmeye başladı.
Öldüğümün farkına varmam uzun sürmedi...

Kızm

Ses zihnimde yankılanıyordu ama bundan emin değildim, şuan hiç bir şeyden emin değildim. Sen kimsin dediğimde sadece dudaklarım oynamıştı. Aman tanrım konuşamıyordum!

Annenim bebeğim şşş sakin ol tatlım rahatla ve nefes al.

Kimsin sen Annem olsaydın sesinden tanırdım kimsin ve ne istiyorsun benden.

Kızım ben annenim Gabriel. Şimdi sakin ol ve Scott ı düşün şuan senin yanında dünya ile olan bağına tutun kızım . Eğer Trastral a girersen seni kurtaramayabilirim daha çok gençsin bünyen bunu kaldırmaz ve dünya ile paralel evren arasında sıkışıp kalırsın. Şimdi sadece sakin ol şuan düşmüşler seni bulmak için seyahat ediyorlar onlarla karşılaşmadan Scott ı düşün ve onun sevdiğin bir özelliğinde yoğunlaş. Ben daha fazla zihninde kalamam kızım baban ve ben seni çok seviyoruz. Dostlarını ve düşmanlarını iyi seç. Kendine dikkat et benim güzel kızım Neria.

Aman Tanrım annem olduğunu mu söyledi. Ne yapacaktım ben şimdi. Peşimde düşmüşler olduğunu söylemişti  ya beni bulurlarsa. Aa..nne sesim çıkmıyordu kelimelerin ona nasıl ulaştığı konusunda hiçbir fikrim yoktu, ama Az önce nasıl ulaştıysa şimdi de
ulaşırdı.

Bir kaç defa daha seslendim ama hiç bir ses duymadım. Çok korkuyordum. Annem demeye dilim varmıyordu ama onun söylediklerini tekrardan düşündüm.
Scott ı düşün ve onun sevdiğin bir özelliğinde yoğunlaş.

Sakin olmam gerekiyordu. Derin bir nefes aldım ve gözlerimi kapattım.
Sahi benim Scott da en sevdiğim özellik neydi ki?  Daha onu tanımıyordum bile yada tanıdıysam şuan hatırlamıyordum.

Gözleri!  İlk gördüğüm de En çok dikkatimi çeken gözleri olmuştu. Onun o yakışıklı yüzünü, rüyalarımı, karşılaştığımız zamanları düşündüm...

Gözleri bu kadar güzel olmak zorunda mıydı? Ona Her baktığımda  o derin mavilikte yok olabilirdim. Onu her düşündüğümde ona aşık olmaktan korkuyordum. Ama şuan düşünmek zorundaydım...

Scott BEN SENİN MAVİ GÖZLERİNE KENDİMİ KAPTIRMIŞIM SANA AŞIK OLMAMAK MÜMKÜNMÜ...

Gözlerimden yaşlar süzülüyordu.
Kimdim ben?  Scott kimdi
o mavi gözlerle  sert hatlara sahip yüzüyle, mükemmel gülüşüyle Scott neden beni seviyordu?  Ben onu için ne ifade ediyordum bilmiyordum ama Artık Scott benim için çok önemli gibi görünüyordu...

Gözlerimi açtığımda yanaklarımda ki serinliği hissettim.
"Scott"
"Şş.. sakin ol ben yanındayım."
Gözlerimden yaşlar akarken Scott a baktığımda çok perişan halde olduğunu fark ettim.