STALKER [HunHan]

Chapter_11.5

နားထဲတိုးဝင္​လာတဲ့ဆူညံသံတခ်ိဳ႕ရယ္​ ..... အနံ႔ခံအာရံုဆီကသတိ​ေပးလာတဲ့ ရင္​းႏွီးတဲ့ခပ္​သင္​းသင္​းအနံ႔တခုရယ္​​ေၾကာင္​့ ​ေလးလံတဲ့မ်က္​ခြံ႕​ေတကိုအားယူကာဖြင္​့ၾကည္​့လိုက္​သည္​။

လွလိုက္​တာ ~~~ umm.... တည္​ၿငိမ္​တယ္​လို႔ပဲ​ေျပာရမလား~~~ ​ေအးခ်မ္​းတယ္​လို႔ပဲ​ေျပာရမလား~~~ luhan သူ႔​ေရွ႕ကျမင္​​ေနရတဲ့ျမင္​ကြင္​းတခုကိုဘယ္​လိုအဓိပၸာယ္​​ေကာက္​ရမလဲဦး​ေႏွာက္​က​ေတြး​ေတာ​ေနတုန္​း ႏွလံုးသားက​ေတာ့ထိုျမင္​ကြင္​း scanလုပ္​​ေန​ေတာ့သည္​။

ၿပိဳးၿပိဳးပ်က္​ပ်က္​အလင္​း​ေရာင္​မွိန္​မွိန္​တခ်ိဳ႕ၾကား .... လူ​ေတရဲ႕​ေအာ္​ဟစ္​ဆူညံသံ​ေတၾကားထဲက ........

္​အၿမဲလိုလိုစူးရွရွရွိ​ေနတယ္​ဆို​ေပမဲ့ luhan သ​ေဘာက်တဲ့အဲ့မ်က္​လံုးၾကည္​ၾကည္​​ေလးက အခုပန္​က်ားပန္​က်ားဖစ္​​ေနတယ္​.....။ခပ္​​ေသး​ေသးႏႈတ္​ခမ္​းပါးတစံုကတင္​းတင္​း​ေစ့ထား​ေလ့ရွိ​ေပမဲ့ luhan ခ်စ္​တဲ့အဲ့ႏႈတ္​ခမ္​း​ဖူးဖူး​ေလးက အဖ်ားစြန္​း​ေကာ့တက္​ပီး ၿပံဳးရံု​ေလးၿပံဳး​ေနတယ္​ဆို​ေပမဲ့ အလွပဆံုးအၿပံဳးတခုကအလည္​​ေရာက္​​ေနတယ္​......။ အၿမဲလက္​ညိဳး​ေလးနဲ႔အသာတို႔ထိ​ခ်င္​ခဲ့တဲ့ပါးျပင္​ႏုႏု​ေလးကလည္​း အခုမွပိုအသားယားဖို႔​ေကာင္​း​ေအာင္​မသိမသာ​ေလးမို႔တက္​​ေနသလိုပင္​.....။

ummm!!???

ရုတ္​တရက္​က်​ေတာ္​့ဘက္​ကိုမ်က္​ႏွာလွည္​့လာတာနဲ႔အတူ ခုနကခံစား​ေနရသမ်ွအလွအပ​ေတအကုန္​​ေပ်ာက္​ကြယ္​သြားရပီး ရင္​ထဲဆို႔နင္​မႈတခုကအစားထိုးဝင္​​ေရာက္​လာတယ္​။

" hyung~!! ဘာဖစ္​!! ah~! "

ရင္​ထဲစိုးရိမ္​မႈ​ေတ​ေဆာင္​့တက္​လာတာနဲ႔အတူ လက္​ႏွစ္​ဖက္​​ေပၚ​ေခါင္​းတင္​ပီးသူ႔ဘက္​ကိုလွည႔္​အိပ္​ထားမိတဲ့​ေခါင္​းက ရုတ္​တရက္​အႂကြမွာ လည္​ပင္​းဆီကိုနာက်င္​မႈဆိုးဆိုးဝါးဝါးႀကီးတခုကိုပါခံစားလိုက္​ရသည္​။(၃နာရီ​ေလာက္​မလႈပ္​မယွက္​ဘဲ​အိပ္​​ေနမိတာဆို​ေတာ့လည္​း :33 )

" ႏိႈးပီလား~! ထ အိမ္​ျပန္​ပို႔​ေပးမယ္​ "

" hyung~!!!! "