STALKER [HunHan]

Chapter_2

က်​ေတာ္​့ကို လွည္​့စား​ေနၾကျဖစ္​တဲ့ ကံၾကမၼာက ဒီတခါမ်က္​ႏွာသာ​ေပးတာလား

​ေပ်ာ္​​ေပ်ာ္​႐ႊင္​႐ႊင္​ျဖစ္​​ေနတဲ့ က်​ေတာိ့ဘဝကို လိႈင္​းဂယက္​ထ​ေအာင္​လုပ္​ခဲ့တဲ့ ကံၾကမၼာက က်​ေတာ္​့ကိုမ်က္​ႏွာသာ​ေပးတာလား

​ေအး​ေဆးတည္​ၿငိမ္​​ေနတဲ့ က်​ေတာ္​့စိတ္​ကိုရႈပ္​​ေထြးမႈ​ေတြနဲ႔ျပည္​့​ေန​ေအာင္​လုပ္​ခဲ့တဲ့ကံၾကမၼာက က်​ေတာ့္​ကို ဒီတခါသနားတာလား

ဒါမွမဟုတ္​ ....

ခ်စ္​ခင္​တြယ္​တာရတဲမိသားစုကိုခဲြပီး ​ေရျခား​ေျမျခားကိုတကိုယ္​တည္​း ​ေရာက္​လာရတဲ့ သူငယ္​ခ်င္​းမရွိ မိတ္​​ေဆြမရွိတဲ့ ဒီLuhanကိုကံၾကမၼာက ဒီတခါၾကင္​နာ​ေပးတာလား

hak.... ဒီလိုအ​ေျခအ​ေနမွာ ဒီလိုအ​ေၾကာင္​း​ေတြစဥ္​းစား​ေနတဲ့ က်​ေတာ္​က​ေတာ္​​ေတာ္​တံုးတာပဲ

ဒါ​ေပမဲ့လည္​း ......

ဒါ​ေပမဲ့လည္​း ...... က်​ေတာ္​အခုနာက်င္​​ေနပါၿပီ  ဒဏ္​ရာရခဲ့တဲ့စိတ္​က​ေရာ နာက်င္​​ေနတဲ့ခႏၶာကိုယ္​က​ေရာ .........   အဲ့ဒါ​ေၾကာင္​့ ......

အခုခ်ိန္​မွာ​ေမ်ွာ္​လင္​့မိပါတယ္​ က်​ေတာ္​မယံုၾကည္​တဲ့ " လူ " ​ေတြ

အဲ့ " လူ " ​ေတြထဲက တ​ေယာက္​​ေယာက္​​ေလာက္​ က်​ေတာ္​့ကိုဒီနာက်င္​မႈထဲကဆဲြထုတ္​​ေပးႏိုင္​မလား

ကံၾကမၼာႀကီးရယ္​ .....

က်​ေတာ္​့ကိုဒီတခါ​ေတာ့မ်က္​ႏွာသာ​ေပးမယ္​မလား .....

​ေပးလိုက္​ပါ​ေနာ္​ .....

က်​ေတာ္​ ..... တကယ္​ .... မခံစားႏိုင္​​ေတာ့လို႔ပါ .....

_____________________________________________

" သူ႔ကိုလႊတ္​လိုက္​လို႔​ေျပာ​ေနတာ မၾကားဘူးလား "

အသံခပ္​စူးစူး​ေလးတခ်က္​​ေနာက္​တခါထပ္​​ေပၚလာတဲ့​ေနာက္​မွာ​ေတာ့ ....

" အာာ့ .... အ ... "

​ေျမႀကီး​ေပၚ​ေနာက္​တ​ေခါက္​ပစ္​ခ်ခံလိုက္​ရတဲ့က်​ေတာ္​ ခုထိမ်က္​စပ္​နားက​ေသြး​ေနာက္​ထပ္​က်လာတာမို႔ မ်က္​လံုးမွိတ္​ရင္​းၿငီးတြားမိတယ္​