17.Bölüm- EREN 5

114 6 0
                                    

Aman Allah'ım bu bir kabus olmalı.Bu nasıl olabilirdi? Kapımızı biri zorluyordu ki hiç düşmanımız da yoktu.Mecburen Ece'ye inanmak zorundaydım, rüyaları gerçek mi oluyordu yoksa...Bunları düşünecek vakit değildi bir şey yapmamız lazımdı.Yoksa dışardaki her neyse bizi öldürecekti.

Ece birden kolumdan çekmeye başladı beni.Ona uymak zorundaydım.Banyoya çekti beni,kapıyı kapadı. Duşa kabini açtık bu küvet çok büyüktü içine girdik oturduk. duşa kabini kapattık. Ece bana sımsıkı sarılmış "gitme"diye fısıldayıp duruyordu.Saçlarını okşadım "Burdayım sevgilim"dedim kulağına.Birden odanın içinden ayak sesleri geldiğini duyduk. içeride biri geziyordu,odaya girmeyi başarmıştı.

Küvet hemen hemen benim boylarımdaydı.Adam banyoya gelince gölgemizi farketmesin diye ben küvete yattım ece de üstüme yattı.Onu üstümde hissetmek beni nefessiz bıraktı vücut kıvrımlarını hissedebiliyordum düşünmemeye çalıştım.Öylece hareketsiz nefes bile almadan duruyorduk.

Banyonun kapısının açıldığını hissettik.Ayak sesleri banyonun içindeydi.Bize doğru yaklaşan bir gölge gördüm. Bir adam sesi "Kahretsin burada kimse yok,bize oyun oynamışlar."dedi.Geri döndü banyodan çıktı.Ayak sesleri kesilene kadar bekledik.Ece'nin saçını öperek "Ece'm sence artık çıkmalı mıyız?" diye sordum,kafasını salladı.Banyodan çıktık.

Bana sımsıkı sarıldı gözleri nemliydi."Kurtulduk"dedi gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı.Başını göğsüme gömdü."Sana bir şey olsaydı ben ölürdüm."dedi.Başını yüzüme çevirdim gözyaşlarını sildim."Ağlama ama bitanem bak artık güzel günler bizi bekliyor"dedim.Başınını salladı."Evi arar mısın? Onlar iyi mi diye öğrenmemiz lazım."dedi.

Lafını ikiletmeden Selen'i aradım."Alo Selen her şey yolunda mı?"diye sordum."Evet sizden ne haber?Sizi çok merak ettik.Halam özellikle her telefon çalışında ayağa fırlıyor."dedi."İnanamayacaksın ama Ece doğru söylüyormuş.Biri geldi buraya az kalsın bizi öldürecekti.Ucuz atlattık."dedim."Çok şaşırdım kuzen.Siz nasılsınız,yaralandınız mı?"diye sordu."Hayır Ece sayesinde tırnağımız bile kırılmadı"dedim.Ece köşede durmuş bizi dinliyordu.Göz kırptım."Eve ne zaman dönüyorsunuz?"diye sordu Selen.Ece'ye döndüm "Sevgilim eve dönmemizde bir sorun var mı ?"diye  sordum.Ece;"Oraya daha gitmemiş ben gidersem orada da izimizi bulur.En iyisi burada biraz daha kalmak.Hem buraya geldi bizi bulamadı.Artık buraya gelmez."dedi."Tamam"dedim Selen'e döndüm;"Ece ne olur ne olmaz diye biraz daha burada kalmamız gerektiğini söylüyor."dedim."Tamam ama kendinizi fazla özletmeyin."dedi kapattı.

Ece'ye döndüm;"Burada başbaşa çok güzel günlerimiz geçecek gibi."dedim,göz kırptım.Yüzü kızardı, gülümsedi.

KABUSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin