KABUS

13.Bölüm- EREN 3

Ben dünyanın en mutlu erkeğiyim meleğim beni kabul etti. O da beni seviyor. Ece'ye onu sevdiğimi bu kadar geç söylediğime pişman oldum.İkimizde boşu boşuna o kadar acı çektik.Ama artık güzel günler bizi bekliyor.

Adada zamanın nasıl geçtiğini anlamadık.El ele göz göze tüm adayı gezdik bisiklete bindik,paytona bindik,kağıt helva yedik.Rüya gibiydi.

Son vapura yetişmek için biraz acele ettik.Dayımgil deliye dönerdi Ece'yi akşam eve götürmezsem. Yoksa benim için hava hoş Ece'mle sevgilimle her an birlikte olmak isterdim.Son vapura zar zor yetiştik. Hemen Selen'i aradım cep telefonundan."Selen biz yeni bindik vapura bizimkilere ne söyledin.Bizi merak ettiler mi?

"Eren bizimkiler beraber olduğunuzu öğrendi kusura bakma kuzen söylemek zorunda kaldım.  Çünkü Ece geç kalınca çok merak ettiler polise haber vereceklerdi.Ben de engel olmak için söyledim."dedi.

"Sorun değil kuzen eninde sonunda zaten öğreneceklerdi.Başta öğrenmiş oldular.En azından onlardan bir şey saklamak zorunda kalmıyacağız." dedim.

Selen'in ağzı kulaklarına vardı" Yani bu artık beraberiz mi demek oluyor."dedi.

"Evet Selen Ece bana evet dedi. Boşuna beklemişim bunca zaman."dedim

"Çok mutlu oldum.Ece'ye çok selam söyle ikinizi de kutluyorum." dedi.

"Tamam Selen hadi görüşürüz. " dedim kapadım.

"Selen biliyor mu yani" dedi yanımda şaşkın bir ses. Döndüm baktım hali çok hoşuma gitti , gözlerinde merak vardı. Sımsıkı sarıldım "Sevgilim zaten Selen yardım etti bana yoksa ben hayatta açılamazdım sana."dedim gülerek."Aaa şu Selen'e bak hiç bir şey belli etmedi bana." dedi gözleri ışıl ışıldı."Evet seni o kadar seviyorki sen mutlu ol diye canını bile verir.ilk günden beri anlamış sendeki değişikliği sen üzülme diye hiç bir şey dememiş." dedim ve öptüm. Ona bu kadar yakın olmak çok güzeldi.

Eve vardığımızda gece yarısıydı.Işıklar hala yanıyordu. Kapıyı çaldık, Nazlı kapıyı açtı "Eren bey Dayınız sizi çalışma odasında bekliyor" dedi. Ece utançtan kıpkırmızı olmuştu."Sen burada kal istersen."dedim. Hemen "tamam"dedi. rahatladı.

Çalışma odasına girdiğimde dayım kaşlarını çatmış bana bakıyordu.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun hergele,yüreğimize indirdin. Ece'ye bir şey oldu sandık.Selen söylemeseydi polise haber verecektik"dedi.

"Kusura bakma dayı benim suçum, zamanın nasıl geçtiğini anlamadım"dedim.

"Bu ne zaman oldu böyle Sen ve Ece ilişki mi yaşıyordunuz."dedi.

"Hayır dayı bu zamana kadar birbirimizi sevdiğimizden bile haberdar değildik. Bunca ay boşu boşuna üzülmüşüz. Bugün Ece'ye açıldım. Benim sevgimi kabul etti."dedim.

"Çok sevindim Eren. Ama bak Ece çok acılar çekmiş. Onu hiç üzme, hep mutlu olun. Eğer onu üzersen karşında beni bulursun."

"Bundan emin olabilirsiniz.Ona bir şey olursa, o üzülürse önce benim canım yanar."dedim

"Ama eren bu kız daha üniversite bir de, ne olacak? Sen yoksa ciddi düşünmüyor musun?"

"Tabiki ciddi düşünüyorum.Olmazsa önden bir nişan yaparız okulu bitince de düğün yaparız."

"Bana uyar oğlum. Hem bak Ece'nin okulu bitirmesini beklemen çok hoşuma gitti."dedi.Gülümsedim odadan çıktım.

İçeri gittim ışıklar açık olmasına rağmen ortada kimseler görünmüyordu. Salonda biri var mı diye bakarken biri bana dokundu. Döndüm baktım Ece'm gelmiş. "Ekrem Amca ne dedi, sana kızdı mı?" dedi. "Ne kızması kızıma iyi bak onu üzme dedi.Ben de  dedim şüphen olmasın" dedim göz kırparak.