Dedemin beni evine götürmesinin ardından bir yıl geçmişti.Ben şuan ilkokul ikiye gidiyordum.Çevremde güvenebileceğim tek arkadaşım yoktu. Herkesten korkuyordum. Beni görenler acıyarak beni gösteriyordu; "Bu kız Ünlü Fabrikatör'ün kızı değil mi?" diyorlardı. Ben bu lafı duydukça ailemin acısını bir kez daha yaşıyordum ve ailem gözlerimin önünde bir kez daha öldürülüyordu. Bu yüzden kaçıyordum herkesten, bu yüzden herkese uzaktan bakıyordum.
Yıllar böyle akıp geçti. Ben liseye başladım. Kendimi derslerime vermiştim hiç kimseyle konuşmuyor; hala herkesten kaçıyordum. Bir sabah yanıma bir kız oturdu;"Selam benim adım Selen senin adın ne?" diye sordu. Ben şaşırmıştım,çevremde ilk defa beni tanımayan bana acıyarak bakmayan biri vardı. "Selam Selen benim adım Ece" dedim. Selen durmadan konuşuyordu ben şaşırmış ona bakıyordum. Bu zamana kadar dedemden başka kimseyle konuşmadığım için bu bana biraz garip geldi. Kendimi çok kötü hissettim. Neyseki hoca sınıfa geldi ders başladı ders başlayınca Selen sustu. Derse odaklandık. Ders bitti. Selen'e "hoşcakal" dedim koşarak sınıftan çıktım.İçimden bir ses Selen'in peşimden geleceğini söylüyordu.Hemen taksiye atladım bizim yalının önünde indim.
Eve koştum kapıyı çaldım kapıyı bizim evin yardımcısı Ayşe teyze açtı."Hoşgeldin kızım,deden salonda yemek yemek için seni bekliyor" dedi."Tamam Ayşe teyzecim" diyip salona geçtim. Dedem her zamanki sallanan koltuğunda oturmuş televizyondan haberleri izliyordu. yanına yaklaştım beni gördü "Hoş geldin küçüğüm, ben de seni bekliyordum" dedi.Ayşe teyze masayı hazırladı, dedemle yemeğimizi yedik. Sonra odama gittim ve uyudum.
Ertesi gün okula gittim yerime oturdum.Baktım Selen karşıdan bana el sallıyor. Gülümsedim,geldi yanıma oturdu. Ama bu sefer geç geldiği için fazla konuşamadık ders başladı.Teneffüslerde hep konuştuk. Bu sefer o kadar rahatsız olmadım.Selen bana ailemi sordu "Dedemle yaşıyorum ailem hayatta değil"dedim ve hayatımı anlattım. Selen çok üzüldü "Kusura bakma Ece ben senin o Ece olduğunu anlamamıştım." dedi ve bana sımsıkı sarıldı. Gözlerim doldu ağlamaya başladım. Bu günden sonra Selen beni hiç bırakmadı,benim en iyi arkadaşım,sırdaşım oldu.Okulda hep beraberdik. Selen benim aksime cıvıl cıvıl ve konuşkandı. Sadece onun yanında kendimi mutlu hissediyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KABUS
AdventureEce küçük bir kızken bir kabus görür ve bu kabustan sonra hayatı altüst olur. Ece'nin başından geçen macera, dramatik ve aşk dolu hikayeyi severek okumanızı umuyorum. Bu benim ilk hikayem o yüzden hatalarım olursa kusura bakmayın. Okuyanların iyi...
