Kızıl Melek Çetesi

Okul Çıkışı ve İtalyan Satıcı

Sınıf zilinin çalmasından kısa bir süre sonra boşalıverdi. Öğrenciler paldır küldür merdivenleri iniyor okulun geniş Kapısından sokağa dağılıyorlardı.

Okulunun yanındaki bir yapının kapısında Mertali, fiyatlarını durup dururken arttırmış olan İtalyan şekerciyle çekişe çekişe pazarlığa girmişti. Müdürün şekerciyi okula yaklaştırmayacağı söylentileri ortalıkta dolaşmaya başlamıştı. İtalyanda tezgahını bir süre sonra daha az kazanç getirecek başka yerlere taşımak zorunda kalacağını seziyordu. Bu yüzden fiyatları arttırmıştı. Madem ki bir gün gelip buralardan uzaklaşmak zorunda kalacaktı, o halde ne diye son günlerinden yararlanmasındı? Bu yüzden Mertali'ye dönerek:

" Artık beş kuruşu kafandan sil! Bu günden sonra fiyatlarım on kuruştur, işte bu kadar. "

Bu sözleri de anadili ile karışık bir dille, bin bir güçlükle söyleyebilmişti.

İsmail, Mertali'nin kulağına eğilerek:

" Şunun tezgahına kasketini fırlatıversene! " diye fısıldadı.

Mertali bu fikri beğenmişti. Şekerlerin etrafa dağıldığını gören arkadaşları kim bilir ne kadar güleceklerdi?

İsmail durmadan Mertali'nin kasketini atması için kışkırtıyordu.

" Hala ne bekliyorsun? Fırlat şu kasketini!.. Karaborsacının aklı başına gelsin! "

Mertali kasketini başından çıkardı:
" Bu güzel kasketi nasıl fırlatırım? " diye fısıldadı.
" Bakıyorum kasketin çok önemli senin için. "

Mertali:
" Sen ne sanıyordun? Böyle güzel kasketi durup dururken kaybetmek istemem. Ama sakın benim korkak olduğumu düşünme. Eğer kendi kasketini at dersen, hiç çekinmem atıveririm. "

İsmail:
" Korkuyorsan hiç durma kaç buradan. " diyerek kasketini başından çıkardı. Tam kasketi şekerci tezgahına vuracakken, arkadan elini birisi sıkıca yakaladı. Kalın bir ses sordu:

" Ne arıyorsun orada? "
İsmail arkasını dönünce karşısında Mirac'ı buldu.