Sofia Black P.O.V.:
3 Maanden later:
“Misschien kunnen we vanavond eens zelf proberen te koken.” Stel ik voor aan Abbeygail.
We wonen nu al twee maanden in ons appartementje in Cambridge en we hebben nog nooit echt gekookt. Ook het modellen werk gaat goed. Ik heb nu al vier shoots gehad, voor de krant en dat is alles. Het geld kreeg ik binnen een week op mijn rekening gestort.
“Wat? Kan jij koken dan?” vraagt Abbeygail lachend.
“Nee! Maar we hebben toch dat kookboek van je moeder gekregen.” Ik buk me en maak een keukenkastje open. Helemaal achterin vindt ik een kookboek.
“Tadaa!” roep ik vrolijk. En ik zwaai met het kookboek.
“Kies maar snel uit want zo gaan de winkels dicht.” Zegt Abbey terwijl ze de tv aanzet. Ik sla het kookboek open en bladder erdoorheen.
“Bel jij de chinees op?” vraag ik hopeloos aan Abbey als ik ontdekt heb dat het kookboek voor franse gerechten is. En dat de ingrediënten niet bepaald goedkoop zijn.
Abbey knikt en haalt haar telefoon te voorschijn. Opeens hoor ik mijn ringtone.
“Abs waarom bel je me?” vraag ik lachend terwijl ik mijn mobiel van het aanrecht pak. SAMANTHA staat er op het schermpje. Snel druk ik op het groene knopje en houdt het mobieltje tegen mijn oor.
“Hallo, Sofia. Je spreekt met Samantha.” Hoor ik Samantha zeggen.
“O! Hey, Samantha.” Begroet ik haar vrolijk.
“Ik heb geweldig nieuws! Echt geweldig!” roept ze door de telefoon.
“Wat is er?” vraag ik nieuwsgierig. Terwijl ik op de bank naast Abbeygail neerplof.
“Iemand uit The Sun heeft je net gebeld! Je krijgt een hele bladzijde!” roept ze enthousiast. Er verschijnt een brede glimlach op mijn gezicht.
“The Sun! Dat is toch een krant?” vraag ik voor de zekerheid.
“Ja, schat! Maar The Sun is niet zo´n stadskrantje als waar je nu voor poseert. The Sun is een van de best verkochte kranten in Engeland! Katie Price werd ook bekend door The Sun!” roept Samantha helemaal overstuur van enthousiasme.
“O, dat is geweldig. En waar is de shoot? In Doncaster?” vraag ik blij.
“Nee, schat! The Sun is in London. Esmée gaat met je mee! Ik sms jullie wel het adres. Maar ik moet nu ophangen schat! Doeg doeg!” roept ze, en binnen no-time heeft ze opgehangen.
“Wat is er?” vraagt Abbey me met pretoogjes.
“Ik heb een shoot voor The Sun. Ik krijg een hele pagina.” Zeg ik snel. Abbey begint te gillen en ik wordt helemaal platgeknuffeld.
