Denial
Nandito ako ngayon sa plaza dito ko kikitain ang mga kaibigan ko sa New York. Umuwi kasi sila noong isang araw kaya napagdesisyunan nilang pumunta dito. Ayos lang naman sa akin dahil miss ko na rin sila.
Nakaupo ako dito sa bench at kumakain nang kwek-kwek. Limang minuto pa lang naman ang lumipas kaya ayos lang na mag-antay muna ako nang konti. Doon ko na lang sila sa amin papatuluyin para naman makatipid na sila.
May lalaking umupo sa tabi ko pero hindi ko pinansin. Nagpatuloy ako sa pagkain nang mapansin ko ang mga titig nang lalaki sa akin. Hinarap ko siya at aktong magsasalita pero napatigil ako nang mahagip nang paningin ko ang limang taong naglalakad patungo sa akin. Nakangiti sila sa aking lahat.
"Waaaaah!" Sigaw ko nang mapagtantong sila nga iyon.
My friends...
Tumakbo ako palapit sa kanila at niyakap silang lahat. Pinagtitinginan na kami nang mga tao dahil kami lang ang maingay.
"I miss you, guys!" Sabi ko.
"Yah. I miss you too, Cate." Sagot naman ni Shiela.
"Yeah, we miss you so much. But I'm nagtatampo sayo 'cause you didn't call us everyday." Conyong sabi naman ni Yvette.
"Sorry, okay. I'm just really busy." Sabi ko.
"You're always busy. Siguro you have boyfriend na." Yvette.
"So how's your stay here?" Singit naman ni Thrixie.
"Fine? I guess?" Litong sagot ko.
"Seems like you're not sure." Biglang salita naman ni Blue kaya niyakap ko siya.
"I miss you, Blue." Sabi. " Charles."
Tumango lang naman si Charles. Si Blue naman niyakap niya ako nang mahigpit.
"I miss you too, baby." Sabi niya sabay kiss sa noo ko.
"Here they are again ." Asar naman ni Thrixie.
Mayroon silang mga dalang mga dalang bag kaya inaya ko na silang pumunta sa sasakyan.
"Nasabi mo na kina Tita na sa inyo kami tutuloy?" Tanong ni Blue.
"Of course." Sabi ko.
For these past few days my relation with my parents became okay. Daddy is helping me find Kuya. While Mommy and Lola are always with me in the house. I am not really convinced about their attitude but I want my life become normal, not that it's not normal, what I mean is I want to have a happy family so I let them do everything they want.
"OMG. I miss Tita's menudo." Sabi ni Yvette.
"Ang takaw mo talaga." Sabi naman ni Charles sa kanya kaya inirapan siya ni Yvette.
"Duh, I'm not." Masungit na sabi niya. "Cate, why don't you just open a canteen for business?" Suggest niya.
"Canteen. So cheap, huh?" Sabi naman ni Thrixie.
"No it's not."
Nang makarating kami ay agad nilang inilagay ang kanilang mga gamit sa likod nang van.
"Were going na, agad?" Tanong ni Yvette.
"Yes." Sagot naman ni Charles.
"Excuse me, I'm not talking to you. Why are you laging sumasabat?" Mataray na sabi Yvette.
BINABASA MO ANG
City Of Love:San Fernando (UNDER EDITING)
Teen FictionSi Brittney ay isang isip bata,madaldal,at mababaw ang pag-iisip.Lahat ng kanyang gusto ay nakukuha niya.Pero dati iyon.Dahil simula ng makilala niya ang lalaking unang nagpatibok ng kanyang puso ay parang nagbago na rin ang ikot ng kanyang mundo.Na...
