Kellyn's POV
He wants to play the game.Damn that game. Natalo ako noon, pero hindi ako magpapatalo ngayon. Sumusobra na siya.
Yes, I still love him but I can't let him hurt me anymore.
I smiled devilishly and said
"Really? Try me."
Nakita ko sa mukha niya ang bakas ng pagkagulat. Oh? Ano ka ngayon Nicho? Natigalgal ka ata?
He smirked and looked the other way.
HA! I knew I won! Hindi na siya nakapag react eh. Bwahahahh.
"Iha, okay lang ba kayo ni Nich diyan?" tanong ni Tito Niko.
"Yes,Dad. We're okay". Nicho answered.
I glared at him but he just smiled at me.
Yan nanaman siya! Sa smile na pamatay niya. Sa smile na naging rason kung bakit ako nainlove sa kanya at kung bakit ako naloko niya
For a moment there, he stared at me. Na para bang may inaalala siya. Maalala ba niya ako?
I felt uneasy so I decided to look the other way. Narinig ko siyang nagsalita,
"You know. You look very familiar to me. Someone I used to play with"
Napangiti ako, kahit na may kasamang masamang vibes yung sinabi niya. Hindi ko alam na may karugtong pa pala yung sinabi niya,
"But you can't be her. She's so damn ugly" he smirked.
Nalungkot ako. Hindi niya talaga ako matandaan. Kahit pangalan ko hindi niya na matandaan. Ang sakit sakit sakit talaga! Maghihiganti ako kahit ngayon lang!
"Alam mo Nich, hindi kanaman kagwapo para manlait ng ibang tao. Ang pangit pangit mo to the max! Yang ilong mo! Ang laki ng butas! Yang bibig mo ang itim sa kakasigarilyo!" hiyaw ko sa kanya.
Nabigla siya sandali pero nakabawi naman,
"Eh ikaw? Hindi kadin naman kagandahan ah! Ang pangit mo! Yang mata mo masyadong singkit! Di bagay sa iyo! Ang taba ng pisngi mo! At yang ngipin mo kulay yellow! Kadiri ka!" ganti niya
"Tenga mo parang dwende!"
"Ilong mo parang ewan!"
"Mabaho hininga mo!"
"Mabango to!" ganti ni Nicho.
Hinawaka niya ako sa balikat at binugahan ng malakas,
"AAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH! Ang baho talaga! Ano ba Nicho! Ang baho talaga!" pinagsusuntok ko siya sa dibdib dahil sa inis.
"What the eeeeeeffff did you call me?" he said.
Natigalgal ako, damn! I forgot that I'm the only one who calls him by that name.
"What? I called you Nich" pa inosente kong tanong.
"No. You called me a different one." he insisted
"No I did not."
"Yes you did. You called me Nicho."
Nag-isip ako ng palusot,
"Nicholas naman talaga dba? So I called you Nicho. What's wrong with that?"
He let go of me and started to think.
"Nothing. Just nothing."
Nagtaka ako, problema ng taong yun? Hindi naman ako importante sa kanya ah. Bakit niya pa maalala na ako lang tumatawag ng Nicho sa kanya? At hindi niya ba hinahayaan ang iba na tawagin siya na Nicho? Why? Magtatanong pa sana ako ng biglang tumigil ang sasakyan . Bumaba si Tito Niko at pinagbuksan kami.
At siyempre naun si Nicho. Walang hiya talaga tong lalake na to. Sarap bangasan.
"Iha, welcome to your home."
I smiled , "Thanks Tito."
Nakita kong lumabas si Tita Ellen. Niyakap niya ako bigla at tinawag si Nicho na lumapit sa amin para sabay kaming pumasok sa loob. Umupo kami kaagad at binigyan ng merienda.
"So you've finally met each other, son." Tita Niko said.
"Yeah so?" supladong tugon ni Nicho.
"Iho! Your manners please!" Tita Ellen said firmly.
Nagsmirk lang ang supladong lalake na ito.
Ngumiti na lang ako to ease the tension.
"I'm so glad you accepted our offer to come here in the Philippines and stay with us, Iha"
"It's my pleasure Tita Ellen. Na miss ko rin naman po yung Pilipinas eh at tsaka susunod naman po sila dito ni Daddy at Mommy to have vacation here. Nakaka rindi rin naman po kasi yung tanawin sa America eh" sagot ko.
"Talaga lang ha? Yung America ba di nagsasawa diyan sa pagmumukha mo?" epal na tanong ni Nicho.
"Eleandri Nicholas! Enough of that attitude of yours!" Tita Ellen said in an angry tone.
Tumirik lang ang mata ni Nicho at ngumuya ng pagkain. Tumayo siya at naglakad palayo.
"Why don't you tell her what's her REAL PURPOSE here, Mom?"
Nagtaka ako, lalo pa't diniinan niya talaga ang pagsabi niya ng REAL PURPOSE.
"Ano po ang ibig sabihin ni Nich, Tita ?"
"Oh dear. Your Daddy and Mommy didn't told you did they?" Tito Niko asked.
"No, Tito they didn't." sagot ko
I caught Tita Ellen smiled at Tito Niko,
"Kaya pala, Tito at Tita parin ang tawag mo sa amin. No wonder."
Lalo akong nagtaka. What the hell is happening here?
"Iha, call me Papa from now on," Tito Niko said.
"And call me, Mama."
"Papa? Mama? But why?" I asked. Clueless pa talaga ako.
"Nicho and you,
are getting married in two months time." Tita Ellen said.
Oh. Ganun lang naman pala eh, whhhhaaaaaaattttttttttttttttttttttttttttttttt??!
Waaaiiiitttt! Nicho and me? Getting married in two months time?
You gotta be kidding me!
Tingala ko si Nicho na kasalukyan nasa taas na ng hagda, he said
"Let the game begin".
