Naramdaman ko yung movement sa kwarto ko.
Ng minulat ko yung mata ko, I saw Tita Ellen na hinahawi ng kurtina.
"Umaga na pala." I said to my self
(Hindi! Gabi pa! Kita mong maliwanag na nga sa labas di ba? Shunga ka ba? XD --A.N)
"Shut up Author! Di pwdeng magtanong? Hindi na pwde? XD"
"Goodmorning po ,Mama" I greeted Tita Ellen with a smile.
She sweetly smiled back to me and told me to fix myself because I'm going to school with Nich.
I nodded and got up.
Bago paman ako makapasok sa CR ay nagsalita ulit si Tita Ellen,
"Iha, nandyan na yung uniform mo sa may higaan mo ha? Pagkatapos na pagkatapos mong magready for school, bumaba ka muna sa kainan ha? Magbreakfast ka muna."
And then she left.
Pumunta ako sa CR and did my morning routine.
Paglabas ko, I saw Nich. Sitting in the edge of my bed. Nagulat ako, nagulat din siya. Ganito reaksyon namin.
(o_________________________0)
(0_________________________0)
Paano pa naman na hindi siya magugulat eh nakatapis lang ako ng tuwalya!
Dali dali akong tumalikod dahil sa hiya at pinagsisigawan ko siya,
"Anong ginagawa mo dito ha? You pervert!"
Hindi siya sumagot bagkus tumayo lang siya at naglakad papapunta sa pinto.
Ang pervert niya talaga! Argggghhhhh. Dali dali akong tumakbo papalapit sa pinto para isara iyon at sa hindi inaasahang pangyayari,
nadulas ako
he saved me from completely falling to the floor.
my savior.
my Nicho.
Napapikit na lang ako.
*FLASH*
Pareho kaming nagulat dahil sa flash ng camera. At paglingon namin, I saw Tita Ellen . Hodling her phone,
"Mom!" Nich said in disbelief.
Tita Ellen laughed and ran away like a child.
"This one is gonna be on Instagram! Twitter and ever social networking site!" she said.
Dali dali akong umalis sa bisig ni Nicho at umayos ng tindig.
"Thank you" I whispered.
"You what?" supladong tanong niya
I sighed,
"Bingi ka ba Nich? "
"No. Because as far as I can remember wala namn kaming history sa pamilya namin for being deaf." he said sarcastically.
Aba't ang lalakeng talaga na to, NAKAKABANAS!
I gritted my teeth as a sign of defeat.
When he smiled to me and said,
'You're welcome."
and then he left.
Dali dali akong nagbihis at pumunta sa baba para mag breakfast.
And then after eating, sabay kami ni Nicho na pumunta school.
When we came out of the car, all eyes are on us.
Siya sa mga babae.
Ako sa mga lalake.
Lumapit kami sa mga grupo ng lalake. And they looked very shocked.
"Nich? Who's that girl?"
"Wow. Pare. She's very beautiful. Who is she?"
"Pare. Are you with an angel?"
"She's not an angel. She's a goddess"
Ene be teng mge leleke ne ete? Para ngayon lang nakakita ng babae ah. Pssshhh. Eto namang si Nich eh hindi man lang ako ipanapkilala bilang fiancee niya! Kainis!
Tapos may bigla pang tumawag kay Nicho at mukhang nawili! Umalis ba naman!
Umalis na lang ako ng hindi nagpapaalam sa kanya at sa barkada niya. Bahala siya sa buhay niya na maghanapa sa akin mamaya! Yun eh kung hahanapin niya ako T_______T
Naglibot libot ako sa school at tong mga taong nakakasalubong ko parang mga ewan. Bulong ng bulong na parang mga bubuyog! Narinig ko pa nga yung iba eh.
"Siya yung kasama ni Nich!"
"Kaano ano niya bi si Nich?"
"Baka gilrfriend?"
"Eh di bi sila ni Stef? Yung cheerleader natin?"
WTF? May girlfriend si Nich?
"Huli kana sa balita girl. Break na kaya sila"
I sighed in relief.
I countinued to walk at mukhang nawawala na ata ako. Damn. Ba't ko ba kasing naisipan na umalis mag-isa? Yan tuloy nawala ako! Buset!
Sa kakaikot ko sa school, mukhang nahilo ako.
Tumigil ako sa plyaground, walang masyadong tao dun eh.
Umupo ako sa swing at nag astang bata.
Then I saw someone running towards me.
Dafaq who is he?
At palapit siya ng palapit.
And then I saw him.
Simon Villar.
My childhood friend.
Nakilala niya ako?
Simon's POV
Gulat kayo no? May POV rin ako noh :P
Anyways. I was walking in towards the playground when I saw someone swinging on the swing.
And then I felt that heartbeat .
That the same heartbeat I always have for Cole.
Nagbalik na siya? Kailan pa? Hindi man lang siya nagpasabi.
I ran towards her and I saw her.
And it was really Cole.
Nagbago nga talaga siya.
At lalo pa siyang gumanda sa paningin ko.
Damn.
That's when I realized after four long years,
I'm still in love with her.
