Her yerde siyah var
Ruhları sarmış siyah
O tebessümlerde saklı,
Beliriyor sinsice
Her yerde siyah var
Ruhumun derinliklerinde
Gizli,ama hiç saklanmamış
Kalbi kırık bir çocuğun
Islanmış gözlerinde
Her yerde siyah var
Insanlar kaybolmaktan yorulmuş
Ama hep kayıplara karışmış
Kayıp kalmış
Her yerde siyah var
Gökyüzüne yükselmiş
Yağmur olmuş,yağmış ormanlara
Evlere,çatılara,çiçeklere
Çiçek bahçelerine,denizlere,kaybetmişlere
Her yerde siyah var
Unutulmuş,renklerinden arınmış
Tüm saflığıyla
Vurdumduymaz.
Her yerde siyah var
Başı sonundan belli
Sonu sonundan sonsuz
Solukları sonsuzluk
Solgunmuş sorgusuz
Siyahlarla boyanmış
Bu yalnız küçük şehir
Tüm kaldırımları siyahmış
Her yerde siyah var
Kumlarda ıslak ayak izleri
Siyah boyalar saçılmış,
Bu yalnız küçük şehirde
Yalnızlığıyla kalmış
Ve bir çocuk dua ediyor uzaklarda yalnız
Ve Tanrı,konuşmuyor artık insanlarla
Yalnız
İnsanlar ölüyor,insanlar yanmış
Insanlar korkmuş,ruhlarından vurulmuş
Vurgun.
Maskeler bencil,kindar,sahte
Ve her yerde siyah var
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cam Havli
PoetryKendimi hiç tanımadığım bir yere..tanımadığım kişilere,henüz kendimi bile tanımıyorken anlatacağım. Ve kendimi,hiç almadığım bir nefesle,tek bir nefeste,gökyüzüne uğurlayacağım. Ruhum sonsuzluğa yükselecek. Bir gün bitecek her şey.. Alacak bir nefes...
