CHAPTER SEVEN
"BAKIT ka nagpapaganda?"
Saglit lang na sinulyapan ni Sundae si Vin at ipinagpatuloy ang paglalagay ng lipgloss sa harap ng maliit niyang salamin. Halos tapos na ang kanyang program at nasabihan na niya si Vin na hindi muna siya sasabay na mag-lunch dito.
"Hindi ako nagpapaganda. Nagre-retouch lang ako. Para namang hindi ka na nasanay sa 'kin."
"Sanay na 'ko sa'yo, Sundae, kaya ako nagtatanong. Naninibago ako sa'yo, e. Hindi ka naman naglalagay ng lipgloss kapag nagre-retouch ka. Makapagsuklay ka lang, oks na. Ano ang meron at naging pink ang kulay ng lipgloss mo? Dati rati naman kulay orange 'yan."
Napamaang si Sundae.
"Alam mo lahat ng 'yon?"
"E gano'n talaga, e. So, tell me, may date ka, 'no?"
"Wala kang pakialam."
"Ay, hindi rin siya nakasagot ng deretso. May date nga." Tumikwas pa ang kilay ni Vin.
"Wala akong kailangang ipaliwanag sa'yo," pakli niya.
Wagas naman kasing maka-hot seat itong baklang ito. Hindi na nga siya mapakali dahil hindi pa nagte-text sa kanya si Rickson pagkatapos ay uulanin pa siya nito ng mga tanong. Nakakawala kaya iyon ng poise!
"Pasensiya na po. Excited lang ako. At last, may improvement na rin 'yang social life mo. Hindi ka na lang basta bahay-trabaho-negosyo. Natututo ka na ring tumingin sa mga kalahi ni Adan. Alam mo, 'Te, ituloy mo lang 'yan."
"Pinapabilib mo na talaga ako sa pagiging observant mo. Halatang hindi boring ang sarili mong buhay."
"Well, kaunti lang naman."
Nang mag-vibrate ang cellphone niya ay mabilis niya iyong kinuha. Nahigit niya ang paghinga nang makita ang pangalan ni Rickson.
"Oops. 'Wag mo munang sasagutin agad. Magbilang ka munang sampung segundo. 'Wag mong ipahalatang excited ka."
Masama ang tinging ibinigay niya kay Vin kahit nga naman may point ito. Ayaw lang talaga niyang pinakikialaman.
Isang buntong-hininga ang pinakawalan niya bago niya sinagot ang tawag ni Rickson. Tumayo siya at naglakad palabas ng booth.
"Hello."
"Nandito na 'ko."
Gulat na napalingon siya sa kanyang likuran nang marinig nang malapitan ang boses ni Rickson. Hindi nga siya nagkamali dahil papalapit na ito sa kanya—in slow motion. His eyes seemed to be twinkling in mischief at ang ngiti nito ay hindi maalis-alis—habang siya naman ay hindi kumukurap-kurap habang sinusundan ang mga kilos nito.
Naipilig ni Sundae ang kanyang ulo. Nasa earth pa ba siya?
"K-kukunin ko lang ang gamit ko."
"Sure," nakangiting tugon naman nito.
HINDI na sila lumayo pa ni Rickson. Doon sila sa restaurant na pag-aari pala ng lola ng kaibigan at katrabaho nitong si Cedfrey, ang Selina's. It was fine with her. Gusto rin niya ang restaurant. Kung meron siyang pagkakataon ay doon siya kumakain dahil masarap ang mga pagkain doon.
"Pwede ka bang mayayang mag-dinner sa susunod?"
"Bakit? Meron ka na namang balak na sunduin ako kapag coding ako next week?"
"Meron," malapad ang ngiting tugon nito.
"Meron ka bang balak na ligawan ako?"
"Ligaw agad? Hindi ka pa nga pumapayag na maging magkaibigan tayo."
BINABASA MO ANG
LiberTEA Trilogy 3: Sundae [PUBLISHED AS E-BOOK]
RomanceSundae stopped believing in fairytales and happy-ever afters matapos iwan ng mama niya sila ng papa niya para sa ibang lalaki. Since then, she taught herself not to trust anyone but herself kung ayaw niyang masaktan lang. Lumaki siyang hindi na kini...