Eyvah! üvey Abime Aşık Oldum

#BÖLÜM 1#

Multimedya Ceren
Merhaba ben Ceren Yıldırım, 17 yaşındayım. Lise'ye gidiyorum. Annem ile babam ayrı, Annem ile yaşıyorum. Ancak annem evlendi ve şimdi cici Babamın yanında kalmak zorundayım -_- . Cici babam dediğim adam Cihan Bey 41 yaşında büyük bir iş adamı. Aslında çok iyi beyefendi biri ama asla babamın yerini tutamaz. Babam Almanya'da yaşıyor. O yüzden görüşemiyoruz. Artık Cihan Bey ile yaşayacağımızı Annem dün söyledi. Fikrimi bile sormadı. (Korna sesini duydum) sanırım şoför geldi bizi almaya. Bavulları ellerine tıkıştırdım ve arabaya bindim -vay bee dedim büyük bir hayranlıkla.
Annem-kızım ne olur beni utandırma tatlım. Sonunda eve geldik. Ev'mi desem saray'mı desem bilemedim.
"Bu harika" diyebildim sadece. Bizi karşılamaya gelen Cihan Bey'i görünce yapmacık bir şekilde öksürerek "Merhaba ben Ceren" dedim.
Cihan Bey-Merhaba Ceren burası artık seninde evin rahat ol. Dedi hoş bir tavırla. Biz bahçede böyle konuşurken siyah lüx bir araba belirdi gözümde. İçinden bir çocuk çıktı dehşet! Deri ceket ve güneş gözlüğü onu çok tatlı yapmıştı. Uzun süre gözlerimi alamadım ondan. Baya bi sessizleştik. Sessizliği Cihan bey bozdu :Ah işte oğlum kaan'da geldi, Merhaba kaan bak yeni kardeşin ve Annen, artık burada yaşayacaklar.
Kaan-iyi halt ettin! Dedi ve öfkeli bir şekilde eve girdi.
Annem ile ne olduğunu anlamadık boş boş bakındık birbirimize. Cihan bey sinirlenmişti her halinden belli oluyordu. İki tane hizmetci geldi yanımıza, bir tanesi bavulumu aldı ve -buyrun size odanızı göstereyim. Üst kata çıktık kapıyı açtık odam çok güzeldi.ama duvarları simsiyahtı nedense -tamam gerisini ben hallederim siz çıkabilirsiniz deyip kovdum odadan hizmetçileri. Yatağa uzandım ooh herşey ne güzel gidiyor diye düşünürken aklıma o çocuk takıldı. Havalı ama sinirli çocuk. Annem bana hiç ondan bahsetmemişti diye düşünürken uyuya kaldım.

Omuzumda bir el ile irkilerek uyandım. Uykusuzluktan bulanık gören gözlerimi ovuşturdum ve karşımda o çocuğu gördüm. Sinirli ve alaycı bir tavırla -ne yapıyorsun burda küçük hanım gitsene odamdan!
-ş-şey beni buraya hizme-
sözümü keserek -umrumda değil burası benim odam git burdan defol!
Sinirle odayı terkettim merdivenlerin üstünde oturdum. Annem geldi yanıma anneme genelde hiç bağırmam ama bu sefer bağırdım -Anne burası çok kötü gidelim burdan
Cihan Bey geldi -ne oldu Ceren ?
-Cihan Bey odam dolu benim
Cihan bey kararlı bir ifadeyle-birincisi bana Cihan Bey deme Cihan baba yada Cihan amca de farketmez odanda kaan'mı var?
-evet kaan'ın odasını nerden verdiniz bana Cihan Bey a üzgünüm alışmam uzun sürecek :)
Sorun değil diyerek gülümsedi Cihan Bey. -hemen hallederim deyip gitti yanımızdan. 10 dakika sonra yanımıza gelip -geçebilirsin odana bir sorun çıkınca bana veya Annene söyleyenilirsin.
Odama girdim o çocuğu düşünüyorum kaan neden bu kadar asi biri gibi davranıyor benden neden nefret ediyor kafamda bir sürü sorular var.
Off çok sıkıldım hem çok da acıktım evi biraz gezeyim bari. Parmak uçlarıyla merdivenlerden indim bu evi hiç benimsiyememiştim. Evi dolaşıyordum salona geçtim altın kaplama ve siyah rengin uyumu ile zengin ve gösterişli bir salonumuz vardı. Açlıktan elim ayağım titriyor Off bu mutfak nerde ya. Masadan destek alayım derken masanın üstüne çöktüm ve üzerinde saçma desenler olan vazoyu kırdım. Ne yapacağımı bilemeyip kaçayım bari dedim kendi kendime. Hızlı adımlarla salondan çıkarken kaan'ın beni izlediğini gördüm. Yanına gidip konuşmak istedim ama hep benden kaçıyor, neden böyle yapıyor anlamıyorum.