Η Δήμητρα και ο Άρης έκατσαν άλλη μια μέρα στο Ναύπλιο και μετά γύρισαν στην καθημερινή ρουτίνα τους...Ο Άρης ξεκίνησε να πηγαίνει στην εταιρία του πιο ενεργά και η Δήμητρα ανέλαβε κάτι διαζύγια...Σκεφτόταν μόνη της πως από την υπόθεση του Άρη πήγε στα διαζύγια αλλά δεν είχε πρόβλημα γιατί είχε περισσότερο χρόνο....Είχε επισκεφτεί την κόρη της και όσο και αν επέμεινε ο Άρης να πάει μαζί της αυτή το είχε αποφύγει, προς το παρόν τουλάχιστον...Θεωρούσε πως ήταν νωρίς ακόμα...
Η σχέση τους μετρούσε ένα μήνα και οι δυο τους τα πήγαιναν πολύ καλά..Περνούσαν αρκετές ώρες μαζί και για καλή τους τύχη ο Χρήστος δεν είχε ενοχλήσει κανέναν από τους δυο...Στην εταιρία ο Άρης δεν τον έβλεπε...Έμενε κλεισμένος συνήθως στο γραφείο του και όταν έβλεπε τον Άρη απλά εξαφανιζόταν...
Τα παιδιά πέρναγαν την ώρα τους με το ζευγαράκι της συμφοράς, έτσι είχαν ονοματίσει τον Χρήστο και την Ανθή... Δεν υπήρχε μέρα που να μην τσακωθούν και να μην ειρωνευτούν ο ένας τον άλλον κάτι που τους έκανε άλλες φορές να γελάνε και άλλες φορές να μην τους αντέχουν άλλο...
Την σημερινή βραδιά είχαν κανονίσει να την περάσουν και οι τέσσερις τους σε ένα μπαράκι... Θα ερχόταν ένας φίλος των αδερφών και ήθελαν να τον γνωρίσουν οι κοπέλες τους ....
Η Δήμητρα γύρισε από την δουλειά στο διαμέρισμα της και άρχισε να ετοιμάζεται... Έκανε ένα χαλαρό αφρόλουτρο μένοντας μέσα στην μπανιέρα λίγο παρά πάνω... Βγήκε, φόρεσε το μπουρνούζι της και άρχισε να στεγνώνει τα μαλλιά της... Μετά τα έπιασε σε ένα αμελέτητο κότσο και μερικές τούφες της άφησε να πέφτουν μπροστά... Βάφτηκε ελαφρά και βγήκε για να ντυθεί... Άνοιξε την ντουλάπα της και πήρε το φόρεμα που είχε στο μυαλό της πως θα φορούσε... ένα μπλε φόρεμα αρκετά πάνω από το γόνατο με μαύρα ψηλά πέδιλα και μαύρη ζώνη στην μέση...
Ήταν έτοιμη την ώρα ακριβώς που χτυπούσε το κουδούνι του διαμερίσματος της και ήταν σίγουρη πως ήταν η φίλη της... Πήρε το μικρό μαύρο τσαντάκι της και έβαλε μέσα κλειδιά, λεφτά και κινητό...
''Ουάου είσαι μια θεά φιλενάδα...'' είπε η Ανθή όταν άνοιξε την πόρτα...
''Και εσύ το ίδιο κορίτσι μου...'' απάντησε η Δήμητρα... Φορούσε ένα μαύρο πολύ στενό φόρεμα και κοντό με χρυσά πέδιλα... Η Ανθή την έπιασε αγκαζέ όταν κλείδωσε την πόρτα και πήγαν προς το ασανσέρ...
''Τα αδέρφια Σταύρου θα τρίβουν τα μάτια τους με τις γυναίκες που θα κυκλοφορήσουν...'' αναφώνησε η Ανθή με αέρα και τίναξε τα μαλλιά της... Γέλασαν μεταξύ τους και μπήκαν στο ασανσέρ όταν έφτασε στον όροφο... ''Ξέρεις ποιος είναι ο φίλος τους;;'' ρώτησε
YOU ARE READING
Αθώος ή Ένοχος
RomanceΥπομονή....Δεν τελείωσαν όλα... Σ'αυτή τη ζωή δεν τελειώνουν όλα... Ούτε σε μια μέρα.... Ούτε σε μια ζωή.... Στην άκρη της νύχτας... -για σε το λέω, απελπισμένε- στην άκρη της νύχτας πάνω σε κάποιο κλαρί,κρέμεται μια ΕΛΠΙΔΑ.........