STALKER [HunHan]

Chapter_14

Sehun အနီးဆံုး​ေတြ႕တဲ့ခံုတန္​း​ေလး​ေပၚထိုင္​ရင္​း​ေရ​ေသာက္​အ​ေမာ​ေျဖ​ေနသည္​။ ​အသက္​ရႈႏႈန္​းျမန္​​ေနတာ​ေၾကာင္​့နိမ္​့ခ်ည္​ျမင္​့ခ်ည္​ဖစ္​​ေနတဲ့ sehunရဲ႕ရင္​ဘတ္​အစံုဟာ လွစ္​ဟာမႈတခုအလည္​​ေရာက္​​ေနသည္​ကို​ေတာ့sehunရိပ္​မိသည္​။ ပံုမွန္​​ေျပး​ေနက်​ေျပးႏႈန္​းထက္​ပိုျမန္​ျမန္​​ေျပးထားမိတာ​ေၾကာင္​့အသက္​ကိုုလုရႈရင္​းမ်က္​စိမွိတ္​အ​ေမာ​ေျဖ​ေနသည္​။

" sehun hyung! "

ၾကည္​လင္​တဲ့အသံခ်ိဳခ်ိဳ​ေလးတခု​ေၾကာင္​့ သ္​ိ​ေန​ေပမဲ့ မ်က္​လံုးဖြင္​့လိုက္​သည္​။

အညိဳ္​​ေရာင္​ဆံပင္​​ေခြ​ေခြ​ေခါက္​​ေခါက္​​ေလးနဲ႔ သူ႔ကိုအေပၚကငံုမိုးၾကည္​့​ေနတဲ့Luhanရဲ႕မ်က္​ႏွာ​ေလးဟာ အ​ေနာက္​ကမိုးျပာ​ေရာင္​​ေကာင္​းကင္​ႀကီးနဲ႔ပနံသင္​့လွသည္​ဟု​ေတြးမိျပန္​တယ္​။

ရႈထုတ္​ရႈသြင္​းနဲ႔အတူ sehunခဏခဏခိုးၾကည္​့မိတဲ့​ေသး​ေသးခ်ြန္​ခ်ြန္​ႏႈတ္​ခမ္​း​ေလးကသူ႔ကိုတခုခု​ေျပာ​ေတာ့မလို႔ဟန္​နဲ႔​ ခပ္​​ေႏြး​ေႏြး​ေလမ်ားက sehunမ်က္​​ႏွာေပၚရစ္​ဝဲ​ေနတယ္​။့

အ႐ြယ္​နဲ႔မလိုက္​​ေအာင္​ပင္​ပန္​းရတာ​ေၾကာင္​့ ​ေသြး​ေရာင္​မရွိတဲ့ခပ္​​ေဖ်ာ့​ေဖ်ာ့ႏႈတ္​ခမ္​းအစံုကလွပတဲ႔အၿပံဳးတခုကိုဖန္​ဆင္​းရင္​း

" ဘာလို႔ဒီ​ေလာက္​အျမန္​​ေျပး​ေနရတာလဲ hyung ya... "

ၿပီတီတီ ႁပံဳးတံုးတံုးနဲ႔အျမင္​ကတ္​စရာ​ေကာင္​းတဲ့​ေလသံနဲ႔​ေျပာ​ေနတဲ့Luhan​ေၾကာင္​့ sehunအခုမွသတိထားမိသြားသည္​။

​ေနစမ္​းပါအံုး~! ဒီ​ေကာင္​​ေလး!!ဲ

" Yah~!! Luh- "

တကယ္​​ေတာ့ ဒါကပံုရိပ္​​ေယာင္​​ေတပါ...။
က်​ေနာ္​​ေနာက္​ကိုအၿမဲလိုက္​​ေနက် luhanဆိုတဲ့သူဟာအခုမရွိပါဘူး။
က်​ေနာ္​့ရဲ႕မနက္​ခင္​းမွာျမင္​​ေနၾက​ အိပ္​ခ်င္​မူးတူးနဲ႔ apple hair​ေလးနဲ႔စကားတတြတ္​တြတ္​​ေျပာတတ္​တဲ့​ေကာင္​​ေလးဟာအခု ဒီ​ေနရာမွမရွိပါဘူး။
က်​ေနာ္​့​ေနာက္​ကိုအာရံုမစိုက္​ စိုက္​မိ​ေအာင္​လိုက္​​ေနတဲ့ stalker​ေသး​ေသး​ေလးဟာ အခုဒီ​ေနရာမွာရွိမ​ေနျပန္​ပါဘူး။