Bay Sümsük'ün Sarı Çorapları

8.Geri Zekalı Pala Suzan

Değerli okuyucular, uzun bir aradan sonra karşınızdayım. Hepinizi çok özledim. Umarım yeni bölümü eğlenerek okursunuz. Hoşunuza gideceğine inanıyorum. En keyifli okumalarr :)

Kapı çalınca Alicem pantolon ve ceketi alıp salona koştu. Karşısında Kıymet ve Mücella'yı görmeyi uman Alicem, salonda Suzan ile burun buruna geldi.
"Alijemmm ben dikiş kursuna gittim biliyor musun? Belki bir gün lazım olur diye. " Alicem korktu ve tövbe bismillah çekip baş parmağı ile damağını geri itti.
"Allah canını almasın! Senin ne işin var burada ya?"
"E pantolon dikeceğim ya sana."
"Hiç bir fırsatı da kaçırma! "
Suzan sırıtarak:
"Zaten öyle yapıyorum." dedi.
Alicem kendi kendine söylenmeye başladı: "Allahım ben ne günah işledim ya. Hayaller Selin, gerçekler pala Suzan. Ne yapacağım ben bu kızla? Bunun yüzüne küfür bile edilmez ya tipini dürdüğümün kızı."
Kendi kendine sırıtarak:
"Iyi ki içimden küfretmem yasak değil." dedi. Suzan, ona gülümsediğini düşünüp baygın baygın gülmeye başladı. Kendine gelince Alicem'in koluna vurup: "Hadi başlayalım." dedi. Alicem koluna aldığı darbe ile yana savruldu.
"Eli de öküz gibi ağırmış ya pis cadoloz! Inşallah dikiş ipi yanlışlıkla bıyıklarına takılır da kurtulursun onlardan!"
Suzan elindeki mezura ile Alicem'in pantolonunun ölçülerini alırken sekiz kollu ahtapotlar gibi, Alicem'in bacaklarına yapışıp duruyordu.

"Çok sıkmasana ya! Yapışıp duruyorsun sülük gibi. Bitmedi mi daha?"
Suzan iç geçirerek:
"Maalesef bitti Alijemm, ah keşke hiç bitmese." dedi.
"Ne diyorsun ya? "
"Yani şey bitti işte."
Alicem annesine dönüp babasının pantolonunu onun eline verdi.
"Anne siz burada pantolonu hallederken ben odamda oturacağım. Bilgisayarda biraz işim var, bitince çağırırsın." Annesinin kulağına eğildi ve:
"Suzan gitmeden çağırma sakın." diye fısıldadı. Odasına gidip facebook hesabını kontrol etti. Profilinde güzel ve alımlı bir resim olan bir kız Alicem'e mesaj göndermişti.

Poncik01: "Selam Bay Sarı Çorap. Kullanıcı İsmin çok ilginç. Begendim."

Alicem'in heyecandan eli ayağı titredi. "Ruuuuush, çabuk bir şeyler söyle ne yazayımmm?"
Rush, Alicem'e bir şey söylemek ister gibi havladı. Alicem sohbet bölümüne:
"Merhaba, ben Alicem. Cem bitişik." yazıp gönderdi.
Karşı taraftan:
"Cem'i zaten bitişik yazmışsın." diye cevap geldi.

"E aferin Alicem, ilk baştan belli ettin kıza ne olduğunu!"

Alicem, Poncik01 kullanıcı isimli hesapla iki saat boyunca sohbet etti. Kız ismini yazmamıştı ama Alicem ile şaşırtıcı bir şekilde kaynaşmıştı.

Alicem, annesinin içeriden seslenmesi üzerine bilgisayarı kapatmak zorunda kaldı. Işlemleri biten pantolonu denemek üzere salona gitti.

"Söylesene anne neden bu kadar uzun sürdü?"

"Suzan, sen içeriden gelir de bakarsın diye işini ağırdan aldı. Sonra bir sürü lafa daldılar ancak yolladım onları."

"Neyse tamam ver bakalım nasıl olmuş?" Pantolonu alıp odasına girdi. Kot pantolonunu çıkardı, yatağının üzerinde kırmızı, kalpli boxeri ile kaldı. Babasının pantolonunu iyice silkeleyip ayaklarına geçirdi. Pantolonu yukarı çekmekte zorlanmıştı.

"Bu ne ya? Ne kadar daraltmışlar pantolonu!" Düğmeyi kapatıp boy aynasının karşısına geçti.
Aynadaki yansımasına bakar bakmaz:
"Anneeeee!" diye bağırdı. Annesi telaşla odaya koştu ve Alicem'e ne var? dercesine baktı.

"Anne bu ne Allah aşkına? Düdük gibi yapmışlar pantolonu ya! Kız pantolonu gibi olmuş."

"Oğlum ne bileyim ölçüyü ben almadım ki."

"Tabi ya o geri zekalı Pala Suzan aldı ölçüyü. Mezurayı bacaklarıma hayvan gibi yapıştırdığı için..."

"Ah be Suzan!"