Life Is An Adventure

hoofdstuk 3

Ik word wakker door warme zonne stralen op mijn gezicht. 'Goedemorgen'. zegt April opgewekt. 'Goedemorgen!' Nadat ik mijn ochtend routine gedaan heb lopen we naar de zaal voor het ontbijt zoals gewoonlijk. Speakers: allemaal kooomeen!! Ontbijt!! Einde mededeling. We gaan zitten op onze vaste plaats en ineens begint iedereen te gillen. Er hangt een lijk in de eetzaal en er zijn letter op de muur geschreven met bloed: ik grijg je nog wel Melodie. En ineens kijkt iedereen mij aan. 'Wat heb je nou weer gedaan!' Roept een meisje. 'Vervloekt kind!' Roept een ander. De tranen staan in mijn ogen en ik probreer ze tegen te houden. 'We geven je een kans en dan doe jij dit?!' Huilend ren ik weg. Ik ren het bos in en ga naast een boom zitten. 'Hahah (evil laugh) kijk eens wie we hier hebben'? Ik pak mijn mes en gooi hem recht door zijn hoofd. Hier heb ik nou echt geen zin in. En ik ren terug naar school. April komt meteen naar me toe gerend. 'Wat is er gebeurd? Waarom noemen ze jouw een vervloekt kind? Waarom hangt die jongen in de eetzaal? Waarom staat jouw naam op de muur? In bloed nog wel'! 'Wow rustig. Ik uhm... uhm...' 'wat uhm'. Vraagt April nieuwsgierig. 'Ik heb geen idee'. 'Oke ik geloof je. Maar waarom is die jongen dan vermoord'? 'Ik heb echt geen idee'. Lieg ik. Speakers: jullie zijn vandaag allemaal vrij vanwege de moord op school. Einde mededeling. 'Yeeey we zijn vrij'. Roept April blij. 'Nou nou er is wel een onschuldig iemand vermoord hoor'. 'Maar we zijn wel vrij!' Soms bergrijp ik haar echt niet. We moet er snel achter komen wie die jongen heeft vermoord. Voordat diegene er meer gaat vermoorden. Ja je hebt gelijk. Oke als ik de moordenaar niet kan vinden laat ik hem wel mij vinden als hij mij zo graag wil hebben. Dus ik loop het bos in naar de plek waar ik die ene gast had vermoord. Ik denk namelijk dat die daar wel iets mee te maken heeft.

Na een tijdje wachten komen er wat vampiers aangelopen. 'Hahah wie had dat gedacht? Dat ze ook nog echt naar deze plek zou terug komen aangezien ze weet wat hier is gebeurd.' 'Ook leuk om jouw weer te zien Callum'. Grrr ik haat hem. Ja wie niet. 'Hahah ik zie dat je wolfje boos is'. 'No shit sherlock'. 'En altijd nog even arrogant hahah'. Kan hij dan nooit eens ophouden met lachen? Nee, dat kan hij gewoon niet. Je zou bijna medelijde met hen hebben. Nou ik nooit NEVER nooit. Ik steek mijn mes naar hem uit en steek hem in zijn buik. 'Dacht je nou echt dat je kon winnen? Vervloekt kind'. 'Wacht maar af'. Callum wordt boos en stuurt twee van zijn vampiers op mij af. Waarom kan hij dan gewoon niet zelf komen? Omdat hij een watje is, hihi. Ik pak alle twee de vampiers bij hun kraag en kal hun twee hoofden tegen elkaar aan waardoor ze bewusteloos raken en daarna tek ik hun hoofden eraf. Ik wil net Callum aan vallen maar zie dat hij al gevlucht is. Watje. Ik zij het toch. En ik rol met mijn ogen. Ik had hem zo graag vermoord. Ik steek de lijken in brand en loop weg. 'Waarom, waarom'. Zeg ik hard op. Ik had hem gewoon meteen moeten vermoorden. Dan had ik eindelijk wraak kunnen nemen, omdat hij degene is die mijn ouders heeft vermoord. Mijn ouders hadden helemaal niks verkeerd gedaan. 'Ik ben GODVERDOMME niet vervloekt'. Schreeuw ik en ik schop heel hard tegen een boom. 'Auw'. Er rolt een traan over mijn wang en daarna nog een en nog een. Ik ben niet vervloekt! We vermoorden hem gewoon de volgende keer en we zullen onze wraak dan krijgen. Je hebt gelijk de volgende keer laat ik hem niet weg komen en ik veeg de tranen van mijn wang af. 'Je zult er de volgende keer niet zo snel van af komen Callum'! Roep ik in de hoop dat hij het nog zou horen. Ik ren terug naar school en zie dat er allemaal politie wagens staan en dat ze verschillende mensen aan het overhoren zijn over wat er gebeurd is. 'Melodie'! Hoor ik April roepen. 'Daar ben je! De politie wil je overhoren omdat je naam op de muur stond'. 'Oke'. Is mijn enige antwoord en ik loop naar de politie mannen. 'Ben jij Melodie Smith'? Vraagt een van de politie agenten. 'Ja dat ben ik'. 'Oke fijn als je even plaats zou willen nemen in het busje. Dan kunnen we je over horen'. Ik knik en loop het busje in. 'Ga daar maar zitten'. En hij wijst naar een stoel. Ik ga zitten en er komt een vrouw voor mij zitten. De man die ne net naar binnen had gebracht gaan voor de deur van de bus staan om hen te bewaken. 'Duss'. Begint de vrouw. 'Waar was jij gisteren rond 11:00 uur in de avond'? 'Ik was in mijn kamer. Maar wacht! Je denkt toch niet dat ik het ben'!? 'Mevrouw Smith we moeten alle mogelijkheden open houden'. Antwoord de vrouw rustig. 'Alleen omdat mijn naam op de muur staat'? 'Je denkt toch niet dat ik mijn naam zelf op de muur zou schijven in bloed nog wel'! 'Nou het is een mogelijkheid en als u nou gewoon even de vragen zou beantwoorden bent u er het snelst van af'. 'Oke vraag maar raak'.

Na wat vragen beantwoord te hebben zijn ze tot de conclusie gekomen dat ik het niet was gelukkig maar. Ander had ik nou heel groot probleem gehad. Ik hoop dat de alpha niet boos op mij is. Natuurlijk niet jij hebt het niet gedaan. Ja dat weet ik wel maar ze hebben het wel als waarschuwing voor mij gedaan. Mijn naam stond op de muur ja! Wat zou hij wel niet denken? Dadelijk heb ik weer geen thuis meer. Maak je nou geen zorgen als er iets is komt hij wel naar jouw toe. Je hebt gelijk gewoon afwachten.

Heeeeeey mensjes,

En wat vinden jullie er van zou de alpha Melodie weg sturen?
Laat vooral reacties achter! En als jullie speelings fouten zien laat het dan ook eventje weten😄.

Brechje☺

Dit hoofdstuk heeft 1053 woorden.