KAHVERENGİ ÖKÜZÜM

BENİ HİÇE SAYDI!..

3 Gün sonra

Duru'nun ameliyattan çıkışı üzerine tam 3 gün geçti. Duru'yu yalnız bırakmamak için her gün Duru'nun yanına gidiyorum. Hala ağrıları ve sızıları var. Kazadan sonra olan sapsarı rengi şimdi iyiye gidiyor. Muratla son yaşadıklarımızdan sonra bir daha hiç konuşmadık. Fakat o da her gün Duru'yu ziyarete geliyor. Suratıma dahi bakmıyor. Bu da kendimi kullanılmış gibi hissetmeme neden oluyor. İlk gördüğüm gün ki gibi umursama. Umursamaz olduğu kadarda yakışıklı. Ama kesinlikle yakışıklılığı karakterini değiştirmiyor. Allah aşkına kim onun kahrını çekebilir ki? Kocaman bir egosu var.

Her gün hastanede olduğum için  hem duruya hem kendime 1 haftalık rapor  aldım. Berk ve Zeynep sağ olsun bana notları getiriyorlar. Ela desen kendine hayrı yok :) Derslerle alakası olmamasına rağmen,fırlamanın dersleri iyi. Allah var dostluğu da iyi. Her gün arıyor ve 1 kere de hastaneye geldi.

Berk ise her dakika arıyor mal! "knk napion"  "knk niye sağuk konuşuyorsun" ve daha niceleri. Allahım ya. Yaptıkları bazen beni sinir ediyor. Bir keresinde Nazlı teyze Duru'nun ihtiyaçları için eve geçti. Bende Duru'nun yanındaydım. O sırada Berkle gülüşüyordum. Ben tam kahkaha atarken içeriye  birden Murat geldi ve kahkaham yarıda kesildi. Duruyla falan konuştu. Anlayacağınız bi kulağım onlardaydı.  Berk'te kulağımın dibinde fısır fısır bir şeyler  anlatıyordu. "Neyse Berk sonra konuşalım" deyip kapattığım da, Murat "Rahatsız olma istersen çıkabilirim" dedi. Yüzüne bile bakmadan dışarı çıkmıştım. Eminim buna sinir oldu. Belli etmese de  onu sinirlendirebiliyorum. Dışarı çıktım. Havası bozulan ortamdan ayrıldım. Oksijen ciğerlerime dolsun. Vücuduma Murattan ayrı bir şeyde sinsin. Azra'ya ve Murat'a da hala öfkeliydim. Duru'nun yerinde olsam onları sürüm sürüm süründürürüm. Zaten Duru kendine geldiği için ifadesi de alınacak. Sanırım bugün gelirler ifade almaya. Bankta, otururken birden gözüme Azra ve bakımlı bir kadın göründü. Bunlar yine niye gelmişti ki? Peşlerinden gittim. Kesin yine bir şey yumurtlayacaklar. Duru'nun odasına girdiler. Ben ise girmedim, sadece kapıdan onları duymaya çalışıyorum, Azra defalarca özür diledi Duru'dan. Galiba yanındaki kadın annesiydi duyduklarımla resmen beynime kan gitmedi. Rengimin kırmızıya döndüğünü hissedebiliyorum o kadın "kızımdan şikayetçi olmanı istemiyorum. Bu konuda anlaşabiliriz. Her türlü ihtiyacını karşılarım fakat kızımdan şikayetçi olamazsın." dedi. Bunu söylemesiyle Murat " saçmalama anne ileri geri konuşmayı kes ve dışarı çık" dedi.

İşte bu terbiyesizce teklifi Duru'yu bırak kendime yediremezdim. Direk içeriye girdim. "Bravo ya bravo.Bir insan kendini bu kadar düşürebilir anca. Önce kızınız bir insanı canıyla sınasın. Utanmadan gelsin özür dilesin. Sonra da siz gelin, kızınızın şerefsizliğini kapatmaya, örtmeye çalışın. Nasıl bir alçaklıktır bu hemen defolun gidin burdan. Bir daha da gelmeyin" dedim. Kadının rengi attı resmen. Azra hemen kapıyı çekip çıktı. Annesi de arkasından çıktı. Murat'a bakıp kapıyı işaret ettim. "Çık dışarı." dedim. Bana sadece"haklısın,ne desen haklısın" dedi. Bir şey söylemek için dudaklarını araladı ki bir şey söylemesine izin vermeden "bunu yanınıza bırakmicam , ne olursa olsun bu yaptıklarınızı ödeyeceksiniz. Lanet olsun sizin gibi insanlara" dedim, yüzüme bakmadan dışarı çıktı. Duru'ya dönerek "şikayetçi olacaksın. Bunu onların yanına bırakmicaksın" diye bağırdım. Duru ise "Elif sakin ol lütfen ben şikatetçi olmayacam " dedi ve ben daha çok sinirlendim. "mantıklı düşünemiyorsun , o kız yüzünden ölebilirdin de" dedim ve oda da dört döndüm. Çıldıracak gibi oldum. Nasıl böyle bir şey düşünür. Onları cezasız bırakmamalıydı. Odanın kapısı çalındı. Bir hemşire ve ardından polisler geldi. Hemşire Duru'nun nasıl olduğuna baktı. "İyi görünüyorsun Durucum bayağı güçlü çıktın" deyip gülümsedi. Polisler duru'ya yaklaşarak olayın nasıl olduğunu sordu. Duru onlara yalan söyleyecekti. Buna emindim. "Okul çıkışı eve dönerken dengesizce yürüyordum. Ve dengemi kaybedip birden yola doğru ilerledim. O sırada da dibimden araba geçiyordu ve çarptı. Fakat burda tek suçlu-" cümlesini tamamlamasına izin vermeden "evet tek suçlu Azra, çünkü Azra Duru'yu arabanın altına itti. Duru yalan söylüyor" dedim. Duru "saçmalama Elif sus" dedi, polisler "arkasından dediği doğru mu?" diye Duru'ya soru yönelttiğine Duru'nun cevabıyla şoka uğradım. "Hayır, doğru değil. Azra benim arkadaşım. Bu olay olduğunda Azra'da yanımdaydı, Elif'te onun yaptığını sanıyor." dedi. "Benim dediklerim doğru sadece"diye de ekledi. Söylediği laflardan sonra kaskatı kesildim. Resmen Duru beni iftiracı bir pislik olarak tanıttı. Kendime gelmem zaman alsa da hemen kendimi toparlayıp odadan çıktım. Gözyaşlarımı tutamıyorum. İstemsizce dökülüyorlar. Hastaneden çıktığım da Murat ve Azra bankta oturuyordu. Onlara görünmeden hızlı adımlarla hastane bahçesinden de çıktım. Biraz yürüdükten sonra bir dar sokağa girdim ve tüm benliğimi kaybettim. Kendimi serbest bırakıp yere çömeldim hıçkırıklarımı tutamıyorum. Bunu kendime yediremiyorum. Duru neden onları savundu, neden beni bir hiç sandı. Omuzumda bir el hissederek irkildim. Yine o kadındı. Anneleri, hemen kendimi toparlamaya çalıştım. "Güçsüzlüğümü saklamana gerek yok, çok değer verdiğin arkadaşın seni dinlemeyip şikatetçi olmadı, kızımdan" dedi. DURU BENİ HİÇE SAYMIŞTI. O kadına cevap bile verememiştim. Gerçi ne söyleyecektim ki. Doğruları suratıma vurmuştu. Telefonumun titremesiyle elimi cebime attım. "TWİN'İM ARIYOR" neden beni arıyor ki. Ne diyecekti, nasıl bir açıklama yapacak ki. Lanet olsun!  meşgule verip telefonu kapattım.Evime az bir mesafe kalmıştı...

Eve girdiğimde annem "Duru nasıl kızım iyi mi?" dedi. "Çok iyi anne. Bomba gibi" derken hıçkırıklara boğuldum. Koşarak odama girdim. Annem peşimden geldi. "Elif ne oluyor. Duru'ya bir şey mi oldu yoksa?" dedi. "Hayır anne Duru iyi beni yalnız  bırak" dedim. Annem den ses gelmedi kapımı açıp banyoya yöneldim. Soğuk bir duş aldım, iyi gelir sandım ama nafile. Yatağıma uzanıp, bugün olanları unutmaya çalışıp, uykuya dalmak için yeltendim...