Meet My Fiance [Fin]

Chapter 22 - 'Giving Up"

[ Emily's POV]

Almost two weeks na rin ang nakalipas ng malaman ko na si Carl pala ang partner ko sa pagkanta. Oo na! siya na ang magaling, magandang boses,gwapo,mayabang,halimaw at Bakla. Oo, bakla as in gay paano ba naman kasi, kababae kong tao pinapatulan ako. Oo sa loob ng dalawang linggo ko siyang kasama,walang araw doon na hindi kami nag aaway. Ang yabang yabang kasi.Nakakainis lang noh. Kung umasta parang wala naman akong talent.

“Psssst” Naglalakad ako malapit s agate ng may narinig akong kakaiba. Hala ano iyon?

“Psssst” Irita, ano ba iyon o sino ba iyon?

“Hoy, Emily”  kilala niya ako? Todo hanap naman ako kung sino tumatawag sa mala diyosa kong pangalan.

“Hoy, dito sa gate” napatingin naman agad ako sa gate at nakita ko si Kristine? Si Kristine nga ba? Kaya daliu dali ako lumapit s akanya ng may papanabik at nagbeso beso kami after noon agad ko siya binatukan.

*Pak* 

 “Aray huhu bakit mo naman ginawa iyon” Habang hinihimas himas ang batok niya..

“Paanong hindi? eh almost two weeks ka na rin di nagpaparamdam sa akin at ngayon susulpot sulpot ka nalang bigla?” Pagtatampong sbi ko. Natahimik siya sa sinabi ko.

“S-sorry”- Kristine. Tinignan ko siya, napailing ako mukhang may problem ba ang bestfriend ko ngayon.

“Teka baket pala nandito ka?”- Emily

"May sasabihin kasi ako sayo” May sasabihin siya? ANo naman iyon?

“Ano ba iyong sasabihin mo? Mukha atang importanteng importante iyan at nakalimutan mo man lang kamustahin ang bestfriend mo” pagtatampo ko.

“Ay ano b iyan, Best, sorry naman” nakita ko na parang nagaalala siya sa sinabi ko.

“Hay sige na sige na, ano ba iyang sasabihin mo?” para matapos na.

“Huwag dito, doon nalang tayo s acoffee shop” Napakunot ang nook o, bakit doon pa at hindi nalang dito at isa pa, bawal ako sa coffee shop.

“Ano coffeeshop?Girl, alam mo naman di ako nagc-coffee di ba?”- Emily.

“Ay oo ng pala, sorry” 

“Ano ba nangyari sayo at parang wala ka sa sarili? Hindi naman ganyan ang Kristine na nakilala ko sa loob ng 15years ah"Nagulat ako nung bigla nalang niya ako niyakap at umiyak nalang siya ng umiyak habang yakap niya ako. Hindi ko alam ang gagawin ko pero naiyak na rin ako kasi, ganun talaga kami ni Kristine pag malungkot ang isa makikidalamhati din ang isa. Bestfriend  kami eh. Pumunta nalang kami sa isang restaurant at ng medyo mahimasmasan na siya kwenento nga niya sa akin ang lahat lahat.