Ergen Öğretmen (Düzenlenecek)

Bölüm 9: "Sen Kim Köpeksin?!" - Part/2

Hellomın Aleyküm lahanalarım! Beni özlediniz mi? Özlediniz değil mi özlediniz!

Şimdi, ufacık bir uyarım var. Laz Hatice teyzeye Ege şivesi kattım, Doğu şivesi kattım, İç Anadolu şivesi kattım, hatta İstanbul şivesi bile kattım ama Karadeniz şivesi katmadım. Neden? Çünkü malım.

Şaka.

Karadeniz şivesi hakkında hiçbir şey bilmediğim için hem kendimi rezil etmek istemedim, hem de saygısızlık yapmak istemedim. Aklınızda bulunsun.

İyi okumalar!

#Bölüm 9: "Sen Kim Köpeksin?!" - Part/2#

Giray çalışan kızın elinden gözlükleri aldı ve beni de direnmelerime rağmen zorla içeri sokup oturttu. Kendi de yanıma oturunca bana gözlük uzattı. Ona bön bön baktıktan sonra el mahkum elinden gözlüğü alıp taktım. Allah bilir karşıma ne çıkacaktı da altıma yapacaktım.

Salonda 16 koltuk vardı. Koltuklar kırmızı kadifeyle kaplanmış, tavanlara da ince çizgiler halinde kırmızı ledler yerleştirilmişti.

Ekranda filmin başladığını gösteren ışığımsı şeyler yer aldıktan sonra filme geçtik. Olay bir evin içinde başlıyordu. Kameranın açısı tıpkı oradaki senmişsin gibi olduğu için daha bir tırsınç olmuştu. Evin içlerine doğru biraz ilerledikten sonra önümüzden hızla bir şey geçti ve o sırada bize hava üfledikleri için gerçek gibi olmuştu.

Biraz daha ilerledikten sonra filmin içindeki ben sağ taraftaki kapıyı açtı. Salak düz git işte niye ekşın yapıyorsun?!

Kapı açılır açılmaz içeriden bir örümcek fırladı ve filmdeki benin suratına yapıştı. Alttan teller benim bacağıma dolanmaya başlayınca hatrı sayılır bir çığlık atıp ayaklarımı ışık hızında kaldırdım ve önüme koydum. Şu an koltuğun üzerinde büzüşmüş durumdaydım ve Giray bana kahkahalarla gülmekle meşguldü.

"Gülme çarparım bir tane ha!"

"Eminim çarparsın." dedi kahkahaların arasından.

"Çıkınca ebeni ağlatacağım Giray aklıma koydum!" (Kontrol etmek için tekrar okurken "a*ına koydum" diye okudum dedim ulan ben ne yazmışım ajdkabzk)

Nitekim öyle de oldu. Çıkar çıkmaz Giray benden kaçmak için koşmaya başladı ve ben de düşmek üzere olan çantamı sabitleyip arkasından koşmaya başladım. Onu yakalayınca parça pinçik yapacaktım.

Tuvaletlerin oraya kadar koştuk ve bize selam veren öğrencilere karşılık verdik. Artık alıştıkları için normal karşılıyorlardı.

Tuvaletlerin olduğu koridora döndükten sonra Giray can havliyle kendini erkekler tuvaletine attı ve bana sırıtmaya başladı.

"Oraya giremeyeceğimi mi sanıyorsun?" dedim ellerimi belime koyup.

"Kendini rezil etmeyeceğini düşünüyorum."