Το φιλί συνεχιζόταν με Îντονο Ïυθμό και ο Îνας είχε χαθεί μÎσα στον άλλον....Τα κοÏμιά τους όσο μποÏοÏσαν είχαν ÎÏθει κοντά και τα χÎÏια τους είχαν βÏει την δικιά τους θÎση...Δεν Ï„Ïαβήχτηκαν να πάÏουν ανάσα...ο Îνας Îκλεβε το οξυγόνο του άλλου....
Η καÏδιά τους χτυποÏσε δυνατά και οι δυο τους αισθάνονταν σαν Îφηβοι που είχαν βγει κÏυφό ÏÎ±Î½Ï„ÎµÎ²Î¿Ï ÎºÎ±Î¹ ο χÏόνος τους τελείωνε...ΑπομακÏÏνθηκαν ελάχιστα, λαχανιασμÎνοι και οι δυο από το σφοδÏÏŒ κÏμα των συναισθημάτων που τους είχε χτυπήσει....Κοιτάζονταν στα μάτια και μιλοÏσαν χωÏίς να βγαίνουν λόγια από τα χείλη τους...
'Σε θÎλω...' Îλεγε το βλÎμμα του....
'Εγώ πιο πολÏ..' φώναζε το δικό της...
Οι πόÏτες του Î±Î¼Î±Î¾Î¹Î¿Ï Î¬Î½Î¿Î¹Î¾Î±Î½ ταυτόχÏονα....Συναντήθηκαν και πιάστηκαν από το χÎÏι...ΠεÏπάτησαν δίπλα δίπλα μÎχÏι την εξώποÏτα της πολυκατοικίας χωÏίς να ανταλλάξουν καμία κουβÎντα...Οι καÏδιÎÏ‚ τους και οι σκÎψεις τους είχαν συγχÏονιστεί....Ήταν τόσο μαγικό που ο Îνας καταλάβαινε τον άλλον χωÏίς λόγια, γνωÏίζονταν ελάχιστα και όμως αισθάνονταν λες και ήξεÏαν ο Îνας τον άλλον χÏόνια.....
Η πόÏτα Îκλεισε πίσω τους και κανείς από τους δυο δεν αντιλήφθηκε το μαÏÏο αμάξι από την απÎναντι μεÏιά του δÏόμου,οÏτε τον οδηγό που τους παÏακολουθοÏσε με στενεμÎνα μάτια και τα χÎÏια του που ήταν σφιγμÎνα σε μπουνιÎÏ‚....
Όταν βÏÎθηκαν μÎσα στο σκοτεινό διαμÎÏισμα ο Îνας χίμηξε στον άλλον σχεδόν απελπισμÎνα...Όμως η βÏαδιά ήταν δική τους και δεν είχαν σκοπό να βιαστοÏν....Τα χείλη τους δεν ξεκολλοÏσαν και μÎχÏι να φτάσουν στην κÏεβατοκάμαÏα τα ÏοÏχα τους είχαν βγει...
Το λιγοστό φως που Îβγαινε από το ποÏτατίφ στο κομοδίνο ήταν ότι χÏειάζονταν για να βλÎπει ο Îνας τον άλλον....Ο ΆÏης ξάπλωσε απαλά την ΔήμητÏα στο κÏεβάτι και μπήκε ανάμεσα στα πόδια της....Τα φιλιά του Îβαζαν φωτιά στο σώμα της και τα χÎÏια του χάιδευαν κάθε σπιθαμή του κοÏÎ¼Î¹Î¿Ï Ï„Î·Ï‚....Τα πόδια της είχαν τυλιχτεί στην μÎση του και η ΔήμητÏα Îνιωθε ξεκάθαÏα πόσο Ï€Î¿Î»Ï Ï„Î·Î½ ήθελε....
KAMU SEDANG MEMBACA
Αθώος ή Ένοχος
RomansaΥπομονή....Δεν τελείωσαν όλα... Σ'αυτή τη ζωή δεν τελειώνουν όλα... Ούτε σε μια μέρα.... Ούτε σε μια ζωή.... Στην άκρη της νύχτας... -για σε το λέω, απελπισμένε- στην άκρη της νύχτας πάνω σε κάποιο κλαρί,κρέμεται μια ΕΛΠΙΔΑ.........