Αθώος ή Ένοχος

Part 14

Η Δήμητρα εκείνη την μέρα που έφυγε από το νοσοκομείο σαν χαμένη θέλησε να μείνει μόνη της....Πήγε σε ένα μέρος που της πρόσφερε την ησυχία που ήθελε....Στο λόφο του Στρέφη....Είχε φοβερή θέα και μπορούσε να βλέπει όλοι την πόλη μέχρι την θάλασσα....Έκατσε στα βράχια στην κορυφή του λόφου και χάθηκε στις σκέψεις της.....

Τον Χρήστο τον είχε γνωρίσει όταν ήταν δέκα εννιά χρονών...Ήταν την πρώτη χρονιά που σπούδαζε στην νομική....Είχε φύγει από την Χαλκίδα που έμενε μέχρι τότε με την οικογένεια της και είχε έρθει στην Αθήνα....Είχε νοικιάσει ένα μικρό διαμέρισμα και ξεκίναγε μια καινούργια ζωή...Το να γίνει δικηγόρος ήταν το όνειρο της...Και είχε κοπιάσει πάρα πολύ για να τα καταφέρει...Δεν την ενδιέφεραν οι βόλτες,τα ξενύχτια και οι έρωτες....Είχε προσηλωθεί στο σκοπό της και έριξε πολύ διάβασμα για να μπει στην νομική....Όταν τα κατάφερε ένιωθε τόσο ευτυχισμένη,ικανοποιημένη με τον εαυτό της και η οικογένεια της ήταν περήφανοι που το κοριτσάκι τους είχε πετύχει τους στόχους του....

Στα μαθήματα της τα πήγαινε καλά αλλά η κοινωνική της ζωή ήταν για πέταμα....Δεν είχε πολλές παρέες και έτσι έμενε συνέχεια σπίτι....Συνειδητοποίησε ότι είχε αφιερώσει τόσο πολύ χρόνο στην μελέτη που είχε ξεχάσει να ζήσει σαν κορίτσι της ηλικίας του...Με τον καιρό γνώρισε κάποια άτομα από την σχολή της και άρχισε και αυτή να βγαίνει και να προσπαθεί να περνάει καλά....Κάποιοι άντρες είχαν προσπαθήσει να την προσεγγίσουν αλλά η Δήμητρα δεν ήταν από τα κορίτσια της μιας βραδιάς και έτσι ποτέ κανείς δεν πάλεψε για να την γνωρίσει πραγματικά....Δεν την ενδιέφερε στα αλήθεια....Περνούσε απλά καλά με την παρέα που είχε ''δέσει'' και άφησε τους έρωτες στην άκρη....

Τον Χρήστο τον γνώρισε τυχαία ένα βράδυ που με την παρέα της είχε πάει στα μπουζούκια....Είχε βάλει το αγαπημένο της τραγούδι το 'κόκκινο φουστάνι' και τα αγόρια της παρέας της την ανέβασαν πάνω στο τραπέζι να το χορέψει....

Ο Χρήστος καθόταν ακριβώς στο δίπλα τραπέζι με άλλους δυο άντρες και αμέσως τα μάτια του πήγαν πάνω της....Η Δήμητρα ένιωσε το βλέμμα του και όπως χόρευε σήκωσε τα μάτια της και τον κοίταξε....Αυτός της χαμογέλασε και την χαιρέτισε με το ποτό του...Αυτή όμως τράβηξε αμέσως το βλέμμα της....Λίγο πριν τελειώσει το τραγούδι ένας από τους σερβιτόρους εμφανίστηκε στο τραπέζι και άνοιξε μια σαμπάνια...Της πρόσφερε το ποτήρι και της είπε ότι ήταν από τον Χρήστο Σταύρου και της έδειξε τον νεαρό από το δίπλα τραπέζι που δεν είχε πάρει τα μάτια του από πάνω της....Τον χαιρέτισε και χωρίς να πιει έδωσε πάλι το ποτήρι στον σερβιτόρο.....