Kellyn's POV
This can't be true. This can't be! Arghhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!
Andito ako ngayon sa room kung saan ako magsi-stay. Pilit kong tinatawagan si Daddy but he's not answering his phone.
"Dad! Come on! Answer the goddamn phone of yours!" para akong baliw na kinakausap ang sarili ko habang hawak ko ang cellphone ko.
After trying so many times, nag give-up na lang ako. Psssshhhh. Kakainis. Bakit ganun? Dapat masaya ako di ba? Kasi ikakasal kami ng taong mahal ko kahit na alam kong sinaktan niya na ako noon. Pero bakit parang may mali? Ah. Alam ko na, kasi diba pagkinakasal ang dalawang tao dapat mahal nila yung isa't isa? Eh ako? Ako lang naman yung nagmamahal sa aming dalawa ni Nicho eh. Simula't sapul, ako lang. Ako lang talaga.
*knock knock*
May kumakatok sa pintuan ko, sino naman kaya ito? Haissshhh. Lumapit ako sa pintuan at binuksan ito. And I saw Nicho leaning beside the door wearing his wicked smile.
"So, tell me my what does it feel?" he asked
"What do you think I should feel?" balik kong tanong sa kanya.
He laughed and he held my hand,
"My dear soon to be wife, you should be proud. Akalain mo? Ikakasal ka sa isang mayaman, matalino at saksakan ng gwapo na nilalalang na katulad ko?" pagmamayabang ni Nicho
"You know what Nich? Idagdag mo na rin sa qualifications mo ang pagiging saksakan ng yabang , ambisyoso at mahangin na tao. Daig mo pa ata ang hangin na dala ng Signal No. #3 na bagyo eh."
Hindi siya sumagot, bagkus nakatinggin lang siya sakin ng matiim. Na para bang nag-iisip ng sasabihin. In the end, tumalikod na lang siya at nagsalita.
"Like whatever. Dumaan lang namam ako para sabihin sa iyo na kakain na ng hapunan sabi ni Dad."
Then he walked away.
Walang hiya talaga ang lalaki na yun. Sarap pagsisipain! Nakakabanas! Nako kung di lang siya--------aaarrgghhhh!
Stay for tonight, if you want to. I could show you ,what may dreams are made of. As I'm dreaming of your face. I've been awake, for a long time, such a long time..
That's my phone ringing. And it was a call from Daddy.
"Hello Dad?"may bakas ng hininakit ang tono ko
"My princess...."
I knew it, whenever Daddy calls me My Princess he knew he has done something wrong.
"Daddy, how could you do this to me?" I started to cry.
"My princess, listen to me. This is for your own good." he tried to calm me down.
Hindi na lang ako sumagot dahil alam kong hindi rin naman ako pakikinggan ni Daddy.
"I'll explain everything to you as soon as me and your Mommy will get there. For now, please be good to Nicholas. We love you Nicholee"
"I love you too Dad, Mom."
And then I pressed the end call button.
Hayyy. What the heck. Wala na ba talaga tong atrasan? I mean, biglaan naman kasi. I thought pinauwi lang ako sa Pilipinas para magbakasyon. Then bigla ko na lang malalaman na ikakasal na pala ako?
*knock knock*
Lumingon ako sa may pintuan at nakita ko si Tita Ellen na pumasok.
"Iha, hindi ka ba tinawag ni Nich na bumaba muna para kumain?" she asked.
"Tinawag naman po kaso kinausap pa po ako ni Daddy, Tita."
"Iha, call me Mama from now on. Sinabi ko naman sa iyo di ba? Future daughter-in-law na kita."
I smiled sheepishly,
"Ahhmmm, cge po Mama. Nakakpanibago pa po kasi eh."
"Masasanay karin Iha. Now, come down and eat with us."
Sumama ako papunta sa baba together with Mama Ellen. I saw Papa Niko eating alone, I can't help but notice that Nicho is missing.
"Ahmm. Si Nich po, Papa?"
"Umalis muna siya . May pupuntahan daw importante, Iha. Halika na, kumain kna. Panigurado akong gutom kana at pagod galing sa byahe mo." yaya ni Papa Niko.
I sat down and eat. But iniisip ko parin kung nasaan si Nicho.
"Nagdate siguro" bulong ng isip ko.
Pero bakit siya magdedate? Eh engaged na kami ah. Tssss. Babaero talaga kahit kailan yung kumag na iyon. Pero hindi ko naman siya masisisi eh. Alam kong hindi niya rin naman ako gustong pakasalan.
Pagkatapos kong kumain ay umakyat na ulit ako papunta sa kwarto ko. Nag-ayos para matulog. At dahil na rin siguro sa pagod ay agad akong nakatulog.
Nicho's POV
Nandito ako ngayon sa park. Mag-isa, nag-iisip ng malalim. Hawak hawak ko parin yung silver butterfly necklace.
"This butterfly necklace is so familiar" I told myself and then I remembered.
FLASHBACK
"Oy! Ang ganda oh! Nicho , bili mo ako niyan!"
I gritted my teeth in disbelief. Argghhh. NAPAKA kwan talaga nitong babae na kasama ko.
"Ang pangit kaya niyan Cole! "
She pouted her lips in disagreement
"Oy hindi ah. Maganda kaya yan! Cge na! Bili mo na ako!" ungot parin ni Cole.
Nahilamos ko na lang mukha ko sa inis. Pero wala rin akong nagawa dahil pinagpilitan talaga niya na bilhan ko siya.'
So I bought it for her HAPPINESS.
END OF FLASHBACK
"But it can't be Cole. She's ugly and Kellyn's beautiful."
Aissshhh.
Ah right.. I haven't told you guys who Cole is. Well she is, uhmmm. She's the hideous monster of my batch who also was my ex-girlfriend.
Don't get me wrong. I don't love her, ewwww. Ang pangit kaya ni Cole. Kulot na kulot ang buhok, maraming pimples at naka-brace pa. Yuck talaga as in yuck.
Nagtataka kayo kung bakit ko siya naging girlfriend? Well, kakompetensya ko kasi siya sa pagiging valedictorian ng batch namin at naisip ko nagawin siyang girlfriend ng sa ganun ay ma distract siya sa pag-aaral.
We lasted for almost 6months. And never did it happened na hinalikan ko siya. At tsaka di kaya ako loyal nung mga panahon na yun. Marami rin akong girlfriends na kasabay niya.
After kong masigurado na mas mataas na talaga ang grado ko sa kanya, I broke up with her. And after that, she went away. Hindi ko alam kung saan. Ang alam ko lang, hindi siya pumunta sa graduation namin.
"Ah basta. Bahala siya sa buhay niya. Gagawin ko parin living hell ang life niya." tumayo ako at bumalik sa bahay namin para makapagpahinga na rin.
