The Unknown (Justin Bieber Fanfic) [Dutch]

Chapter 4: Aangename kennismaking

Chapter 4

De volgende ochtend, ging net zoals alle ochtenden: rustig, moe, gezellig.

Nog maar 5 dagen en het school begon. Ik kon haast niet wachten. Vandaag had ik niets speciaal meer gedaan, gechilled, de buurt nog wat verkend,..enz

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Het was zover. 7u ’s ochtends, binnen een twee uren moest ik op school zijn. De allereerste schooldag. Ik had mijn boekentas al gemaakt. Ja, het is wat je noemt ‚boekentas maken’. Ik had een koek bij, extra geld, drinken, een cursusblok en wat schrijfgerei. Meer kon je niet meenemen de eerste schooldag. Ik stond klaar om te vertrekken. Net nadat mams me nog een afscheidskus gaf ging ik de deur uit. Paps had Mason al naar school gebracht, hij zat nu in de ochtendopvang. 

De weg naar school? Wees maar gerust, die wist ik al. Toen ik de buurt ging verkennen kwam ik ineens mijn toekomstige school tegen, mijn ouders hadden me er al ingeschreven dus ik wist hoe de school heette. Het is om de hoek van onze straat, dus met de fiets of te voet kon ik er zeker geraken.

Toen ik op school aankwam, moest ik toegeven, ik had best veel stress. Ik keek rond. Ik ken hier echt niemand. Een meneer, ik neem aan de directeur, noemde de leerlingen uit de klassen op. Ik zat in klas 4C. Oké, daar kan ik al mee verder. 

Alle leerlingen van klas 4C, mijn klas dus, moesten bij elkaar gaan staan. Daar stond ik dan, helemaal alleen in dat kleine hoopje leerlingen. Iedereen had wel iemand om mee te praten. Behalve 1 jongen. Hij stond helemaal alleen, net als ik. Onze klastitularis- denk ik toch- besloot om de aandacht te vestigen: „Kinders, kinders, welkom in onze school! Het is een groot genoegen om jullie als leerlingen te hebben. Ik hoop dat jullie dit schooljaar hard gaan genieten van onze lessen.” Ik zag een meisje met bruin haar giechelen. Alsof wij gingen genieten van de lessen. „Ik wens jullie het allerbeste toe, maar ook zeer veel succes! Volg me maar.” zei de vrouw. Iedereen, zoals gevraagd, volgde haar. 

We gingen een klaslokaal binnen. Best groot. Dat is een groot verschil tegenover mijn vorige school, die alleen maar mini-lokaaltjes had. Iedereen ging op een willekeurige stoel zitten. En het lot bepaalde dat ik naast het bruinharige meisje ging zitten. „Hey” glimlachte ze. „Hallo!” lachte ik terug. Ik ben best verlegen, maar als mensen vriendelijk doen, doe ik dat ook. „Kijk je uit naar het nieuwe schooljaar?” vroeg ze.

„Best wel, ik hoop dat deze nieuwe school me bevalt”, lachte ik.

„Natuurlijk, in deze school beleef je de gekste dingen!” kon ze nog even zeggen voordat onze titularis ons onderbrak. „Welkom, welkom! Ik ben mevrouw Yorker, jullie klastitularis. Ik ga jullie dit schooljaar Frans en Nederlands geven”, zei ze trots.

„Start ze haar zinnen altijd met 2 keer hetzelfde woord?” fluisterde ik naar het meisje dat naast me zat. „Oh, wen er maar aan.” ze lachte waarbij ik ook moest lachen. Ze zag er best lief uit.

„Ohja, BTW, ik ben Charlotte, aangename kennismaking.” „Hetzelfde” fluisterde ik terug.