Yeni dairene taşındığın daha ilk dakikadan kulağına binada oturan beş tuhaf genç hakkında garip söylentiler gelmeye başlamıştı. İstedikleri şekilde yaşayabilmek için hep beraber ailelerinden ayrı bir eve çıktıklarını öğrenmiştin ama her bir komşunun onlara karşı farklı bakış açısı vardı. Kimi çok sevimli olduklarını düşünürken, kimi pervasız gençler olduklarını kimi ise tımarhane kaçkınları olduklarını söylüyordu. Tüm bu söylentilerden anladığın tek bir şey vardı ki: Biraz tuhaflardı..
Ha bir şey daha vardı: Garip olmalarına rağmen çok yakışıklılarmış..
Ee bunca söylentiye sen de onlarla tanışmak için can atıyordun ama henüz bunu nasıl yapacağından emin değildin. Birkaç sefer "Merhaba ben yeni komşunuzum" diyerek evlerine gitmeyi düşünsende neyle karşılaşacağını bilemediğinden kız başına beş erkeğin yaşadığı bir eve tek başına gitmek istememiş ve bu garip beşliyle tanışmayı akışına bırakmaya karar vermiştin.
Bir gün okuldan döndüğünde 7.kattaki dairene çıkmak için asansörün düğmesine bastın. Beşinci kattan gelen asansörü beklerken telefonuna gelen mesajı açtın. İkinci kez mesaja cevap yazarken asansör kapısının açılma sesi duyuldu. Hızla mesajı bitirip asansöre doğru bir adım atarken kafanı kaldırdın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ve BAM! Tuhaf beşli tuhaf bir asansör pozuyla karşındaydı. Boş beklediğin asanörde birden onlarla karşılaşınca istemsizce küçük bir çığlık attın. "Hey kusura bakma, korkutmak istememiştik" dedi asansörün tepesine çıkmış olan beyaz şapkalı çocuk. Diğerlerine göre daha olgun gözüküyordu. Ayrıca konuşmasına bakılırsa kibar birine benziyordu. "Önemli değil" dedin utanarak başını iki yana sallarken. Bu esnada hala inmediklerini görünce asansöre binip binmemek konusunda kararsız kaldın. İnmeyeceklerse neden asansördeydiler. Sen hala kapının dışında dikilirken asansörün kapısı otomatik olarak kapanmaya başlayınca beyaz saçlı olan yeniden kapıyı açma düğmesine bastı. Hepsinin gözleri üzerindeyken ürkmediğini söylemek yalan olurdu.
Yeşil saçlı olan ifadesiz yüzüne küçük bir gülümseme yerleştirirken konuştu. "Gelsene" Kararsız adımlarınla asansöre girdiğinde kapı arkandan kapandı. "Ee.. Şey.. İneceksiniz sanmıştım" dedin ne olduğunu anlamak için. Asansör yukarı doğru hareketlenirken nereden çıkardıklarını anlamadığın çikolatalı bir kek çıkardılar karşına. Şaşkınlıkla gözlerini açtığında ciddi ifadeleri kaybolmuş ve herbiri büyüleyici bir şekilde gülümsemeye başlamıştı. "B-bu ne?" diye sordun şaşkınlığınla kekeleyerek. Bu sefer konuşan uzun boylu ve saçları normal bir renkte olan tek çocuktu. "Binamıza güzel bir kız taşındığını öğrendik ve kendimizi ona tanıtmak istedik" dedi havalı bir bakışla. Ovv dedin içinden. Yeni taşınan güzel kız! Ben yani! Vay canına.
Son kez konuşan görüntüsü kadar tatlı, yumuşacık bir sesle mor saçlı olandı. "Dünden beri sana bu keki yapabilmek için uğraşıyoruz. Birkaç saatliğine misafirimiz olmak istemez misin?" Yüzünde kocaman bir gülümsemeyle kafanı salladığında beyaz saçlı olanın cümlesiyle asansörün kapısı açıldı. "SHINee yurduna hoşgeldinn!"
~~~~~~~~~~~~~~~
Nasıl gidiyor tatlışlar? Biraz yorum yapın ki beğenip beğenmediğinizi anlayabileyim ^_^
