Sofia Black P.O.V.:
“Sofia?” roept mijn moeder van beneden. Ik lig lekker op bed en lees een boek.
“Jaaa?!” roep ik terug.
“Abbey is hier voor jou!” roept mijn moeder weer.
“Kom maar naar boven!” roep ik terug. Het is even stil en dan hoor ik iemand de trap op lopen. Mijn slaapkamer deur gaat open en Abbey staat in de opening met een strandtas in haar handen.
“Kleed je om! We gaan naar het zwembad!” kirt ze vrolijk. Ik zucht en sla mijn boek dicht. Ik sta op en pak mijn simpele rode bikini uit mijn kast. Snel kleed ik me uit en doe de bikini aan.
“Doe dit jurkje eroverheen!” beveelt Abbeygail me. Uit mijn kast pakt ze een rood wit gestreept jurkje in marine stijl.
“Nee... Die staat mij niet.” Zucht ik terwijl ik een basic wit topje en een jeans short uit mijn kast haal.
“Soof! Waarom kleed je je zo saai. Je hebt een prachtig lichaam en je doet er niets mee!” roept ze terwijl ze het jurkje voor zich houdt en kijkt hoe het haar zal staan. Ik zucht.
“En waarom heb je dat jurkje dan als je het niet draagt?” vraagt ze dan, ze legt het jurkje terug in mijn kast. Weer zucht ik.
“Omdat, weet ik veel. Die vrouw op het internet zag er leuk uit in het jurkje.” Zeg ik maar, terwijl ik het topje aantrek.
“Heb je trouwens nog iets gehoord van die appartement baas?” vraagt Abbey me terwijl ze een staart in haar haar maakt.
“Nope, hij heeft niets van zich laten horen.” Zucht ik terwijl ik mijn shorts omhoog hijs. Ik maak de gulp dicht en doe de deuren van mijn kast dicht.
“Wat een zak. Hij zei toch dat hij zou bellen.” Moppert Abbeygail geïrriteerd.
“Zullen we maar gelijk in het bubbelbad?” vraagt Abbeygail als we de kleedhokjes uitkomen. Ik knik, we lopen langs een paar plastic strandstoelen waar we onze handdoeken neerleggen en gaan dan naar het bubbelbad.
“Ik kan hier echt de hele dag zitten!” roept Abbeygail blij als we in het heerlijke bubbelbad zitten. Tegenover ons zitten twee oude dametjes en naast ons drie kinderen.
“Doe maar niet anders krijg je net zulke rimpels als hun.” Fluister ik lachend terwijl ik ongezien naar de oude vrouwtjes wijs. Abbey lacht.
“Zo gaan wij hier ook later zitten, als twee oudjes. Lekker roddelen over onze buren en zeiken over onze mannen die hun ondergoed niet in de was gooien.” Lacht Abbey. Ook ik lach.
“Ik verheug me er al op.” Gniffel ik zachtjes.
Opeens begint er een kind water in onze gezichten te spetteren.
“Hey, Etter! Hou een op!” roept Abbey boos. Het kind houdt gelijk op en stapt bang het bubbelbad uit. Binnen no- time is het kind weggerend. De andere kindjes zitten stil in een hoekje.
“Rot kinderen.” Mompelt Abbey. Het is even stil, totdat Abbey weer begint met praten.
“Wist je trouwens dat Louis terug komt?” vraagt ze blij.
“Hoe weet jij dat nou weer?” vraag ik verbaasd.
“Nou, de zus van Louis zei het tegen Troy, en Troy zei het tegen zijn broer Trevor en Trevor zei het tegen Sam.” Ratelt ze.
Sam is haar 17 jaar oude broer. Hij is net zo gestoord als Abbey, maar verder is het wel een aardige jongen.
“En hij komt met zijn vriendin Eleanor. Weet je wel?” praat Abbey vrolijk door. Ik knik.
Eleanor is echt een super mooi meisje. Net zoals Louis.
Best wel grappig eigenlijk, dat ik al een crush op Louis had voordat hij beroemd was. Hij was laatstejaars en ik zat in de tweede. Ik herinner me nog goed, dat hij zo´n afschuwelijk kapsel had. Maar ik werd verliefd op die prachtige lach van hem. Hij heeft precies drie keer met mij gepraat. Het eerste gesprek, zei hij “Sorry” omdat ik mijn mobiel liet vallen door hem. Hij had hem toen opgepakt en lief naar me gelachen. De tweede keer gaf hij mij een flyer voor de musical en zei: “Hier heb je een flyer”. En de derde en laatste keer hield hij de deur voor mij en Abbey open hij zei toen iets als “Mooie dames eerst” . Ik heb nachten wakker gelegen door die zin en die lach die hij had. Ik was echt hopeloos verliefd. Gelukkig ben ik daar overheen. Ik bedoel hij is wel nog steeds knap en ik vindt hem sowieso de leukste van heel One Direction, maar ik voel geen vlinders als ik hem zie op foto´s of zo.
“Klaar met dagdromen?” vraagt Abbey als ik even opzij kijk. Ik glimlach.
“We zitten hier al een uur. Zullen we nog even een baantje trekken? Dan kunnen we zo gaan.” Zegt ze met een grijns.
We stappen het bubbelbad uit en lopen langs het babybadje richting het diepe gedeelte. Langs de rand zitten een vrouw en een man. De vrouw heeft echt zo´n botox gezicht en zeker weten siliconen borsten. Haar duidelijk geverfde haar hangt los langs haar botox gezicht en het valt me op dat ze geen zwemkleding draagt. De man naast haar is echt zo´n Geordie. Hij is zonnebank bruin en heeft zijn zwarte haar in de gel gezet. Ik richt mijn blik weer op het zwembad en loop ongemakkelijk langs de twee mensen. Ik voel hun ogen letterlijk in mijn rug staren, wat mij een onprettig gevoel geeft, aangezien ik alleen in bikini ben.
Snel spring ik in het water van het diepe bad.
