Manhater (On-hold)

Chapter 11

HANNAH’s POV

“Hi babe.” I greeted him and kissed him. Halata namang nagulat si Adrian dahil may dyosang sumulpot sa harapan nya.

Bigla nyang natulak yung babaeng nakahiga sa lap nya nung nakita nya ako tapos bigla syang lumapit sa’kin para yakapin ako pero umiwas ako.

“Isang buwan lang akong nawala may nilalandi ka na agad.” Sabi ko sabay pout.

“Excuse me?” Sabi nung babaeng linta. -_- Mas maganda ako kaysa sa kanya.

“Dadaanan ka?” Mataray na tanong ko. “Malaki naman yung sala nila Adrian kaya malawak yung dadaanan mo.”

Tumalikod na ko sa kanila. Narinig ko na natawa si Adrian kaya mas nainis ako, naglakad ako papunta sa kwarto ni Adrienne. I hate you, Adrian. Sarap mong patayin -_-

“Selos ka?” Tanong ni Adrian, di ko namalayan na sinundan nya ako di ko sya pinansin hanggang sa makarating kami sa 2nd floor ng bahay nila. Nagulat ako nung bigla nya kong hinatak papasok ng kwarto nya.

“Ano ba? Let go of my hand.” Sabi ko habang hinahatak yung kamay ko. Bigla nya akong inakap ng mahigpit.

“I missed you so much.” Sabi nya. Nawala yung inis ko sa kanya kanina pero naiinis pa din ako. Tinulak ko sya.

“Dun ka na sa babae mo. Tss” Lalabas na sana ako palabas ng kwarto nya but he pulled my wrist, sa lakas ng impact bumunggo yung katawan ko sa katawan nya.

“Pinsan ko yun, wag ka na magselos.” Tapos siniksik nya yung ulo nya sa leeg ko. Shit! Pinsan nya yun? Fuck.

“Hala hindi nga? Hala baka magalit pinsan mo.” Sabi ko habang pilit ko syang nilalayo sa’kin.

“Ikaw kasi, di ka nagtatanong. Sugod ka ng sugod. Tss” Niyakap nya ulit ako. “Di galit yun, ako na bahala dun. Yakapin mo na ko, namiss kita e.” Sabi nya at ramdam ko na nakangiti sya.

 So ayun, niyakap ko na din sya ng sobrang higpit. Nanatili kami sa ganung position, ramdam na ramdam ko yung heartbeat nya na parang tambol na mabilis. Napangiti nalang ako ng malapad. Humiwalay na sya sa pagkakayakap sa’kin.

“Di mo ba alam na muntik na kong mabaliw sa sobrang pagkamiss sayo?” Sabi nya habang nakapout. Ang cute lang. XD

“Sorry po. Sabi ko naman sayo na bigyan mo lang ako ng oras para sa makapag isip.” Sabi ko.

“So, ano ng sagot mo?” tanong nya. Yumuko ako at alam kong nagulat sya.

“I’m sor—“ pinutol nya yung sasabihin ko.

“Wag mo ng ituloy!” Sabi nya na may halong lungkot sa boses nya.

“I’m sor—“ pinutol nya ulit. Nakng!

“I SAID STOP!” Sigaw nya kaya nagulat ako.

“ANO BANG PROBLEMA MO?” Sinigawan ko na din sya.

“IKAW! IKAW ANG PROBLEMA KO! NAKNG. IKAW ANO PROBLEMA MO?” Pasigaw na tanong nya din. Kumakatok na sila Adrienne sa pinto. Nag aalala siguro sila kasi nagsisigawan na kami ni Adrian.

*tok tok tok* “Kambal, open the door please?” – Adrienne

“PROBLEMA KO? IKAW! IKAW ANG PROBLEMA KO! BWUSIT KA. DI MO KO PINAPATAPOS. I’M SORRY KUNG INIWAN KITA. I’M SORRY KASI ANG TANGA KO KASI DI KO NAREALIZE AGAD NA MAHAL KITA, BAHALA KA DYAN” buong lakas na sigaw ko. Naglakad na ko palabas ng kwarto.

Iniwan ko sya dun, he looks dumfounded. Bahala na talaga sya, nakakainis, nakababa na ko ng hagdan nila pero di man lang ako hinabol. Tss. I hate him

Palabas na sana ako ng pinto ng pinto nila ng hilain ulit ako ni Adrian papunta naman ng sala nila. Bakit ba ang hilig nyang manghatak? -_-

“Di pa tayo mag usap.” – Adrian

“Ako tapos na, may sasabihin ka pa ba?” naiiritang tanong ko.

“I love you.” Sabi ni Adrian habang nakangiti ng malapad.

“I hate you, break na tayo.” Asar ko sa kanya. Tapos lumapit sya sa’kin tapos tinulak nya ako pahiga dun sa couch. Kiniliti nya ako dahil malakas yung kiliti ko dun tawa ako ng tawa hanggang sa napagod na kami. Umibabaw sya sa’kin.

“I love you.” Sabi nya. Tinitigan ko yung mukha nya. Shemay! Namiss ko talaga sya.

“I love you, too.” Tapos hinalikan nya ko. Bigla ko syang natulak kasi biglang sumigaw si Adrienne.

Mga Reaction namin.

Ako                        à O//////O

Adrian                  à -_____-

Adrienne             à (/.\)

Pinsan ni Adrian à ^____^

“Kuyaaaaaaaaaaa! Dun nga kayo sa kwarto.” Sabi nya habang nakatakip pa yung eyes nya. Nakakahiya lang, bigla tuloy akong namula >//////< Bigla namang natawa yung babae kanina, yung pinsan nila Adrian.

“You guys are look so cute together.” Puri nung pinsan nya. Kaya naman napasmile ako.

“Hmn ~ Ate sorry ko kanina. Sorry talaga, di ko sinasadya.” I apologized.

“Nah, its okay. Pag sinaktan ka ng pinsan ko, sumbong mo sa’kin a? Ako na bahalang bumugmog dyan.” Sabi nya kaya natawa nalang kami nila Adrienne. Si Adrienne naman kita sa mukha nya na Masaya sya para samin ng kambal nya.

Nung tinignan ko si Adrian, bigla naman nya akong hinalikan pero smack lang. tapos he hugged me from my baack and he whispered I love you.

The best day so far  =))

--

yan muna sa ngayon TT___TT meron na kong natype hanggang Chapter  14 kaso di ko iaupdate kasi may irerevise ko TT____TT tsaka matatagalan ulit update ko </3 Busy sa school e >.< tsaka walang pumapasok sa isip ko -_-

salamat sa mga comments :"> kinikilig ako XD Hahaha