The Unknown (Justin Bieber Fanfic) [Dutch]

Chapter 5: Wie is Justin?

Chapter 5

De eerste bel ging. Tijd voor middagpauze. Ik stond op terwijl Charlotte me vroeg: „Wil je een

rondleiding in deze school?" „Graag! Bedankt!”

We gingen het klaslokaal buiten en stapten richting de eetzaal. Het zat er al meteen vol. Je kon warme maaltijden halen en je kon zelf je eten meenemen. Er waren vele tafels verspreid over de zaal. Het zag er best gezellig uit. „Dit is de eetzaal, wat je waarschijnlijk al doorhad”, grijnsde ze, „Je kan zelf je eten meenemen, je kan hier warme maaltijden komen halen, je hebt veel keus! Gaan we niet eerst iets eten voor ik je een rondleiding geef?” „Voor mij is dat goed.”

Ze nam me mee door de school. De grote gebouwen leken oneindig, we bleven maar door de gangen stromen zonder einddoel, alleja, zo leek het toch. We gingen de trappen op en kwamen uit op een grote deur. Het leek wel.. een geheime deur? Die niemand gebruikt? Wat is dit? We gingen via die deur naar buiten, en we kwamen uit op een prachtige daktuin. Roze bloemen, paarse bloemen, vlindertjes, roosjes, het was allemaal zo prachtig! „Waaauuww..” fluisterde ik. „Ja hé! Dit is mijn favoriete plekje in school. Niemand komt hier omdat dit tè ’natuurlijk’ is. Het is hier zo rustgevend en stil. De enige persoon die hier best vaak zit is Justin." Ik keek haar verbaasd aan. „Justin? Wie is Justin?” Het is best moeilijk om namen te weten terwijl je hier niemand kent. „Oh, heb je die jongen daarnet niet gezien die helemaal alleen stond, en ook alleen in de eetzaal aan het eten was? Wel, dat is Justin.” „Hij ziet er zo.. alleen uit? Heeft hij veel vrienden?” Ik en Charlotte gingen zitten op een bankje in de prachtige vlindertuin. „Wel, veel van Justin ken ik niet, maar hij is altijd al iemand zeer stil geweest. Ik ben zeker dat er hem iets dwars zit.” Ik keek aandachtig naar haar. Een jongen.. stil? De meeste jongens zijn aandachtszoekers of hebben veel air. „Waarom praat je er dan niet mee?” „Wel, dat is wat iedereen probeert maar hij ontwijkt altijd iedereen of hij heeft geen tijd of.. Je kent het", ze zuchtte. „Ik dacht dat alleen meisjes zo waren? Wow, die jongen heeft veel eigenschappen van meisjes”, grapte ik, „Ik zal eens proberen om met hem te praten.” Charlotte keek me aan. Alsof ik een moord had gepleegd. „Dan wens ik je veel succes daarmee, meid!” 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Charlotte gaf me nog een uitgebreide rondleiding in de school waardoor ik ook te weten kwam dat er een groepje ’populaire’ jongens is op onze school. De jongens van het volleybal team die denken dat ze iedereen kunnen krijgen. Lelijk zijn ze niet, maar zo’n mensen kan ik toch niet verdragen. 

**********

Hallo! :D

dit is mijn allereerste verhaal, dus het is best normaal als er veel dingen niet kloppen en veel spelfouten inzitten, sorry daarvoor ! 

ik was al langer bezig met dit verhaal te schrijven, maar was bang om het op wattpad te zetten. ik weet dat dit verhaal niet door veel mensen gelezen zal worden, maar ik wil jullie mening weten! moet ik verder schrijven of niet? is het begin niet een beetje te 'cliché' of niet? wat vinden jullie van april? 

hiernaast een foto van Justin op een bankje aan het.. wel ja.. dagdromen!

vote&comment?:) <3

- D