In the Arms of an Angel

Chapter IV

Chapter IV

(EZRA’S POV)

Dinala ako ni Zeke sa isang restaurant na paborito raw nya. Napakabait ni Zeke dahil hindi naman nya ako kilala pero tinulungan nya ako. Masarap sya kawentuhan pero nagaalala pa rin ako dahil baka hinahanap na ako nila Papa. Nkuwento ni Zeke na Lolo na lang nya ang kasama nya dahil ulila na raw sya. Nagorder sya ng food para sa akin. Habang kumakain ay may nakita akong pamilyar na tao na lumabas mula sa isang opisina.

“Papa!” sigaw ko nang makita ko kung sino ito.

Dali dali akong tumakbo paupunta sa kanya.

“Ezra wait.” Rinig ko tawag sakin ni Zeke.

Nakita kong gulat na gulat si Papa nang makita ako.

“Ezra anak? What are you doing here? How did you get here?” tanong ni Papa na bakas ang pagaalala.

“Sorry Papa. Umalis ako ng bahay ng walang paalam. BIgla kasi akong may naalala tapos narealize ko na lang na nakalabas na ako ng bahay. Tapos di ko na alam pano bumalik ng bahay.” Sabi ko.

“Anak please don’t do it again ok? Alam mo naman wala kang maalala di ba?” sabi ni papa.

“Opo Papa. Promise.” Sagot ko sa kanya.

“Pero how did you get here?” Tanong nya.

“Ah dahil po kay Zeke.” Sabi ko sabay dating naman ni Zeke.

 Tumabi sakin si Zeke.

“Papa sya po si Zeke. Coincidence po na dito nya ako dinala. Hindi ko rin po alam na ito yung restaurant niyo.” Sabi ko.

“Nice to meet you Zeke. Im Rodrigo Gonzales the father of Ezra. Salamat at nakita mo ang anak ko.” Sabi ni papa.

“Ezekiel Castro po sir. Walang anuman po yun. Maybe its fate na ako ang nakakita sa anak niyo.” Sabi naman ni Zeke.

“Salamat pa rin. Uhmm bilang pasasalamat on the house na ang inorder mo.” Sabi ni papa.

“Thank you po.” Sabi naman ni Zeke.

Biglang nagring ang cellphone ni Papa. Sinagot nya ito.

“What? Hindiba natin pwedeng ire-schedule? Wala pa akong naihahandang plan for the party.” gulat na pagkakasabi nito.

“Is there a problem Papa?” tanong ko.

“Im sorry anak. Darating daw kasi rito in 2 hrs ang Frecnh Ambassador. He will be doing a taste test of the meal na ihahanda daw sa birthday pary nya.” Sagot ni Papa.

“Is there something I can do to help Papa?” sabi ko.

“Its ok anak. Let us handle this. Ientertain mo na lang muna si Zeke.” Sagot ni Papa.

Concerned ako dahil ayoko nakikita na nagaalala si Papa ng ganito.Naikwento na rin nya sakin kung gaano kahalaga ang client na ito. Kaya medyo absent minded ako pagbalik naming sa table ni Zeke.

“Ok ka lang ba?” tanong ni Zeke.

“Honestly, Im a little bit concerned. I know how this means to Papa and I don’t want him to lose this big break.” Sabi ko.

“Eh what can we do? Tsaka sabi ng Papa mo na sila na ang bahala.”sabi ni Zeke.

“I know pero I cant help it.” Sabi ko.

Then like what happened nitong umaga kusang gumalaw ang katawan ko na hinihila ako patungong kitchen.

“Uhmm Zeke dito ka muna ha. Ill check on Papa lang.” Sabi ko.